Walentynki, znienawidzone święto. Co robić, jak nie chce się nic robić?

Sama historia Walentynek jest więc bardzo piękna i w jej świetle nienawiść do święta brzmi nieco kuriozalnie. Ale czy na pewno? Od kilku lat głosy antywalentynkowe są częstsze niż te, które zachęcają do hucznego obchodzenia 14 lutego. Przede wszystkim dlatego, że Walentynki stały się doskonałą okazją do zachęcania klientów do wzmożonej konsumpcji. Dla handlowców to doskonałe zapełnienie martwego sezonu pomiędzy świętami Bożego Narodzenia a Wielkanocą.

Walentynki i zgniły Zachód
Święto miłości sprowadza się więc już tylko do kupowania: walentynkowych maskotek, lizaków, bombonierek, breloczków, skarpetek i bielizny. Producenci tego typu gadżetów mają ogromny rynek zbytu, ale dla wielu to tylko komercyjne święto, które nie ma żadnego głębszego przesłania. Oprócz przedmiotów ogromne żniwa zbierają również producenci niemalże zapomnianych kartek pocztowych i bardziej popularnych e-kartek. Ci bardzo szybko reagują na negatywnie nastawionych do walentynek konsumentów i często przygotowują antywalentynkowe pocztówki z hasłami w stylu "walentynki srentynki, po prostu daj mi czekoladę" lub wymowne "nienawidzę Cię" w czarnym serduszku.

"Forever alone"
Jednak kolejnym, i chyba najważniejszym powodem bojkotu walentynek, jest fakt, że nie każdy ma je z kim spędzać. Kulturowy przymus jedzenia kolacji przy świecach z ukochanym/ukochaną i obdarowywania go/jej puchatym, czerwonym sercem z pozytywką i napisem "I love you" może być dla samotnych po prostu odrażający. W momencie, gdy do popkulturowej, konsumpcjonistycznej szopki dołączy się bardzo silne emocje, całość zamienia się w całkiem poważny protest.

Samotność w święto zakochanych dla wielu może być zdecydowanie bardziej dotkliwa. Już kilka dni przed 14 lutego media, handlowcy i wredni znajomi przekonują, że spędzenie Walentynek w samotności jest emocjonalnym samobójstwem, a brak partnera akurat tego dnia doprowadzi ich do skrajnej rozpaczy. Nic dziwnego, że doprowadza to ich do skrajnej, ale wściekłości.

Antywalentynki
Niechęć do cukierkowego, przesłodzonego święta jest w pełni zrozumiała. Dwa lata temu powstał blog Nienawidzę Walentynek, którego facebookowy fanpage "lubi" blisko 80 tys. użytkowników.

Jawna nienawiść do Walentynek stała się fantastyczną pożywką dla marketingowców wielu firm: często organizowane są "Antywalentynki", które swoją stylistyką znacząco odchodzą od żenującej estetyki święta, popadając często w odmienny rodzaj kiczu. W jednej z sieci kin pod tym hasłem organizowany jest ENEMEF Noc Grozy, podczas którego zostaną zaprezentowane krwawe horrory. W tym samym czasie pod szyldem "antywalentynek" organizowane są koncerty metalowe, imprezy klubowe i zwykłe domowe posiadówki. 14 lutego można przetrwać.

Z każdym z nich łączy się konkretna historia, często tragiczna, jak np. z siekierą, którą były chłopak porąbał wszystkie meble należące do jego ukochanej. Oprócz tego można znaleźć tam min. aerozol do nosa, nakręcanego zajączka, męskie slipy, białe lakierki i niezliczoną ilość pierścionków, kartek i maskotek, również tych ofiarowywanych w ramach walentynkowego prezentu (więcej o Muzeum Zerwanych Związków można przeczytać tutaj). Do każdego przedmiotu dołączony jest krótki opis, który tłumaczy jego kontekst.