Reklama.
Reklama.
Reklama.
Cersei Lannister w marszu pokutnym. Kim inspirował się George R.R. Martin?
16 czerwca 2015, 14:41·3 minuty czytania
Publikacja artykułu: 16 czerwca 2015, 14:41Ostatni odcinek piątego sezonu „Gry o Tron” zdenerwował fanów. Nie chodzi tylko o śmierć Jona Snowa, ani o niewyjaśniony wątek Arii Stark. Wiele emocji wzbudziła scena marszu pokutnego Cersei Lannister. Naga, poraniona, z obciętymi włosami miała przejść przez tłum mieszkańców stolicy Siedmiu Królestw. Skąd twórcy czerpali inspirację do sceny?
Reklama.
Serial edukacyjny
Wydarzenia pokazane w powieści i serialu inspirowane są często faktami historycznymi. Niektórzy zagorzali fani nie potrafią często odróżnić prawdy od fikcji, jak raper Snoop Dog, który przyznał się, że ogląda serial, by zrozumieć, jak kiedyś wyglądał świat...
Wydarzenia pokazane w powieści i serialu inspirowane są często faktami historycznymi. Niektórzy zagorzali fani nie potrafią często odróżnić prawdy od fikcji, jak raper Snoop Dog, który przyznał się, że ogląda serial, by zrozumieć, jak kiedyś wyglądał świat...
Jedną z najbardziej poruszających scen w ostatnim odcinku GoT było publiczne upokorzenie Cersei Lannister. Marsze pokutne były często praktykowaną metodą karania cudzołożnic w średniowieczu. Miały na celu upokorzenie grzesznic, stygmatyzowały. W czasach, w których kobiecość była tematem tabu, przejście nago było najgorszą karą, jaką mogła sobie wyobrazić kobieta. Zwykle szła sama, a jej nadejście sygnalizowały trąbki. Mieszkańcy miast i osad wychodzili przed domy, żeby przyjrzeć się nagiej grzesznicy.
Cersei jako matka panującego króla była ochraniana, ale nie przeszkodziło to ludziom pluć na nią, rzucać w nią kamieniami, odchodami i jajkami. Poraniona, brudna i zapewne śmierdząca królowa nie potrafiła ukryć łez.
Inspirujące nałożnice
Autor powieści przyznał, że do napisania sceny zainspirowała go postać historyczna, nałożnica króla Edwarda IV, Jane Shore. Kara jej wymierzona w 1483 roku nie była ściśle związana z cudzołóstwem. Prawdziwym powodem była działalność konspiracyjna Jane przeciwko Ryszardowi III, który odebrał tron Edwardowi. Pokuta była podobna do tych, której musiały poddać się cudzołożnice. Shore miała przejść przez tłum w samej bieliźnie, boso. Nie była zupełnie naga, bo brak odzienia był zarezerwowany tylko dla największych ladacznic. Kara marszu wstydu była wymierzana w przypadku, kiedy wina była oczywista. Na przykład wówczas, gdy ladacznica została przyłapana na cudzołóstwie. Taka pokuta nie niosła oczyszczenia. Rujnowała całe życie ukaranej.
Autor powieści przyznał, że do napisania sceny zainspirowała go postać historyczna, nałożnica króla Edwarda IV, Jane Shore. Kara jej wymierzona w 1483 roku nie była ściśle związana z cudzołóstwem. Prawdziwym powodem była działalność konspiracyjna Jane przeciwko Ryszardowi III, który odebrał tron Edwardowi. Pokuta była podobna do tych, której musiały poddać się cudzołożnice. Shore miała przejść przez tłum w samej bieliźnie, boso. Nie była zupełnie naga, bo brak odzienia był zarezerwowany tylko dla największych ladacznic. Kara marszu wstydu była wymierzana w przypadku, kiedy wina była oczywista. Na przykład wówczas, gdy ladacznica została przyłapana na cudzołóstwie. Taka pokuta nie niosła oczyszczenia. Rujnowała całe życie ukaranej.
Czy dumną Cersei mogło spotkać coś gorszego niż publiczne poniżenie? I czy to traumatyczne doświadczenie wpłynie jakoś na jej charakter? Z pewnością najważniejsza dla niej będzie zemsta na wszystkich, którzy wyrządzili jej krzywdy. Możemy domyślać się, że szybko zapomni o uczuciu wstydu, poza tym trudno uwierzyć, że to wstyd a nie wściekłość spowodowała jej rozpacz. Tutaj należy odnieść się do kolejnego faktu historycznego. Cudzołóstwo królowej nie było traktowane w średniowieczu jak zbrodnia, tylko jako zdrada. A za to nie karano upokorzeniem, ale spaleniem na stosie.
Widzowie zauważyli kolejną inspirację Martina. Cersei można utożsamić z legendą o Ginewrze i Lancelocie. Ginewra była żoną Króla Artura, ale romansowała z Lancelotem. Legendarna postać miała za swoje grzechy zostać spalona na stosie, ale w ostatniej chwili uratowano ją. Co wywołało skojarzenie z legendą o królu Arturze? Imię kuzyna, którego Cersei podała jako swojego kochanka – Lancel.
Pokuta to nic niezwykłego
Dawniej pokuta miała duże znaczenie. Ci, którzy odprawiali ją każdego dnia, byli całkowicie oczyszczani ze swoich grzechów, a pokuta bez wyraźnego przewinienia nazywana była męczennictwem. Najbardziej umęczony mógł zostać świętym. Historia zna wielu pokutników. Jakie są najsłynniejsze cierpiętnice?
Dawniej pokuta miała duże znaczenie. Ci, którzy odprawiali ją każdego dnia, byli całkowicie oczyszczani ze swoich grzechów, a pokuta bez wyraźnego przewinienia nazywana była męczennictwem. Najbardziej umęczony mógł zostać świętym. Historia zna wielu pokutników. Jakie są najsłynniejsze cierpiętnice?
Małgorzata z Kortony, święta z XIII wieku. Jako młoda kobieta uciekła z domu i urodziła dziecko kochankowi. Po serii tragicznych wydarzeń zaczęła się umartwiać. Dołączyła do franciszkanów, żyła z jałmużny, była stygmatyczką.
W świadomości chrześcijan Maria Magdalena jest cudzołożnicą. Mimo istnienia dowodów na to, że była kapłanką, wciąż kojarzy się ze sceną jej męczeńskiej kary poprzez ukamienowanie. Wściekły tłum nie mógł doczekać się jej śmierci, ale Jezus przyszedł z ratunkiem.
Droga krzyżowa, w której brał udział Jezus Chrystus także przypomina marsz pokutny. Syn Boga niósł ciężki krzyż przez tłum, na głowie miał koronę cierniową, słuchał obelg. Do dziś jest to najbardziej symboliczna scena męczeństwa, a w Ameryce Południowej podczas świąt Wielkanocy śmiałkowie biczują się i przywiązują do krzyża. W Hiszpanii w Wielki Piątek na ulice wychodzą Bractwa Pokutne, a w Polsce organizowane parafie organizują marsze pokutne dla wiernych.
"Gra o Tron" jest nafaszerowana odniesieniami do mitologii, legend i historii. Media po każdym sezonie prześcigają się w porównywaniu bohaterów do postaci historycznych. Serial może być inspiracją do zagłębiania historii świata, pod warunkiem, że tak jak Snoop Dogg, nie uwierzymy, że jest to prawda.
Napisz do autorki: barbara.kaczmarczyk@natemat.pl
Reklama.
Więcej:
Gra o Tron