Jan Śpiewak: Polska w ruinie to propaganda sukcesu i propaganda klęski

To jest taka propaganda sukcesu, a z drugiej strony propaganda klęski. Obie te postawy wydają mi się dość infantylne i prawda leży gdzieś po środku. Ale po stronie rządzących i po stronie zwolenników obozu władzy jednak ta odpowiedzialność jest większa. Wobec nich mamy większe wymagania niż wobec opozycji, której zadaniem jest wskazywać, kontrolować i krytykować poczynania władzy.

To nie jest rozwój. Z tego nie powinniśmy być dumni. Utożsamienie nowoczesności ze szkłem i betonem jest bardzo mylne. Wszyscy czekaliśmy na te drogi i na tę infrastrukturę. Ona musi się pojawić, ale w zrównoważony i rozsądny sposób. Nie można uprawiać kultu betonu.

Pendonilizacja to jest moim zdaniem trafne określenie. Po pierwsze z Pendolino korzysta bardzo niewiele osób w skali ogólnokrajowej. Ważne są koleje szybkiej prędkości, ale równie ważne jest to, żeby sieć kolejowa zapewniała połączenia w całym kraju. Od 1989 roku zniknęła jedna czwarta tras kolejowych w Polsce. Z drugiej strony to Pendolino wcale nie jest koleją szybkich prędkości. Jak się sprawdzi ile się jechało wcześniej do Gdańska, do Krakowa, to nagle się okaże, że po tych 10 latach modernizacji torów czas podróży skrócił się o 20 minut.

Czyli ani nie pełni roli szybkich kolei, ani nie zapewnia szerokiej rzeszy Polaków transportu publicznego na wysokim poziomie. To jest właśnie ta powierzchowna i wyspowa modernizacja.

Centrum handlowe zbudowane w małym miasteczku potrafi zabić cały lokalny handel, tak samo jest z dyskontami. Wszystko jest dla ludzi, ale kontrolujmy to. A w Polsce panuje wolna amerykanka. Taka ilość centrów handlowych i dyskontów oznacza drenowanie zasobów Polaków. Nie przekładają się one na inwestycje i trwały rozwój. Wystarczy spojrzeć na rankingi innowacyjności, cały czas w tych rankingach spadamy. Ogromne pieniądze z Unii Europejskiej poszły na innowacje w Polsce i co się stało z tymi pieniędzmi? Coś tu jest chyba nie tak.

Głównie widać to na najniższym gminnym poziomie. Od 1989 roku zlikwidowano jedną czwartą połączeń kolejowych, a PKS -y przejechały o połowę mniej kilometrów. Nie mówię, że wszystkie były potrzebne, ale w dużym stopniu prywatna komunikacja nie sprostała zadaniom. Likwidowane są szkoły, państwo wycofało się z polityki mieszkaniowej budując mieszkania pod wynajem, wspierając mikrospółdzielnie. W cywilizowanym świecie rząd prowadzi aktywną politykę mieszkaniową. W Polsce jest tylko deweloperka i system każe nam brać kredyty na 40 lat, inaczej nie mamy gdzie mieszkać. Rynek wynajmu jest w dużych miastach koszmarny. Mieszkania są drogie, a w każdej chwili właściciel mieszkania może cię z niego wyrzucić.

Państwo ogranicza swoją działalność. Przyzwala na patologie i de facto daje się samo okradać. Tak jak pozwoliło na gigantyczną patologię na rynku pracy. Ci wszyscy, którzy mają lipne umowy zlecenia, samozatrudnieni, powinni mieć etat. Od tego jest inspekcja pracy. To jest łamanie prawa pracy. Jeśli pracuje się 8 godzin dziennie w jednym miejscu to pracownik powinien mieć umowę o pracę.

Przegrają wybory. Myślę, że politycy PO będą się musieli zastanowić, po co są w polityce. Opracować jakiś program, wizję. Ich zachowanie nie jest merytoryczne. Partie nie mają wizji, mają bardzo słabe Think-Thanki. Mają ekspertów, którzy nie są ekspertami, tylko stali się partyjnymi pałkarzami. Polityka jest skrajnie spolaryzowana.