Polski lekarz obala mity o Arabii Saudyjskiej: Jestem tu 10 lat, wiele rzeczy jest bardziej sprawiedliwych niż w Polsce

Tu się żyje wręcz bardzo dobrze. Są dwa typy ludzi, którzy tu przyjeżdżają. Jedni to tacy, którzy gdzie nie przyjadą, tam narzekają na wszystko. Z drugiej strony są ludzie, którzy potrafią znaleźć dobre strony tego świata. Ja mam dużo czasu na wyjazdy: nurkowanie, pustynia... Co do zakazów, jest ich oczywiście wiele, ale to, co zakazane, jest łatwo dostępne.

Tak. Jak ktoś chce imprezować, to może to robić. Jak ktoś chce zwiedzać ten kraj, też. Możliwości jest bardzo dużo. Poza tym my jako Polacy stanowimy absolutną elitę. To nie jest tak, jak w Anglii, gdzie ktoś pracuje na zmywaku albo kradnie radia z samochodów czy jest kelnerem. Tu Polacy są inżynierami, lekarzami, menadżerami, są w dużych firmach biznesowych. Także jesteśmy bardzo szanowaną nacją. To też wpływa na komfort życia..

Wizerunek miałem bardzo dobry. Mój tata wcześniej pracował w Finlandii i jego kolega pojechał do Rijadu. Został tam do emerytury. Tu się żyje bardzo łatwo. Nawet dlatego, że jak kończy mi się ubezpieczenie w samochodzie, mówię sekretarce, potem przychodzi facet i bierze kwity, a mnie to kompletnie nie interesuje. Nie muszę się zajmować bzdurami, a w Polsce się na to poświęca mnóstwo czasu.

Jeśli chodzi o internet, to myślę, że ocena Polaków na temat tego kraju powstaje głównie na bazie blogów pisanych przez ludzi, którzy spędzili tu 2-3 tygodnie, mieszkając w "compoundach", czyli zamkniętych osiedlach. To złote klatki odizolowane od normalnego życia. Polacy nie mają pojęcia o tym kraju - nigdy nie byli w żadnym saudyjskich domu, na pustyni... Siedzą w "compoundzie", gdzie jest masa sfrustrowanych "westernerów". Jak można kreować obraz na podstawie ich opinii?

Ja ten kraj dobrze zwiedziłem.Samochodem, motocyklem, wszystkimi możliwymi środkami transportu. Poznałem beduinów. W życiu nie spotkałem się z niechęcią.

Nie, mam willę naprzeciwko szpitala. Ona należy do szpitala. To samo centrum miasta. Często wychodzimy do lokalnych knajpek, wszyscy mnie tam znają. To jest zupełnie inne życie. Jestem w stanie to miasto odbierać takim, jakie jest.

To jest pewien zwyczaj. Natomiast są tu też kobiety bardzo wyzwolone. Pewne restrykcje obowiązują, ale z drugiej strony gdyby Saudyjczyk przyjechał do Polski i chciał np. pojeździć samochodem po lesie, zostałby aresztowany. Tu w Arabii można pojechać tam, gdzie sobie życzysz. Więc są lokalne zwyczaje, ale nie aż tak straszne. Owszem, kobiety muszą nosić abaję, ale jeszcze 10 lat temu musiały też przykrywać głowy, a dziś już tak nie jest.

Nie mogą, ale mają kierowcę. To jest ich zwyczaj i tego chyba nie należy zmieniać. U nas też lata temu narzucało się mówienie do wszystkich "towarzyszu". Nie demonizujmy tego. Znam tutaj wiele kobiet europejskich, które żyją same i nie jest im źle, nie cierpią katuszy.

Spójrzmy na to w ten sposób. Tutaj jest rok chyba 1437, a w Europie w tym czasie też działy się różne rzeczy. Zaawansowanie religijne jest tu takie, jak wtedy w chrześcijańskiej Europie: palono na stosach itp.. Ja się z tym nie zgadzam, ale tak jest. Trzeba to zaakceptować. Jak się komuś nie podoba, nie musi mieszkać w Arabii.

To nie może być przesłanka do tego, że się nie robi biznesu. W biznesie ważne są pieniądze, a nie kara śmierci. Już nie mówiąc o tym, że w Polsce też jest wielu zwolenników kary śmierci, a tutaj jest orzekana tylko przy najcięższych przestępstwach. Natomiast jest też wiele rzeczy, które są bardziej sprawiedliwe niż w Polsce. Ktoś pana rozbił i nie posiada ubezpieczenia samochodu? Idzie do więzienia do czasu, aż zapłaci za pańską szkodę. Ze służbą zdrowia też jest bardzo prosta zasada. Nie ma korupcji. Są firmy ubezpieczeniowe, które traktują leczenie chorego tak samo jak naprawę samochodu. Po wypadku trzeba wycenić szkodę, naprawić i za nią zapłacić. A nie jakieś bzdury, które są w Polsce. Tutaj przepisy są dużo prostsze.

Ja mam przykłady z branży medycznej. Jeśli chodzi o system finansowania opieki, to są trzy rodzaje finansowania. Są szpitale rządowe - takie sobie, ale bezpłatne. Dalej są szpitale uniwersyteckie - na absolutnie najwyższym poziomie. Reszta jest prywatna. I te prywatne dzielą się dalej na cztery klasy. W klasie A są najdroższe i najlepsze. Żeby się tam leczyć, trzeba mieć ubezpieczenie klasy A, które kosztuje w granicach 5-7 tys. złotych rocznie. Taki szpital to jest pięciogwiazdkowy hotel.

Kiedy chory przychodzi do mnie do przychodni, ja mam prawo bez zgody firmy ubezpieczeniowej zrobić mu badania za 500-1000 zł. Czyli podstawowe. Potem piszę raport i w ciągu 20 minut mam od firmy ubezpieczeniowej odpowiedź, czy jest zgoda na leczenie. Potem, jak pacjent przechodzi przez izbę przyjęć, automatycznie przelewane są pieniądze. Jeśli z kolei trafia do nas pacjent w zagrożeniu życia, do momentu, gdy sprawa się nie wyklaruje, przejmuje go ministerstwo zdrowia.

Tu nikt nie jest zostawiony bez pomocy. I nie wywala się kasy w błoto, tak jak w Polsce.

Ale oni jakoś sobie z tym biznesem radzą. Oczywiście trochę to jest wkurzające, że nie można wyjść z restauracji czy do niej wejść w czasie modlitw. Ale to nie jest paraliżujące. Ja bym też zwrócił uwagę, że Arabia w ciągu tych 10 lat, kiedy tu jestem, bardzo się zmieniła. Jest coraz więcej wyedukowanych ludzi, luźniejsza atmosfera dla kobiet... Kiedyś nie spotkało się Saudyjki sprzedającej w sklepie czy siedzącej gdzieś na kasie. A teraz to norma. U nas w recepcji także pracują kobiety.

Myślę, że jest to idealny kraj dla rodziny, wychowania dzieci. Po pierwsze, jest łatwiej o pomoc. Po drugie, przez restrykcje, które tu obowiązują, kraj jest bardzo bezpieczny dla dzieci. One są wolne od tych wszystkich złych stron wolności. Nie ma tu chociażby narkotyków. I tu są bardzo dobre szkoły. Córka po szkole tutaj bez żadnych korepetycji zdała maturę z Cambridge i dostała się na wszystkie uczelnie, gdzie aplikowała. W tym roku kończy medycynę. Oczywiście szkoła płatna i dość droga, ale to najlepsza inwestycja.

Powinni zacząć od przyjechania, a przynajmniej poznania ludzi, a nie od czytania idiotycznych blogów. Jeśli ktoś chce tu pracować, to powinien wiedzieć, że to jest kraj, który wymaga. Jak ktoś jest słaby zawodowo, to sobie nie poradzi. Jest to miejsce, gdzie rynek szybko to weryfikuje. Jeśli ktoś jest dobry, będzie miał tu dobrze.

Opowiem pewną historię. Gdy umarł mój tata, szejk, który jest właścicielem szpitala, przysłał wieniec na pogrzeb, a potem zadzwonił na prywatną polską komórkę z kondolencjami. Taki drobiazg, ale taki, który daje kopa. Bo tu się po prostu dobrze żyje i pracuje.