Morze Śródziemne cmentarzyskiem nielegalnych emigrantów. Zginęło tam więcej osób niż pod murem berlińskim

- To dramatyczne dane i ogromny wzrost w porównaniu z poprzednimi latami, biorąc pod uwagę, że nie wiemy o wszystkich przypadkach - wyjaśnia w rozmowie z naTemat rzecznika prasowa Frontexu Ewa Moncure.

Od zeszłego roku, kiedy wydarzyła się tragedia u wybrzeży włoskiej wyspy Lapeduza, gdzie utonęło się ponad 360 osób, Włosi uruchomili akcje humanitarną prowadzoną przez marynarkę. Włoskie statki ratują uciekinierów z Afryki już na wodach międzynarodowych i przywożą ich na Sycylię, choć niektóre łodzie przemytników trafiają jeszcze na Lapeduzę.

Działania na lądzie i morzu są jednakowe. Osoby zatrzymane muszą przejść proces identyfikacji, ponieważ z reguły nie mają przy sobie żadnych dokumentów. Przeprowadzane są wywiady, które mają stwierdzić skąd pochodzi osoba i czy chce złożyć wniosek o azyl.

- Jeśli chodzi o akcje ratunkowe na morzu odbywają się one codziennie. Ze 130 tys. osób, które przypłynęły do Włoch, aż 80 proc. z nich zostało uratowanych przez straż przybrzeżną czy marynarkę włoską - przekonuje rzecznika Frontexu. Podkreśla, że ratowanie życia ludzkiego jest tutaj priorytetem. Według prawa międzynarodowego wszystkie jednostki, które widzą, że łódź tonie, mają obowiązek udzielenia pomocy. - Niestety przy tak ogromnym napływie ludzi i przy tak potężnym akwenie wodnym (2,5 mln km kwadratowych - red.) tragedie się zdarzają, niestety stosunkowo często - dodaje Moncure.

Zaznacza, że to czego my jako Europejczycy możemy się wstydzić, to to, że nie zawsze wystarczająco skutecznie ratuje się te osoby i dochodzi do zaniedbań straży przybrzeżnej Włoch czy Grecji, bo wiadomo, że przyjęcie emigrantów, to ogromny problem dla kraju.

- Wydaje mi się, że ta świadomość w ostatnich miesiącach zaczyna się zmieniać, choć ten problem trwa od lat. Mimo wszystko jest ona nadal jest za niska. W odmiennej sytuacji są mieszkańcy Lampeduzy, Malty, Sycylii czy greckich wysp, czyli miejsc, które mają styczność z tymi ludźmi. Oni bowiem mają głęboką świadomość problemu. My, tutaj w interiorze już niekoniecznie - przekonuje Piłat.

Teraz, kiedy mamy do czynienia z wojną z Syrii i z chaosem w Libii ta motywacja do opuszczenia kraju jest znacznie większa niż wcześniej, nawet jeśli komuś nie opowiadały ówczesne systemy polityczne. Przed rozpoczęciem konfliktu w Syrii i za panowania Kadafiego w Libii ten problem był mniejszy. I z pewnością kwestia nielegalnej emigracji będzie narastała, bo jedyne czego nie brakuje osobom, które szukają lepszego życia w Europie, to determinacja. - Jesteśmy mądrymi chłopakami (…) a wśród nas inżynierowie, elektrotechnicy, fizycy. Będziemy obserwować patrole i znajdziemy luki. (...) Nie boimy się, bo jesteśmy zdesperowani. Technika walczy tu z desperacją i zapewniam cię, że desperacja jest silniejsza - wyjaśniał uciekinier z Afryki, bohater książki Klausa Brinkbäumera „Afrykańska odyseja".