W tym bastionie PiS dalej jest świętością

– Jakby PiS teraz nie wygrał, to byłabym bardzo rozczarowana, płakałabym. Już mi dużo nie zostało, ale co by tę młodzież czekało? Jestem wściekła, że tutaj w Laskowej są jeszcze tacy, co będą głosować inaczej – obrusza się 96-latka

Przez malowniczą Laskową, nazywaną "słonecznym kwiatem Małopolski" i "bastionem PiS", płynie górska rzeka Łososina. Dzisiaj płytka, niegroźna, ale już kilka razy jej wody zniszczyły gminę, a żywioł zabrał ludzi. W 1997 roku pod gruzami zawalonego domu zginęła kobieta.

13 lat później z wodą popłynęły miliony. Na 7 mln zł szacowano straty w przepustach, mostach i drogach. Dzisiaj nie ma śladu po tych tragediach. Przez Laskową biegnie ruchliwa droga. Ciszę i spokój zakłócają tylko ciężkie samochody. Mijają się też osobówki. Jedna za drugą. Ale to tylko oznaka bogactwa. – U nas w każdym domu to są trzy samochody. Ludzie mają dużo pieniędzy – słyszę.

Zakręcają przy marketach i podjeżdżają pod dopiero co wyremontowane domy. Bo Laskowa willami stoi. Ludzie tu robotni, ale pracy nie ma. W folderach turystów zachęca się czystym powietrzem i brakiem przemysłu. Ale z gospodarstwa czy turystyki żyją tu tylko niektórzy. Reszta za chlebem jedzie za granicę.

– Wszyscy tutaj od lat wyjeżdżają. Co trzeci dom to jest zagranica. Nawet kobiety dwa razy do roku wyjeżdżają, żeby dorobić. Ja jako sołtys biję im pieczątki – mówi z dumą Kinga Rosiek, sołtys Ujanowic, wsi, która należy do gminy. Jej mąż od 16 lat pracuje za granicą w masarni.

– Młodzi sobie naprawdę radzą, nie czekają na pieniądze od rządu. W każdym domu ktoś pracuje – dorzuca kobieta w średnim wieku.

 – Ja się zgadzam z PiS. Nie chcę dopuścić do tego, żeby ci migranci do nas weszli. Wtedy już bym spokojnie nie poszła do kościoła, po leki – umartwia się seniorka z Laskowej. Trochę jej nawet żal tych biedaków, co na granicy umierają. Bo przecież ktoś na tym zarobił, ktoś ich tam zaprowadził. – Oni płacą ostatnie grosze... – rozkłada ręce, żeby pokazać swoją bezradność.

– Jak nie PiS, to żadna inna partia. Wiem jedno: PO nigdy nie dało. Na tych rządzących w PO nie mogę patrzeć. Ja to bym Donalda Tuska chwyciła, to bym go nie wiem... Po prostu nie lubię. Według mnie to on jest tak fałszywy. Był przeciwny, że tamto, a teraz powtarza, to co PiS – wyrzuca jednym tchem.
– A jest polityk, któremu pani ufa? – dopytuję.
– Nie, bo ja – że tak powiem – nie interesuję się polityką – odbija piłeczkę.

Przed lodziarnią w Laskowej ruch jak w niedzielę po kościele. Pod parasolem cienia szuka nauczycielka w średnim wieku. Z wnukiem przyszła. Swoje dzieci już odchowała – pięcioro ma.

Do dziś pamięta, jak naście lat temu siedziała z nimi w parku, a jakiś obcy człowiek rzucił z pogardą: "Będę musiał na nie robić". Wstydziła się. Bo wtedy – zapamiętała – rodzina wielodzietna znaczyło "patologiczna". Ledwo wiązali koniec z końcem: do kina raz w roku – na dzień dziecka.

– I teraz wreszcie coś się zmieniło. Szczególnie dowartościowane są rodziny – mówi z dumą.
– PiS ma w tym swój udział? – upewniam się.
– Myślę, że ma. W mediach zaczęła pojawiać się rodzina jako coś, czego nie należy się wstydzić – odpowiada. 

Dostrzega w szkole, w której uczy rodziny wielodzietne. – Oni są w tej grupie rodzin szczęśliwych. Mogą mieć rodzeństwo. I nie muszą się tego wstydzić. Nie widzę u nich biedy. Widzę rozrzutność. Stać ich na to, na co mnie jako matki długo nie było stać – przyznaje.

Większość w Laskowej, gdzie ludzie żyją w wielopokoleniowych domach, na duży plus tego rządu zapisuje 500+. Jeszcze bardziej ich cieszy planowane 800 zł. Tylko nieliczni narzekają, że to rozdawnictwo i rozleniwianie społeczeństwa. Najczęściej ci, co nie korzystają.

Mężczyzna na wózku inwalidzkim: – Nie wszystko się kupuje, jakoś sobie radzimy. Tutaj wielu mieszkańców ma jakąś działeczkę, więc sobie sadzimy warzywa i coś tam swojego mamy.
– "Jakoś sobie radzimy" nie brzmi, że "jest nam dobrze" – odpowiadam.
– Ale w miarę jest dobrze w Polsce, nie? No tu nie ma co ukrywać. Wziąć inne kraje..
– Gdzie inflacja jest niższa.
– Ale są kraje biedne, gdzie ludzie mają bardzo źle.
– U nas nie jest źle?
– Nie, bośmy się urodzili w dobrym kraju – mówi z pokorą i odjeżdża wózkiem. 

W Laskowej ludzie się szanują, żyją w zgodzie, nawet jeśli ich gospodarstwa dzieli nie tylko płot, ale i poglądy. Nie dali się podzielić. Ale jak przechodzimy do tematów – dla nich ostatecznych – LGBT, aborcja – to uśmiech znika z twarzy.

 – Diabeł rządzi, chcą sprzedać żywcem cały świat. LGBT – z kobiety robią mężczyznę. No co to jest? Imię ojca? Ono nie ma ojca, ono nie ma matki – denerwuje się 96-letnia staruszka.

Młodszy mężczyzna radzi: – Jeśli ktoś ma chorobę, to powinien się leczyć.
– WHO wykreśliło homoseksualizm z listy chorób – odpowiadam.
– Przed laty mówiono: nie jedz masła i jajek, bo cholesterol. Po jakimś czasie stwierdzono, że można. Katechizm Kościoła katolickiego mówi, że należy rozdzielić ludzi od ich czynów. Rozróżniam: czyny i ludzi. Każdy może sobie robić, co chce, ale nich się z tym nie obnosi, jeśli to nie jest naturalne – wykłada.

– Proszę panią, matka, o ile jest porządna, to własnego dziecka nie zabije. Powinno być to bardzo karalne. Jak ona chce zabić swoje dziecko, to już nie jest człowiek. Jakie by to dziecko nie było, to jest człowiek i ta matka zabija człowieka – denerwuje się mieszkanka Laskowej.

Inna kobieta, też matka, nie wierzy, że ciężarne Agnieszka z Częstochowy czy Iza z Pszczyny, umarły, bo nie otrzymały wystarczającej pomocy lekarzy.

Afera goni aferę. Ale w Laskowej albo w to nie wierzą, albo nie winą za nie PiS-u.
– Kolesiostwem nie jestem zdziwiony, bo poprzednicy też tak robili. Nie czarujmy się: sytuacja czyni złodziejem.