Kolejny politolog próbuje sił w polityce, startuje z 21. miejsca z listy PiS. Poboży: Jestem pierwszy obok prezesa

Każda lista, gdzie jest ponad 20 kandydatów, jest ustawiona w dwóch kolumnach, więc nazwisko Poboży będzie zaraz obok nazwiska prezesa Kaczyńskiego. Stąd jedno z haseł mojej kampanii -„pierwszy obok prezesa”. Tak więc 21. miejsce w Warszawie to naprawdę bardzo dobre miejsce.

Poza tym postawiłem na media społecznościowe. Jestem zdziwiony jak wielu kandydatów na posłów prowadzi kampanie na bazarkach, osiedlach i stoi na patelni. Tak się nie osiągnie pułapu głosów, który jest potrzebny do zdobycia mandatu. Ja próbuję dotrzeć do tych, którzy już mnie znają, ale nie by ich do czegoś nakłonić, ale z komunikatem “kandyduję”. I nadzieją na przekazanie przez nich dalej tej informacji.

Skupiłem się na kilku obszarach i pierwszy to rzeczywiście coś, co roboczo nazywam “sanacją szkolnictwa wyższego”. Zamierzam wszelkimi możliwymi metodami przeciwstawiać się temu kierunkowi, który zaproponowała Platforma.

Moim zdaniem skutkowałby on - i gdyby PO rządziła jeszcze cztery lata zobaczylibyśmy to na własne oczy - komercjalizacją szkolnictwa wyższego. Wstępem do tego jest według mnie związanie środków przyznawanych uczelniom z liczbą studentów, co prowadzi do powolnej likwidacji kierunków humanistycznych i społecznych. Zwłaszcza, jeśli towarzyszą temu takie ataki, jak ten premiera Tuska na politologów.

Drugi ważny temat to Warszawa. To paradoks, że nie rozwiązano tak wielu problemów miasta, z którego pochodzi 20 posłów. A gdyby dodać spadochroniarzy, to nawet więcej. Te problemy to przede wszystkim ustawa reprywatyzacyjna i ustawa warszawska, która uregulowałaby kompetencje dzielnic i sposób zarządzania miastem.

Trzeci obszar to skuteczna i spójna polityka prorodzinna państwa. Jestem ojcem dwójki dzieci i wiem jak ważny jest na przykład dostęp do dobrych, publicznych i bezpłatnych żłobków i przedszkoli. Dziś łatwiej dostać się na studia niż znaleźć miejsce w przedszkolu. To jakiś absurd.

Wbrew powszechnej w kampanii tendencji nie mam zamiaru składać obietnic, których nie będę w stanie spełnić. Wolę wybrać dwa-trzy obszary, na których skupię całą swoją dalszą aktywność.

Jestem tym samym Błażejem Pobożym, jakim byłem dwa miesiące temu, czyli zanim zdecydowałem się kandydować. Partia nie narzuca mi przekazów dnia, nie muszę konsultować wypowiedzi medialnych z kierownictwem, sam nie odczuwam też wewnętrznej cenzury.

Co do samej Beaty Szydło: warto pamiętać, że sukces Andrzeja Dudy to w dużej mierze sukces Beaty Szydło. To jedna z tych osób w polskiej polityce, które w krótkim czasie przeszły ogromną metamorfozę. Jest dziś zupełnie innym politykiem, niż była jeszcze dwa lata temu. Nie wiem, czy to efekt samokształcenia, pracy ekspertów, czy roli jaką przyszło jej teraz wypełniać.

Być może. Rzeczywiście jeśli chodzi o oceny niewiele się u mnie zmieniło, bo już wcześniej krytycznie oceniałem rządy PO, zwłaszcza w drugiej kadencji. Być może widząc tę potrzebę zmiany uznałem, że ona jest możliwa tylko dzięki wygranej PiS.

Jestem przekonany, że Prawo i Sprawiedliwość będzie rządziło po wyborach samodzielnie. A jeśli nawet nie, to dopełni tę większość przez przejęcie wolnych elektronów, których w tym Sejmie nie będzie brakowało. Znam wyniki wewnętrznych sondaży PiS , docierają do mnie przecieki badań zlecanych przez PO i myślę, że zwycięstwo PiS jest pewne. Otwarta pozostaje jedynie skala tego zwycięstwa.

Nie sądzę, żeby przyszły parlament był wielopartyjny. Skończy się na trzech, czterech partiach, wobec czego nawet 35 proc. głosów dla PiS może się przełożyć na większość bezwzględną. Wyborcy nie będą chcieli zmarnować głosu na formacje, które balansują na granicy progu - ci bardziej prawicowi zdecydują się na PiS, a ci, których głównym motywem jest chęć niedopuszczenia PiS do władzy, i tak nie wybiorą Zjednoczonej Lewicy, tylko PO. Moim zdaniem aktualne sondaże tylko zaciemniają obraz.

Minimum 36 procent.