Najczęstsze pytania do lekarza dentysty

Ważne jest, aby rodzic nie wspominał przy dziecku o swoim strachu przed wizytą u dentysty. Nie należy także mówić o bólu, który jest czasami nieunikniony. Dziecko uczy się przez obserwację, zatem dobrym pomysłem jest zabranie dziecka w charakterze towarzysza na wizytę, aby samo oceniło, że nie ma się czego bać. Ważna jest również pora dnia: należy zadbać, aby dziecko było najedzone i wypoczęte, co ułatwi oswojenie się z nowym doświadczeniem. Trzeba pamiętać, że to właśnie pierwsze wizyty mają wpływ na dalszą współpracę dziecka z dentystą.

Kamień jest zmineralizowanym złogiem, który powstaje w wyniku przemiany nieczyszczonej płytki nazębnej. Powstaje on poprzez nakładanie się warstw, w miejscach trudno dostępnych przy szczotkowaniu. Kamień nazębny naddziąsłowy występuje na koronach zębów najczęściej w okolicy siekaczy dolnych od strony językowej oraz w okolicy górnej szóstki i siódemki od strony policzków. Znajduje się on nad linią dziąsła i jest koloru ciemnożółtego, szaromlecznego lub jasnobrązowego. Może on szybko powracać, jeśli zabiegi higieniczne nie są systematycznie wykonywane.

Kamień poddziąsłowy znajduje się, jak sama nazwa wskazuje, poniżej brzegu dziąsłowego, w kieszonkach dziąsłowych i jest niewidoczny gołym okiem. Jest silnie przytwierdzony do powierzchni korzeni zębów i twardszy od naddziąsłowego, w związku z czym trudniej się go usuwa. Może przybierać kolor od ciemnobrązowego do nawet czarnego – ciemniejsza barwa wiąże się z obecnością w nim składników krwi.

Na badania kontrolne należy chodzić regularnie co 6 miesięcy, natomiast dzieci mające zęby mleczne co 3. Podczas takich wizyt lekarz sprawdzi stan uzębienia, dziąseł i błon śluzowych jamy ustnej. Oceni również, czy odkłada się kamień nazębny i osad, przypomni jak prawidłowo dbać o higienę jamy ustnej. Podczas takich spotkań również nie bójmy się zadawać dręczących nas pytań. Kontrole są ważne ze względu na to, że stomatolog może wykryć próchnicę we wczesnym stadium, gdzie leczenie będzie mało inwazyjne. Pamiętajmy, lepiej jest zapobiegać niż leczyć.

Szkliwo, czyli najtwardsza tkanka naszego organizmu ulega naturalnemu ścieraniu. Jednak czasami dochodzi do tego, że sami sobie szkodzimy i doprowadzamy do szybszego ścierania się szkliwa. Nieprawidłowe mycie zębów może niszczyć szkliwo – naturalną barierę ochronną zęba. Przy wyborze szczoteczki należy wybierać te, które mają średnie lub miękkie włókna. Błędem jest przekonanie, że szczoteczka z twardym włosiem lepiej myje zęby. Takimi szczoteczkami można podrażnić lub uszkodzić dziąsła. Pamiętajmy, by nie dociskać za mocno szczoteczki podczas mycia zębów, włosie nie powinno być odkształcone i odgięte na boki. Również technika mycia zębów ma duży wpływ na ich zdrowie. Najlepszymi metodami są ruchy naciągające dziąsła na zęby lub wymiatające, unikajmy poziomego szorowania na powierzchniach policzkowych i wargowych.

Negatywny wpływ na szkliwo mają kwasy znajdujące się w jamie ustnej. Spożywanie dużych ilości napojów gazowanych, soków owocowych czy ssanie cytryn nie jest neutralne dla szkliwa. Błędem jest mycie zębów tuż po zjedzeniu kwaśnych owoców lub po wypiciu soków, ponieważ szkliwo pod wpływem kwasów jest bardziej podatne na ścieranie. Po takim posiłku lepiej jest wypłukać jamę ustną wodą lub płukanką z fluorem, dopiero po upływie godziny można wyszczotkować zęby. Zaleca się mycie 3 razy dziennie po 2 minuty, z taką siłą, aby nie odgniatać włosków na szczoteczce, stosując wyżej wspomniane zasady.

Wybielanie najlepiej jest przeprowadzić pod kontrolą lekarza dentysty, który wcześniej oceni stan naszych zębów oraz dziąseł, i jeśli będzie to potrzebne zaleci leczenie przez tym zabiegiem. W gabinecie można wybielać lampą/laserem, a w zaciszu domowym metodą nakładkową. Metody domowe np. cytryna, soda oczyszczona są niezdrowe. Używając past wybielających, wybierajmy te z małym wskaźnikiem ścieralności zębiny RDA.