Zapowiedź "Diablo II: Resurrected", bo taką nazwę postanowiono nadać remasterowi, namieszała w głowach niejednego starego wyjadacza gier. Millenialsi z miesięcznym wyprzedzeniem zaczęli stawiać swoich pracodawców przed faktem, że tego i tego dnia nie będzie ich w pracy, ponieważ gra sama się nie przejdzie, a druga okazja na cofnięcie się w czasie do "tamtych dni, tamtych nocy" tak szybko się na nadarzy.  

Barbarzyńcą był również 30-letni Paweł, obecnie fan wysublimowanego nekromanty. – Byłem jeszcze dzieciakiem i patrzyłem na "Diablo II" jak na zwykłego slashera. Dla mnie wtedy czymś naturalnym było wybranie najsilniejszej postaci, która włada wielkim toporem i może zmieść z powierzchni ziemi wszystko, co stanie jej na drodze – tłumaczy.

"Diablo II", chociaż z pozoru wydawała się grą prowadzącą tylko od punktu A do punktu B, była dla gracza okazją do popisów. Można było expić (nabijać punkty doświadczenia – red.), dobijać do 99 levelu, grać w trybie hardcore, gdzie jedna śmierć oznaczała utratę niemalże całego ekwipunku. No i słynny Battle.net, czyli wisienka na torcie. To tam przyjaciele mogli połączyć swoje siły i iść w bój.

Michał twierdzi, że Diablo to gra jego życia. – Wychowywałem się z nią, dorastałem w jej otoczeniu. Grałem w nią ja, moi bracia i wszyscy koledzy. I to nie troszkę, tysiące godzin przez lata – mówi.

Dla poważnej rozgrywki w Diablo liczył się tylko multiplayer na Battle Net, który miał specyficzny klimat. Nasz rozmówca wspomina to tak: – Logując się tam, wchodziłeś do innego świata, nawet nie musiałeś grać, wystarczyło siedzieć na kanale z kolegami i porozmawiać. To robiło różnicę. Czasem grałeś turnieje, innym razem wbijałeś level, kiedy indziej farmiłeś przedmioty, a potem handlowałeś. 

Skoro jesteśmy przy handlu to starsi gracze na pewno pamiętają niezależne od Blizzarda forum D2JSP, na którym można było handlować przedmiotami za pomocą tzw. forum gold. To pomysł, który przerósł swoje czasy i jego założycielowi przysporzył niemało pieniędzy. No bo forum gold gracze musieli skądś mieć, więc kupowali je od administratora strony.

Tryb multiplayer nie zacieśniał więzi wyłącznie między bliskimi znajomymi - dawał także możliwość poznania zupełnie nowych ludzi. Michał do dnia dzisiejszego utrzymuje kontakt z osobami, z którymi grał w jednym klanie. A tych w Polsce było naprawdę dużo.

– To znajomości, które przetrwały lata i nie mają już nic wspólnego z graniem. Z jednym ze współgraczy nawet się przyjaźnimy, niedawno byłem u niego na ślubie. Wtedy była tam cała społeczność, mało kto dziś wie, że Polska stworzyła największą lub jedną z największych lig e-sportowych w "Diablo II" w Europie – sypie ciekawostką.

W Polsce były mniej lub bardziej oficjalne zloty graczy, a nawet turnieje. Banda dzieciaków wynajmowała całą kawiarenkę internetową i do Warszawy z całej Polski zjeżdżali gracze, którzy chcieli zmierzyć się w trybie PvP tj. player vs player.

Polska premiera "Diablo 2" w 2000 roku nie miałaby takiego rozmachu, gdyby nie recenzja gry w magazynie "CD-Action", której skanów gracze do dzisiaj niezmordowanie poszukują. "Yasiu jak Ty mi zaimponowałeś tą recenzją" – czytamy w internecie. I nie ma się czemu dziwić. Marcin "Yasiu" Serkies jako pierwszy w Polsce (i prawdopodobnie drugi w Europie) tak obszernie opisał w prasie wrażenia z wychodzącego tytułu Blizzarda.

Jako że robota ruszyła pełną parą, polski dystrybutor tytułu, którym był obecny CD Projekt, zakasał rękawy i wziął się za tłumaczenie gry. Rola tłumacza przypadła m.in. Ryszardowi Chojnowskiemu. Co ciekawe, początkowo polski przekład budził wątpliwości wśród rodaków. – Wiele osób do tej pory nie trawi polskiego dubbingu, bo jeszcze utożsamia go z animacjami dla dzieci – ocenia "Rysław".

Jakie były więc główne czynniki, które przesądziły o tak ogromnym sukcesie "produktu" Blizzard Entertainment? Zauważmy, że hype na motywy fantasy od dłuższego czasu utrzymywał się w społeczeństwie, co zbiegło się nawet w czasie z kręceniem trylogii "Władcy Pierścieni". Rozwój RPG, nie tylko tego papierowego, ale i komputerowego jak chociażby gra "Planescape: Torment" z 1999 roku, również przyczynił się do zapotrzebowania na podobne produkcje, w tym hack and slash.

Ponadto w "Resurrected" powiększono m.in. schowek i pole na ekwipunek, dodano opcjonalny zoom i poprawiono przerywniki filmowe, które łącznie trwają 27 minut. Gracze, którym remaster nie podejdzie graficznie, mogą za naciśnięciem jednego klawisza zmienić grę z nowej na starą, ale wtedy aż oczy krwawią. 

Co ważne, w "Resurrected" będziemy mogli grać pełną gamą postaci we wszystkich pięciu aktach. W oryginale dwie nowe postacie i dodatkowy piąty akt został dodany dopiero w dodatku "Lord of Destruction". 

Nastroje związane z premierą są w większości pozytywne, chociaż po ostatnich skandalach w Blizzardzie niektórzy gracze otwarcie zamanifestowali, że nie będą wspierać pieniężnie mobbingu i seksizmu utożsamianego z firmą.

– Po ostatnich działaniach kierownictwa Activision Blizzard (niszczenie dokumentów, zastraszanie, walka ze związkami) można odnieść wrażenie, że nie chcą rozwiązać tej sprawy, a jedynie jeszcze bardziej ją zaognić. Także nie powiem, wizja zagrania w odnowione "Diablo II" i zapowiadany sequel serii ("Diablo IV" - red.) jest kusząca, ale z drugiej strony, jakim kosztem miałoby to się odbyć. Bardzo bym chciał pokazać managementowi Activision Blizzard, co o nich myślę, ale wiem też, że odbije się to rykoszetem na ludziach, którzy ciężko nad tymi grami pracowali – stwierdza gorzko Paweł.

Za to z rozmowy z Chojnowskim dało się odczuć, że jest on niesamowicie zaintrygowany nadchodzącym remasterem, który jego zdaniem, trafi do starszych graczy, ale niekoniecznie do młodego pokolenia grającego w "Fortinte" i "Minecrafta".

– Grałem w betę i jest to tak dobre, że mam ochotę lizać monitor. Nie sądziłem, że doczekam tego momentu. Ta premiera daje możliwość powrotu do lat dzieciństwa, ale bez rozczarowania, że we wspomnieniach coś wyglądało lepiej. Odświeżenie drugiej części to nawet lepsza decyzja niż tworzenie kolejnych wersji. Zapowiada się przegenialnie, mam nadzieję, że będzie dużo chętnych do grania i już zapowiedziałem żonie, że przez najbliższe tygodnie nie ma mnie wieczorami – ekscytuje się Michał. Czyli jednym zdanie: jest na co czekać.

Premiera jest dzisiaj: 23 września 2021 roku.