1. Tatrzański Park Narodowy dwa razy w roku organizuje liczenie kozic. W 2021 roku po polskiej stronie naliczono 314 kozic.

2. W 1868 roku podpisano ustawę zakazującą łapania i sprzedawania kozic. Była to pierwsza na świecie parlamentarna ustawa o ochronie zwierząt.

3. Po II wojnie światowej populacja kozicy tatrzańskiej drastycznie spadła. Po polskiej stronie naliczono wtedy tylko 26 osobników.

4. Najbliższą kuzynką kozicy tatrzańskiej (Rupicapra rupicapra tatrica) jest kozica alpejska (Rupicapra rupicapra rupicapra). Wyglądają prawie tak samo.

5. Na cześć kozicy nazwano w Tatrach wiele miejsc i szczytów, np. Kozi Wierch, Kozią Dolinę i Kozi Grzbiet.

6. Kozica górska jest symbolem tatrzańskich parków narodowych — polskiego TPN oraz słowackiego TANAP.

7. Kozice tatrzańskie najczęściej występują na wysokości od 1700 do 2200 m n.p.m. Raczej nie schodzą poniżej linii lasu.

8. Kozica tatrzańska waży ok. 30 kg. To mniej więcej tyle, co dorosły owczarek niemiecki. Jest przy tym dużo większa. Długość jej ciała wynosi do 150 cm.

9. Kozica ma ogromne serce. Jego waga to ok. 350 g (ludzkie waży 280 g). Ma też bardzo dużo czerwonych krwinek, co sprawia, że do jej tkanek trafia więcej tlenu i ma niespotykaną wydolność.

10. Kozice górskie żyją w stadach (kierdelach) składających się z 5-15 osobników. Na ich czele stoi najzwinniejsza i najbardziej doświadczona samica.

11. Rogi kozicy wewnątrz są puste.

12. Latem krawędź racicy kozicy jest miękka jak guma i doskonale przywiera do skały. Zimą utwardza się i wbija w śnieg niczym raki.

13. Kozy, tak jak psy, jesienią i wiosną zmieniają sierść na zimową i letnią.

14. Mała kozica umie chodzić już kilka godzin po urodzeniu.

15. Jednym z ulubionych dań kozic są jagody.