Rola życia - niepokorny. Jak Jerzy Zelnik zamienił się z aktora w polityka

Robi to od 2010 roku. To wtedy po raz pierwszy zaangażował się po stronie PiS zapisując się do komitetu poparcia Jarosława Kaczyńskiego. Potem były inne partyjne imprezy, jak np. marsz 13 grudnia. Zaczęły się też występy w mediach, gdzie Zelnik pojawia się czy to w roli sympatyka PiS, czy konserwatysty i człowieka wierzącego.

Wcześniej dyskutował m.in. z kojarzonymi z PO aktorami Anną Nehrebecką i Wojciechem Pszoniakiem. Wielokrotnie podkreślał, że w dzisiejszej Polsce czuje się jak w PRL-u, że niby jesteśmy wolnymi ludźmi, ale demokracja jest zagrożona, że jedyną nadzieją jest dojście do władzy Kaczyńskiego. Słowem – idzie w ślady Marcina Wolskiego, Jana Pietrzaka i innych, którzy mienią się niepokornym.

– Nie rozumiem po co mu to. Te wszystkie konwencje, występy, uściski z politykami. Ma swoje poglądy, zawsze podkreśla swoją wiarę, ale angażując się w politykę naraża się na śmieszność. Na prawdę nie rozumiem – komentuje Kowalewski.

– Byłem jednym z członków sympatyków u samych początków tej partii, wraz z Danielem Olbrychskim, Piotrem Machalicą. Był rok 2001, uczestniczyłem nawet w kilku zebraniach założycielskich PO. A z czego to wynikało? Na pewno z mojego charakteru, bo zawsze miałem skłonność do płynięcia pod prąd, nie lubiłem merdać ogonem przed władzą. Ujął mnie konserwatywno-liberalny światopogląd nowego ugrupowania – opowiada w wywiadzie dla "wSieci".

Platformą szybko się rozczarował i do 10 kwietnia 2010 roku unikał politycznego zaangażowania.

Choć Zelnik ostatecznie przyjął rolę zwolennika i pomocnika PiS, przy każdej okazji powtarza, że generalnie woli mówić o wartościach niż o polityce. To też powód, dla którego koledzy mu się dziwią. – Jurek od kilku lat nie jest na aktorskim etacie. Coś tam grał w serialach, ale niewiele. Zarabia jeżdżąc po Polsce i dając koncerty czy spektakle, m.in. w kościołach. To człowiek niesłychanie ideowy i ja wierzę, kiedy mówi, że poświęca się ojczyźnie. Ale ta polityka... Nie wiem, na co mu to – podkreśla jego znajomy.

Zelnik te swoje wyjazdy nazywa "misją". W reportażu dla "Uwagi" TVN powiedział, że chce głosić "rzeczy piękne i prawdziwe". – A czy z tego wynika jakieś przesłanie polityczne czy religijne? Na pewno gdzieś tam jest – stwierdził.

Zelnika w roli aktora wolałby też Jan Lityński, doradca prezydenta Komorowskiego i działacz opozycji w PRL. – Mam do niego sentyment. Znamy się od lat - w latach 60. jeździliśmy razem na kolonie. Dziś mamy bardzo różne poglądy, a ja myślę sobie, że szkoda, że zamiast na scenie teatru występuje na scenie z politykami. Tym bardziej, że bardzo wcześnie zaczął karierę aktorską i jego rola w "Faraonie" była imponująca – mówi naTemat.

Sam zainteresowany o aktorstwie mówi już rzadziej. Jeśli już, to w kontekście "konsekwencji zawodowych", jakie rzekomo spotykają go w związku z jego publicznymi wypowiedziami. I tak się nimi nie przejmuje. – To cena, którą warto zapłacić. Żeby kiedyś, za św. Pawłem, móc powiedzieć: „W dobrych zawodach uczestniczyłem” – powiedział "Przewodnikowi Katolickiemu".

– Chrześcijanin nie może być leniwy, nie może migać się od dawania świadectwa. Bo kiedy milczą ludzie dobrej woli, kiedy są obojętni, zło wygrywa bardzo łatwo. Na szczęście coś zaczyna się zmieniać, wielu, wielu Polaków się budzi. Idzie zmiana, czuję to, jak czułem przed powstaniem „Solidarności” – podsumował.