Ptasznik goliat (Theraphosa blondi) w naturze występuje w Ameryce Południowej. Można spotkać go w lasach Brazylii, Gujany i Wenezueli. Na całym świecie jest hodowany jako zwierzę domowe. Cena dorosłego osobnika wynosi ok. 500 zł.

Samice ptasznika goliata jednorazowo składają od 100 do 200 jaj. Jaja znajdują się w specjalnym worku zabezpieczonym ostro zakończonymi włosami. Taki worek ma średnicę nie większą niż 3 cm. Zwierzęta zakopują go pod ziemią.

Małe ptaszniki mieszkają z matką w podziemnej norze przez 2 lata. W tym czasie, tak jak małe lwy czy tygrysy, uczą się polować. Kiedy nabywają niezbędne umiejętności, matka wypędza je z nory. Wiele z nich nie przeżywa tego okresu.

Samice ptaszników goliatów mogą żyć nawet 25 lat. Wiele pająków trzymanych w niewoli dożywa tego wieku. Z kolei życie samców jest o wiele krótsze. W środowisku naturalnym umierają one wkrótce po osiągnięciu dojrzałości płciowej. Mają wtedy od 3 do 6 lat.

Pająk wielkości małego kota

Długość ciała dorosłego ptasznika goliata dochodzi do ok. 11 cm. Największym pająkiem na świecie czynią go jego nogi, których rozpiętość wynosi 30 cm. Oznacza to, że ten pająk mógłby opleść kończynami małego kota.

Waga ptasznika goliata wynosi 250 gramów. Dla porównania chomik syryjski waży dwa razy mniej. Co ciekawe, samice Theraphosa blondi są o wiele większe i cięższe od samców i to one wiodą prym w pajęczym świecie.

Przedstawiciele tego gatunku mają jasno lub ciemnobrązowe futro. Każdy z nich posiada cztery pary oczu, odwłok i tułów, z którego wyrasta pięć par kończyn. Dwie przednie są krótsze – wyglądają jak ręce.

Jad i brutalne polowania ptasznika

Olbrzymi pająk na szczęście nie jest tak groźny jak może się wydawać. Poluje głównie na stawonogi, gryzonie i jaszczurki. Co ciekawe, nie plecie sieci, w które wpadają ofiary, a poluje na nie, używając swoich kłów.

W kłach pająka znajdują się substancje paraliżujące ofiarę. Ponieważ ptasznik goliat nie jest przystosowany do spożywania stałych pokarmów, najpierw rozpuszcza tkanki ofiary, a później wysysa powstałe soki.

Jego jad nie jest szczególnie toksyczny dla ludzi. Ugryzienie przez ptasznika goliata nie wymaga pomocy medycznej. Można porównać je do użądlenia pszczoły lub osy, jednak dla mniejszych zwierząt może być niebezpieczne.

Śmiercionośne włosy olbrzymiego pająka

Zwierzę wytworzyło specjalny mechanizm obronny, by nie paść ofiarą innych drapieżników. Ptasznik goliat na brzuchu ma drażniące inne gatunki włosy. Gdyby spojrzeć na nie pod mikroskopem miałyby kształt małych harpunów.

Pająki w obliczu zagrożenia bardzo szybko pocierają nogami o brzuch, by uwolnić do powietrza ostre włosy. Człowieka mogą one drażnić i swędzić, ale mniejsze zwierzęta, np. jaszczurki lub myszy, mogą od nich zginąć.

Włoski pełnią u ptasznika goliata jeszcze jedną ważną funkcję. Są bardzo wrażliwe na wszelkie wibracje, co doskonale rekompensuje pająkom słaby wzrok. Dzięki nim są w stanie uniknąć wielu zagrożeń, a także skutecznie tropić ofiary.

Pająk gigant jako przysmak

Mieszkańcy północno-wschodniej Ameryki Południowej uważają ptasznika goliata za smaczną przekąskę. Po złapaniu pajęczaków w specjalną pułapkę wypalają ich włoski, a następnie za pomocą liści bananowca robią z nich "gołąbki”.

Osoby, które kosztowały mięsa ptasznika goliata, porównują je do wędzonych krewetek. W niektórych miejscowościach jest uważany za specjał na miarę homara. Co ciekawe, dwucentymetrowe kły pająka są używane jako wykałaczki.