Francuska kultura, niemiecka precyzja, włoskie dolce vita. Z tej mieszkanki wyjdzie nam Szwajcaria, czyli miks tego, co Europa ma najlepsze, a do tego w solidnym szwajcarskim wydaniu.

Ośnieżone szczyty, malownicze miasteczka, liczne jeziora i pyszne jedzenie – w tym niewielkim kraju, który charakteryzuje się wielokulturowością i różnorodnością językową (aż cztery urzędowe!), można się zakochać. A my, dzięki uprzejmości Switzerland Tourism, mogliśmy zwiedzić go zza okien pociągów – równie urokliwych, jak trasy, którymi podążaliśmy.

W Szwajcarii spędziliśmy kilkudniowy city break: w piątek dotarliśmy do Zurychu, we wtorek wróciliśmy do Warszawy. Po drodze zwiedziliśmy Lucernę, Montreux z zamkiem Chillon, Lugano i Chur. Do każdego z tych miast dojechaliśmy pociągami – w sumie pokonaliśmy ponad 800-kilometrową trasę. 

I to zarówno "zwykłymi" składami (rozkłady jazdy można na bieżąco sprawdzać w intuicyjnej aplikacji SBB), jak i tymi, z których słynie Szwajcaria, czyli na trasie Grand Train Tour.

Cała trasa, licząca aż 1280 km, wiedzie przez miejsca światowego dziedzictwa UNESCO – od lodowców do jezior, od wznoszących się ku niebu szczytów gór do klimatycznych miast. A to wszystko na pokładzie pociągów panoramicznych kursujących ze znaną wszędzie szwajcarską precyzją i punktualnością.

O tym jednak za chwilę, bo część naszej uwagi należy się także wspomnianym już "zwykłym" pociągom. Są one: punktualne, ciche, czyste i przestronne, co sprawia, że podróżowanie nimi to czysta przyjemność. W dodatku sieć kolejowa w Szwajcarii jest tak dobrze rozwinięta, że czuliśmy się, jakbyśmy poruszali się komunikacją miejską w jednym mieście, a nie na długich, czasami kilkusetkilometrowych trasach.

Dzięki Swiss Travel Pass mogliśmy swobodnie przemieszczać się pomiędzy miastami, nie martwiąc się o kolejne bilety. Pomocny był dla nas także specjalny przewodnik Grand Train Tour of Switzerland, w którym opisane są nie tylko najpiękniejsze zakątki Szwajcarii, ale także znajdziemy w nim opis wszystkich tras czy rodzaje pociągów, które same w sobie są już atrakcją. 

Pierwszy punkt naszej podróży to zwiedzanie Lucerny – bramy do Centralnej Szwajcarii, znanej szczególnie ze swoich drewnianych mostów. Z Zurychu dojechaliśmy tam oczywiście pociągiem. I pierwsze zaskoczenie: wcale nie trzeba wcześniej rezerwować miejsc. Pociągi jeżdżą tak często, że nie ma takiej potrzeby, bo każdy i tak znajdzie miejsce siedzące. 

Pierwszym punktem naszego wieczornego zwiedzania był zadaszony Most Kapliczny z XIV wieku, symbol miasta, a zarazem najstarszy drewniany most w Europie. Spacerując po nim, naszym oczom ukazały się malowane panele przedstawiające wydarzenia z historii Lucerny i samej Szwajcarii, w tym m.in. biografie patrona miasta św. Leodegara i patrona kraju św. Maurycego. 

Po kilkunastominutowym spacerze starówką dotarliśmy do niewielkiego parku, w którym znajduje się wykuty w kamieniu pomnik umierającego lwa Lucerny. Poświęcony jest on gwardzistom, którzy zginęli w obronie króla Francji Ludwika XVI podczas ataku rewolucjonistów francuskich na Pałac Tuileries w Paryżu (10 sierpnia 1792). 

W pobliżu znajduje się także ogród lodowcowy, a w nim podziwiać można przeróżne formy skalne i piaskowe powstałe w wyniku cofania lodowca oraz skamieniałości muszli i drzew palmowych, które były tutaj 20 mln lat temu, gdy na tym terenie było jedynie... morze.

Warto odwiedzić też Muzeum Transportu. To miejsce pełne interaktywnych eksponatów, gdzie można zobaczyć różnorodne pojazdy – od zabytkowych pociągów po nowoczesne samochody i samoloty. Dla miłośników technologii i historii transportu to prawdziwy raj.

W sobotę po godz. 9:00 pojechaliśmy do Interlaken Ost. Pociągiem oznaczonym jako IR (InterRegio), który był... panoramiczny. Rezerwacja miejsc: niekonieczna. Podczas około 1,5-godzinnej podróży podziwialiśmy z okien nie tylko strome ściany skalne, ale też krystalicznie czyste jeziora górskie.

Być w Szwajcarii i nie zaliczyć żadnego górskiego szczytu? To taki sam grzech, jak nie spróbować pysznych serów czy przynajmniej nie obejrzeć (ale warto też kupić) słynnych scyzoryków. Po przyjeździe na stację Interlaken Ost już po kilkuminutowym spacerze czekaliśmy przed wejściem do panoramicznej kolejki, która zabrała nas na szczyt Harder Kulm (1322 m n.p.m.). 

Podróż na trasie Lucerna – Interlaken jest częścią linii GoldenPass, która prowadzi do francuskojęzycznego i pełnego kontrastów Montreux na południu kraju. To był kolejny punkt naszego city break po Szwajcarii. 

Jedną z najbardziej malowniczych tras kolejowych w Szwajcarii pokonaliśmy wspomnianym już GoldenPass Express. W środku: eleganckie i wygodne fotele oraz nieprzerywane niczym widoki z okien. Ten panoramiczny pociąg oferuje zresztą wszystko, czego można oczekiwać od podróży koleją: prywatność, maksymalny komfort i wyjątkową ofertę kulinarną. Podróż rozpoczyna się w Interlaken i wiedzie przez Gstaad, Château-d'Oex i Montbovon aż do Montreux, ostatniego przystanku podróży.

W Montreux od razu poczuliśmy klimat iście śródziemnomorski (a to tylko niecałe 3,5 godziny podróży z Interlaken Ost), mimo że kraj dostępu do morza nie ma. Ale jest za to Jezioro Genewskie, wspaniały alpejski krajobraz, światowej sławy Montreux Jazz Festival i pomnik Freddiego Mercury'ego przy promenadzie, który spogląda na fale jeziora. Do tego palmy i egzotyczna roślinność. To tylko kilka powodów, dla których miasto nazywane jest "Perłą Jeziora Genewskiego".

W niedzielę rano, przed wyjazdem z Montreux, pojechaliśmy autobusem miejskim (można też łodzią) do oddalonego o kilka kilometrów średniowiecznego Zamku Chillon, który zbudowany został w wodach Jeziora Genewskiego. 

A mówi! Zanim jednak o tym, musimy wspomnieć, czym do Lugano można dojechać. Cała podróż przez Alpy pociągiem, zwanym najwolniejszym ekspresem świata, trwa prawie 8 godzin. W tym czasie przejeżdża on przez 91 tuneli i po 291 mostach. 

Ekspres Lodowcowy (Glacier Express) zapewnia podróż odczuwaną przez wszystkie zmysły – z Doliny Engadyny bezpośrednio do stóp Matterhornu. I oczarowuje pasażerów malowniczymi widokami oraz fascynuje technologicznymi osiągnięciami. A olbrzymie panoramiczne okna prezentują niezakłócone niczym widoki na niepowtarzalne alpejskie krajobrazy.

Naszym kolejnym punktem podróży było wspomniane już Lugano. Ekspresem Lodowcowym dojechaliśmy więc do Andermatt, a tam przesiedliśmy się do pociągu Gotthard Panorama Express i przejechaliśmy fragment historycznego szlaku. 

W Szwajcarii spędziliśmy (tylko!) pięć dni i opisy, które można przeczytać w sieci, nie kłamią: Grand Train Tour to idealna opcja dla tych, którzy chcą poznać ten kraj w komfortowy i relaksujący sposób, ciesząc się jednocześnie spektakularnymi widokami z okien. Ośmioetapowa trasa wiedzie niemal przez całą Szwajcarię, a jednym z najbardziej spektakularnych sposobów na tę podróż jest pokonanie Alp pociągiem Ekspres Bernina.

Zanim jednak wsiedliśmy w panoramiczny pociąg Kolei Retyckich, z Lugano do Tirano we Włoszech dotarliśmy autobusem Ekspres Bernina. Są one pospieszne, kursują sezonowo i co najważniejsze – są w pełni skomunikowane z pociągami Ekspres Bernina. Okazuje się, że nawet podróż autobusem może być fascynująca (np. przejazd wzdłuż włoskiego jeziora Como). A tylu winnic na zboczach gór nie widziałem jeszcze nigdy.

Trasa, którą kursują pociągi Ekspres Bernina, wiedzie przez Przełęcz Bernina, która została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO, oraz przez linię kolejową Albula. I w naszym wagonie (ale pewnie tak samo było w innych) nie spotkaliśmy ani jednego pasażera, który czytałby książkę albo (o zgrozo!) spał w trakcie tej 4-godzinnej podróży. Wszyscy trzymali głowy przy oknach lub telefony w rękach i robili zdjęcia lub nagrywali filmiki. A po dojechaniu do końcowej stacji w mojej głowie grzmiało jedno pytanie: "To już koniec?!". 

Niedosyt wynagrodziło nam jednak najstarsze miasto w Szwajcarii i jednocześnie serce największego kantonu, Gryzonii. Chur jest bramą do ważnych dróg handlowych przez alpejskie przełęcze. Miasto szczyci się historią liczącą 5000 lat, a przed laty rządzili tu Celtowie, Rzymianie, Ostrogoci i Frankowie (brzmi znajomo, prawda?). 

Wideo i montaż: Aleksandra Wolińska-Chromy