Odszedł idol młodego pokolenia. Śmierć lidera Linkin Park zabolała wielu bardziej niż ustawa o Sądzie Najwyższym

Marcin

"Będąc dzieckiem, w pierwszej czy drugiej klasie gimnazjum, doprosiłem się od mamy boomboxa, taki wiesz: nie tylko na kasety, bo też na płyty CD, które wtedy zdobywały popularność. Zaraz po powrocie do domu z nowym sprzętem włożyłem do niego pierwszą CD. To było właśnie "Hybrid Theory", kupione po drodze, żeby sprawdzić czy sprzęt dobrze działa. Album pokochałem od pierszych nut, kiedyś właściwie znałem go na pamięć, bo nie było YouTube i takiej powszechności dostępu do muzyki, jak teraz, więc jeden album słuchało się zapętlony przez cały dzień.
Wczorajszy news o śmierci Chestera to szok i niedowierzanie, sprawdzasz sobie na luzie "fejsa" wieczorem szukając śmiesznych memów i nagle dowiadujesz, że gwiazda zespołu, na którym byłeś miesiąc temu i płakałeś przy "One step closer", popełniła samobójstwo, nagle BUM!, żadnych przecieków wcześniej, podejrzeń, uderza tak nagle, że z początku nie wiesz czy śmiać się czy płakać, jak się zachować... Nadal jestem w szoku, słucham Linkin Park, jak gdyby nigdy nic... wspominam i dziękuje za to co zrobili dla mnie. Myślę, że to koniec zespołu, bez Chesera to nigdy nie będzie to samo, był nie do zastąpienia."

Łukasz

"LP to jeden z zespołów który ukształtował mój gust muzyczny i nakierował mnie na rock i metal. Pierwsze 2 albumy słuchałem po premierze dzień i noc, na pętli. Pamiętam jak rodzice na mnie krzyczeli, gdy 6-tą godzinę musieli słuchać z mojego pokoju tych samych piosenek. To, co mnie uderzyło to uświadomienie sobie słów kolegi, który jadąc na ostatni koncert Linkin Park w Polsce powiedział że jedzie bo "nie wie kiedy będzie następna okazja ich zobaczyć na żywo". Ja ten koncert odpuściłem tłumacząc sobie że na pewno za rok-dwa zagrają znowu. To będzie jedna z decyzji, których będę pewnie już zawsze żałował."

Adam

"Śmierć celebryty jeszcze nigdy, aż tak mnie nie zabolała. Linkin Park bardzo dużo sluchałem w czasach szkolnych, a Cheester był moim idolem. Miałem wtedy marzenie, by mieć taki głos jak on, by być jak on. To od Linkin Park zaczeła się moja przygoda z coraz to ostrzejszą muzyką, oni byli na "moim początku". Ich twórczość towarzyszyła mi w wielu aspektach życia. Mając okazje być na ich koncercie w Polsce w czerwcu, słuchając kawałków na żywo, które pierwszy raz usłyszałem 10 lat temu - byłem szczęśliwy, jakbym właśnie 10 lat na ten koncert czekał. To było niesamowite i ważne dla mnie przeżycie. A miesiąc po tym, dowiedzieć się, że taka tragedia miała miejsce... Śmierć mojego idola, jest ciosem zarówno dla gówniarza, którym byłem jak i dla dorosłego czlowieka, którym teraz jestem. Ten cios pozostawił głęboką bliznę."

Piotr

Siren's Dawn

"Musiałem mieć 12 lat gdy na MTV2 lub Vivie po raz pierwszy usłyszałem "In the End". I zwariowałem. Nagrałem teledysk na kasetę VHS i katowałem tak długo aż w końcu udało mi się doskonale ogarnąć "air drumming" wszystkich partii perkusyjnych. Pamiętam, że ćwiczyłem też ten skok z 2:27. Kupiłem sobie luźne "skejtowskie" spodnie ala Mike Shinoda. Ogarnąłem wszystkie teksty, kupiłem "Hybrid Theory" i również katowałem do porzygania. Z wypiekami na twarzy wyczekiwałem premiery kolejnego longplaya, czyli przewyjebistej "Meteory". I już. Stało się. Moje życie weszło na inny tor. Muzyka gitarowa totalnie mnie pochłonęła i jakiś czas później sam złapałem za instrument. Do dziś uważam "In The End" za najważniejszą piosenkę w moim życiu.
Minęło 16 lat, okres kiedy jakiś amerykański zespół stanowi sens istnienia na szczęście mam za sobą. Niemniej śmierć idola sprzed lat boli.
No cóż, Chester, szkoda, że nie byłeś w stanie sobie poradzić w inny sposób. Dzięki za liczne chwile uniesienia, za mnóstwo fantastycznej muzyki, którą stworzyłeś, która na szczęście zostaje tutaj, za energię którą dawałeś z siebie na koncertach. Za to unikalne melodyjne darcie japy - absolutnie nie do podrobienia. Dla mnie byłeś najlepszym wokalistą na świecie i nieprędko znajdzie się godne zastępstwo."

Kuba

"Może i Chester nie był moim idolem, ale mam wewnętrzna rozterkę, bo wibracje i muza, które za dzieciaka motywowały mnie do działania były stworzone przez gościa, który miał dużo problemów ze sobą. Jestem zaskoczony. No i wydawało mi się, że mocne teksty były spowodowane tym, że gość był mocny. A to wygląda teraz na ujadanie małego psa, bo typ jest tchórzem albo faktycznie wszystko go przerosło."

Wiktoria

"Informacja o śmieci wokalisty Linkin Park wstrząsnęła mną bardziej, niż bym się tego spodziewała. Zespół i jego muzyka towarzyszył mi przez cały okres dorastania, ich dwie pierwsze płyty to jedyne, z których tekst każdej piosenki znam na pamięć. Sporadycznie docierały do mnie informacje o problemach Chestera, ale były dla mnie, jako osoby również zmagającej się z uzależnieniami i depresją, nader istotne. Pocieszałam się, że tak znany i zamożny muzyk na pewno znajdzie odpowiednią pomoc, dawało mi to też nadzieję, że przy właściwych środkach i wsparciu każdy może pokonać chorobę psychiczną. Niestety, kolejny raz dotarło do mnie, że nieważne kto cię otacza, ile masz pieniędzy i sukcesów na koncie, ostateczna walka z demonami odbywa się sam na sam. W pełni rozumiem jego decyzję, mimo osierocenia dzieci, wiem, że to największa bezsilność dała mu siłę, by zdecydować się na ten ostateczny krok. Mam nadzieję, że tam gdzie teraz jest, odnalazł wreszcie spokój."

Chester Bennington

Linkin Park

"Świat potrzebuje zmian, a te zmiany nie biorą się znikąd. Nienawiść, pycha, zemsta i strach to plagi ziemi. Miłość, życzliwość, współczucie, empatia i służba innym to lek na wszystko."

Linkin Park

"Taling To Myself"

"Powiedz mi, co powinienem zrobić
Nic do ciebie nie dociera
Światła są włączone, ale nikogo nie ma w domu
Mówisz, że nie zrozumiem
Ale nie dajesz mi szansy
Gdy mnie opuszczasz, gdzie idziesz?" Czytaj więcej