Jest kilka rodzajów psów myśliwskich, które wyróżnia się ze względu na zachowanie czworonogów w trakcie polowań. Jedne uczestniczą w polowaniu na dziki, inne przynoszą myśliwym zestrzelone kaczki, jeszcze inne tropią uciekającą zwierzynę.

Psy myśliwskie dzieli się na następujące grupy:

• aportery – używane do przynoszenia myśliwemu zestrzelonej zwierzyny, również nurkujące po kaczki;
• dzikarze – ułożone do polowania na dziki, które osaczają i wyprowadzają je na linię myśliwych;
• psy gończe – wykorzystywane do tropienia i gonienia dzikiej zwierzyny, posługują się węchem;
• norowce – małe i smukłe psy przystosowane do wejścia w norę i wypłoszenia z niej zwierzęcia;
• posokowce – wyczulone na zapach krwi zwierzęcej zwanej posoką, które zapobiegają ucieczce postrzelonego zwierzęcia;
• wyżły – charakteryzujące się pracą w stójce, podczas której pies zamiera w bezruchu i wskazuje myśliwemu łapą, gdzie ukrywa się zwierzyna.

Ten niewielki podział tłumaczy wiele zachowań psów myśliwskich w mieście, które swoim opiekunom potrafią przysporzyć niemałych problemów: "bez przerwy szczekają", spuszczone ze smyczy "idą w długą", polują na koty.

Z drugiej jednak strony psy myśliwskich ras cieszą się niesłabnącą popularnością, ponieważ - spójrzmy tylko na ich zdjęcia - są sympatyczne i śliczne, jednak przed ich zakupem należy zwrócić uwagę na o wiele więcej, niż ich piękne, mądre oczy.

10. Basset

Bassety udowodniły swoją przydatność dla myśliwych już w XIX wieku, kiedy wspierały ich w polowaniach na króliki, zające i bażanty. Niski wzrost sprawia, że dobrze sprawdzają się w polowaniu w gęstym poszyciu. Spuszczone ze smyczy, mogą złapać trop i nie reagować na komendę "do mnie". W domu są dość flegmatyczne, obecnie hoduje się je głównie jako psy rodzinne, co nie wyklucza zachowań łowieckich.

9. Foksterier

Początkowo używano foksterierów w polowaniach na lisy - niewielkie psy wchodziły do nory i wypędzały z niej przestraszone zwierzę. Później, ze względu na dużą szybkość i zwinność, wykorzystywano je w polowaniach na króliki i zające. Z tego powodu współczesne foksteriery mogą mieć zapędy do gonienia kotów, rowerzystów, hulajnóg. Takie zachowania trzeba wykorzeniać od małego.

8. Seter irlandzki

Seter irlandzki to pies myśliwski wyhodowany w celu intensywnych i długich polowań. Myśliwym pomagał przy wystawianiu ptactwa i drobnej zwierzyny. To pies wysoki i smukły, dzięki czemu wytrzymały i szybki. Często brał udział w polowaniu biegnąć obok myśliwego dosiadającego konia. Obecnie jest to łagodny pies rodzinny z dużą potrzebą ruchu. Może mieć skłonności do ucieczek.

7. Wyżeł weimarski

Wyżeł weimarski to wszechstronny pies myśliwski, który umie zarówno tropić, wystawiać, jak i aportować zwierzynę. Jest szybki, zwinny i wytrzymały. Obecnie jest hodowany głównie jako pies rodzinny, ale nadal ma potężny instynkt łowiecki. To pies, który ceni sobie niezależność i wymaga konsekwentnego prowadzenia. Niestety wiele osób kupuje go ze względu na kolor sierści.

6. Cocker Spaniel

Cocker spaniele należą do grupy psów aportujących, płochaczy i psów wodnych. Podczas polowań wbiegają w zarośla, skąd wypłaszają ptactwo, by mogli je zestrzelić myśliwi, następnie przynoszą ranne ptaki lub po nie nurkują. Z tego powodu mogą mieć tendencję do gonienia ptaków i innych szybko poruszających się obiektów, a także do szczekania. W Polsce są popularnymi psami rodzinnymi.

5. Jamnik

Jamniki nadal są wykorzystywane jako posokowce, psy zaganiające, buszujące, norowce. Pomagają myśliwym przy polowaniach na lisy, borsuki, a nawet na dziki, przy czym zakres ich prac wcale nie ogranicza się do płoszenia zwierząt. Jamniki są dobrymi aporterami i dobrze tropią. To rasa słynąca z nieustraszonego i nieustępliwego charakteru, co znacznie utrudnia ich szkolenie. Są jedną z najlepszych małych ras psów stróżujących.

4. Beagle

Beagle jest psem gończym ze skłonnością do ucieczek i włóczęgostwa. Wyczuwszy interesujący zapach, może zniknąć w zaroślach i ignorować nawoływania właściciela, a przy tym głośno szczekać. Potrzebuje dużej ilości ruchu, a znudzony może niszczyć. Dobrze sprawdza się w aktywnościach typu nosework lub agility. W myślistwie jest wykorzystywany do polowań na dziki, króliki, zające, sarny i dużą zwierzynę.

3. Labrador Retriever

Labrador jest znany jako doskonały pies przewodnik, ale przede wszystkim jest to doskonały pies myśliwski. Labradory uwielbiał król Jerzy VI (ojciec królowej Elżbiety II), który polował z nimi na bażanty i kaczki. Psy nurkowały i przynosiły mu zestrzelone ptactwo, a on nagradzał je przysmakami. Obecnie labradory są popularnymi psami rodzinnymi i niestety - są jedną z ras psów z największą skłonnością do tycia.

2. Jack Russell Terrier

Jack Russel Terriery na polowaniach są wykorzystywane jako norowce - ich zadaniem jest wypłaszanie zwierząt z nor i kryjówek. W Irlandii szkoli się je w kierunku zabijania myszy, szczurów i kun. JRT są energicznymi psami słynącymi z uporu i nieustępliwości. Dobrze sprawdzają się w sportach kynologicznych, m.in. we flyballu i agility. W Wielkiej Brytanii są sprawcami wielu pogryzień dzieci.

1. Golden Retriever

Golden Retriever jest psem zaliczanym do grupy aporterów, płochaczy i psów wodnych. Dawniej wykorzystywano go do przynoszenia zestrzelonej zwierzyny, Obecnie, ze względu na łagodny charakter i towarzyskie usposobienie, "goldeny" są wykorzystywane jako psy asystujące oraz psy rodzinne. Są to jednak zwierzęta z dużą potrzebą ruchu i zadań umysłowych - bez tego mogą wykazywać tzw. agresję łowiecką.

Zanim kupisz psa myśliwskiej rasy

Nie wszyscy kupują psa rasy myśliwskiej z myślą o polowaniu, co nie zmienia faktu, że taki pies pozbawiony zajęcia, do którego jest predysponowany, może popadać w stopniową frustrację. Dlatego też, aby pies myśliwski był szczęśliwy i spełniony, należy skupić się na zaspokojeniu jego instynktów.

Aportery będą chętnie bawić się piłeczką lub łapać frisbee. Rasy, które w trakcie polowań tropią zwierzynę, doskonale sprawdzą się w noseworku, czyli w pracy węchowej. W niektórych miastach można też zapisać się na amatorskie zajęcia z tropienia.

Po zakupie psa nie można też dziwić się, że beagle, jako pies gończy, ma tendencję do szczekania, basset jako tropiący do węszenia, a jamnik jako typowy norowiec ma zadziorny charakter. Przez setki lat te cechy były cenione u tych zwierząt i nagradzane. Nie tak łatwo je wykorzenić, choć w ramach szkolenia jest to możliwe - tylko czy o to chodzi?