18 października, Kraków. Klub Studio, sztandarowy punkt na imprezowej mapie stolicy Małopolski, pęka w szwach. W położonym w centrum miasteczka studenckiego AGH lokalu przebywa tego wieczora aż 1373 gości. Wszyscy stoją obok siebie, tworząc zamknięty krąg i trzymając się za ramiona. W sali czuć podekscytowanie, ale też skupienie. Wystarczy bowiem drobna wpadka, żeby cały tytaniczny wysiłek poszedł na marne. W końcu nieczęsto bije się w życiu rekord Guinnessa.

– Atmosfera nieziemska. Przepadam za imprezami, ale w czymś o takiej skali do tej pory nie brałem jeszcze udziału. Zabawa przednia, ale też chwila refleksji i zadumy. Jakby nie patrzeć stawiamy czoła zadaniu, reprezentując nasz kraj, po prostu całą Polskę – tak komentował na gorąco jeden z uczestników bicia rekordu na Największy Toast Pod Ramię. Próba zakończyła się pełnym sukcesem i Polacy wywalczyli tytuł, deklasując dotychczasowych rekordzistów z Japonii.

Kiedy się o tym piszę, wszystko wydaje się proste. Zasady były następujące: goście mieli wziąć się pod ramię, utworzyć zamknięty krąg i po wygłoszeniu toastu ‘’Na zdrowie’’ wypić jednocześnie kieliszek Żołądkowej de Luxe. Gdy jednak ten opis przeprowadzenia zawodów uzupełni się danymi o liczbie uczestników, których musiało być ponad 1154 (tylu bowiem ochotników do boju wystawił wcześniej Kraj Kwitnącej Wiśni), a do świadomości przebije się fakt, że przerwanie kręgu chociaż na chwilę oznaczało dyskwalifikację dla całej grupy, widać dopiero ogrom tego wyzwania.

Zanim goście krakowskiego klubu przechylili kieliszki w akcie, który zapewnił naszym rodakom kolejne miejsce w Księdze Rekordów Guinnessa, organizatorzy wydarzenia mieli pełne ręce roboty. Trzeba było odpowiednio ustawić uczestników, przećwiczyć z nimi kolejność i synchronizację poszczególnych kroków, aby wykonali zadanie z precyzją, której nie powstydziłaby się kompania reprezentacyjna żołnierzy w wojskowej defiladzie. No i zapanować emocjonalnie nad tłumem tak, aby entuzjazm, który dosłownie udzielał się wszystkim, nie przeszkodził jednak w tej decydującej chwili.

Z nauką elementów imprezowej ‘’musztry’’ koordynatorzy akcji uwinęli się w godzinę. Wróć – raczej wypadałoby powiedzieć, że zajęło im to AŻ godzinę, ponieważ jeśli ktoś myśli, że ćwiczenie przez 60 minut z liczącą ponad 1000 szabel tj. kieliszków rzeszą poruszonych ludzi wydaje się spacerkiem, to jest w bardzo dużym błędzie. Summa summarum, wszystko poszło zgodnie z planem i Polacy mogli odtrąbić sukces.

Sukces, który swoim autorytetem potwierdzili przybyli z Londynu specjalni arbitrzy. W lokalu przy Budryka 4 byli emisariuszami Biura Rekordów Guinnessa. To oni sprawdzali, czy wszystko przebiega zgodnie z procedurą i mieli baczne oko na uchybienia, które skutkowałyby niezaliczeniem próby. Na szczęście uchybień nie było, co biorąc pod uwagę rygorystyczne normy bicia rekordów Guinnessa, budzi ogromny podziw i najlepiej obrazuje wymiar tego zwycięstwa.

Nie od dziś wiadomo, że żelazne zasady gry ustanowione i przestrzegane przez firmę Guinness mają na celu zapobiegać narażeniu się na zarzut, że przyznający certyfikaty rekordów organizator faworyzuje kogokolwiek. Chodzi o to, żeby nikt nie miał poczucia, że stracił pierwszą pozycję w rankingu z powodu przymykania oka na błędy kolejnego pretendenta do tytułu. Teraz w konkurencji Największy Toast Pod Ramię miejsce na podium musieli zwolnić Polakom mieszkańcy Japonii, którzy zbyt długo nie cieszyli się tytułem, bo od sierpnia tego roku.

Jak podkreślają organizatorzy przeprowadzonej w Klubie Studio akcji, do tych dwóch wartości należy jeszcze dodać pracę zespołową. Poza wyśmienitą zabawą niecodziennej toastowej imprezie przyświecała też myśl zbudowania swoistego poczucia wspólnoty wśród jej uczestników. W końcu bicie rekordów na własną rękę z pewnością należy do przyjemności, ale bicie ich w tak licznym gronie stanowi niewątpliwie niezapomniane przeżycie.