Długotrwałe przyjmowanie popularnych leków na zgagę i wrzody może skutkować niedoborem witaminy B12 – podają badacze z Kaiser Permanente Division of Research. Tymczasem zbyt niski poziom substancji w organizmie może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych – zaburzeń neurologicznych, psychiatrycznych i hematologicznych.
Reklama.
Jak działają leki na zgagę?
Badacze amerykańscy przyjrzeli się dwóm grupom leków – inhibitorom pompy protonowej (IPP) oraz blokerom receptora H2, nazywanym także antagonistami receptora H2 – które redukują ilość produkowanych przez żołądek kwasów. Leki te przyjmowane są nie tylko w przypadku wrzodów i zgagi, ale także w celu zapobiegania chorobom, takim jak przełyk Barretta czy rak przełyku, które mogą wynikać z uszkodzeń błony śluzowej przełyku przez kwas żołądkowy.
Okazało się, że pacjenci, którzy stosowali te leki przez co najmniej 2 lata, narażeni byli na niedobory witaminy B12. Jak napisali badacze w magazynie „Journal of the American Medical Association”, kwas żołądkowy jest niezbędny do oddzielenia witaminy B12 od białek. W ten sposób, tłumienie funkcji kwasów może sprawić, że witamina nie będzie tak skutecznie przyswajana.
Skutki długotrwałego przyjmowania leków
Do podobnych wniosków badacze doszli na drodze badań, w których udział wzięło 25 956 kalifornijskich pacjentów ze stwierdzonym niedoborem witaminy B12 i 184 199 pacjentów z tego samego regionu niewykazujących niedoboru. Następnie naukowcy porównali informacje dotyczące obu grup, aby określić skutki przyjmowania wspomnianych grup leków.
Wśród pacjentów z niedoborem witaminy B12, 12% osób przez co najmniej 2 lata przyjmowało inhibitory pompy protonowej, a 3,2% osób – blokery receptora H2. Jeżeli chodzi o osoby, u których nie stwierdzono niedoborów, 7,2% pacjentów stosowało IPP, a 3,2% zażywało drugi lek, czyli blokery H2.
Jak podkreśla współautor badania, gastrolog i pracownik naukowy Kaiser Permanente, dr Douglas Corley, pacjenci stosujący IPP przez okres dłuższy niż 2 lata wykazywali o 65% wyższe ryzyko niedoboru witaminy B12. Im większe dawki leku przyjmowali, tym większe było ryzyko rozwinięcia problemu. Jak podaje specjalista, zażywanie 1,5 tabletki dziennie powiązane było z niedoborem silniej niż stosowanie dawki poniżej 0,75 tabletki dziennie. Co więcej, przyjmowanie blokerów H2 wiązało się ze wzrostem ryzyka niedoboru o 25%.
Wnioski płynące z badania
Zdaniem dra Corleya, wyniki badania nasuwają pytanie, czy osoby przyjmujące leki hamujące produkcję kwasów żołądkowych przez dłuższy czas powinny być poddawane badaniom na niedobory witaminy B12. Jest to stosunkowo proste badanie krwi, a suplementy witamin są skutecznym sposobem na zwalczenie niedoboru – zaznacza specjalista. Tymczasem Tim Underwood z Uniwersytetu w Southampton dodaje, że witamina B12 jest kolejną pozycją na wciąż rosnącej liście możliwych konsekwencji długotrwałego przyjmowania inhibitorów pompy protonowej.
Autorzy badania tłumaczą jednak, że w wielu przypadkach IPP okazuje się lekiem bezpiecznym i skutecznym. Najważniejszą implikacją płynącą z tego badania jest ukazanie liczby osób przyjmujących tego typu medykamenty. Jak zaznacza specjalista, jeżeli chcemy zahamować wzrost liczby przypadków raka przełyku – jednego z najbardziej śmiertelnych rodzajów nowotworu, który dotyka coraz więcej mieszkańców Zachodu – konieczna jest większa świadomość możliwych konsekwencji długotrwałej zgagi.
Niedobór witaminy B12 a zdrowie
Niedobór witaminy B12 może skutkować pojawieniem się objawów anemii. Długotrwałe utrzymywanie się tego stanu może także wpłynąć negatywnie na komórki nerwowe, przyczyniając się do pogorszenia pamięci, demencji, depresji, zmienności nastrojów, dezorientacji, zaburzeń lękowych, choroby afektywnej dwubiegunowej, a także halucynacji i urojeń.
U dzieci i niemowląt w wyniku niedoboru witaminy B12 pojawić się mogą problemy związane z rozwojem i układem nerwowym. Badanie przeprowadzone przez naukowców z Tufts University ukazało, że nawet łagodny niedobór witaminy B12 wśród osób starszych przyczynia się do zwiększonego ryzyka przyspieszonego upośledzenia funkcji poznawczych.