W nowym teledysku Akcentu Zenek Martyniuk jest najważniejszy. Na czym polega jego fenomen?

Dementi dokonało się w programie Kuby Wojewódzkiego - Martyniuk powiedział, że to nieprawda, ale dziwnym trafem sala, w której leżał, nagle opustoszała. Inni pacjenci wyzdrowieli w mig, żeby król mógł spokojnie się kurować. Artysta przyznał, że co druga pielęgniarka i lekarz mówili mu, że są jego wielkimi fanami. W tym tygodniu w rodzinnym Białymstoku odbyły się obrady nad patronem miasta. Mieszkańcy zgłosili kandydaturę Zenka Martyniuka.

Zenon Martyniuk edukację muzyczną rozpoczął już w wieku 7 lat. Kunsztu uczył się od wujków, którzy grali na wiejskich zabawach. Karierę zaczął w zespole Akord i Centrum, a w 1989 roku założył Akcent (od nazw poprzednich zespołów).

Myślicie, że Martyniuk uznawany jest za muzyka disco polo? Bądźmy precyzyjni - jest czołowym przedstawicielem nurtu discopolowo-cygańskiego. Wielokrotnie występował z zespołami romskimi - ta muzyka jest mu bliska, ponieważ od młodości przyjaźnił się z romską rodziną Wysockich. Potrafi więc śpiewać po cygańsku i ... po czesku.

Dziennikarka telewizyjna Olga Olesek klika lat temu prowadziła program dla fanów disco polo w TTV. Wielokrotnie widziała Martyniuka w "akcji". – Ludzie go uwielbiają. Na koncertach zawsze są tłumy, ludzie starsi i ci młodzi, którzy szukają inspiracji. Koncerty plenerowe, na przykład z okazji dni miasta, przyciągają całe rodziny - nawet dziadków z wnukami – mówi.

– Ludziom podoba się to, że mimo upływu lat ma taką samą „stylówkę”. Jest wyluzowany, nikomu nie chce się przypodobać. Jego utwory utwory podobają się, bo są przystępne, opowiadają o zabawie, miłości, przyjaźni i imprezach, czyli o tym, co wszyscy znamy. Zenek Martyniuk na scenie jest wulkanem energii, ale poza nią jest zdystansowany, spokojny i sympatyczny. Nie pije, tak jak większość wykonawców disco polo. Ma charakterystyczny głos, który pasuje do jego postury i wyglądu, dzięki temu głosowi mamy wrażenie, że jest sympatycznym i dobrym człowiekiem – stwierdza dziennikarka.

Może się wydawać, że muzyka Akcentu nie zmienia się. Ale to nie prawda. Jest w niej coraz mniej tych cygańskich elementów, muzycy korzystają teraz z nowinek technologicznych, starają się, żeby ich melodie wpadały w ucho i były różnorodne.

Martyniuk w wielu wywiadach powtarza, że szanuje scenę i muzykę disco polo. Dlatego nie żałuje długich godzin spędzonych na pracy. – Mam wiele znanych piosenek. Może nie tak znanych, jak Maryla, ale jednak; jest tego naprawdę mnóstwo, a wszystkie na równie wysokim poziomie. Mógłbym grać koncerty po paręnaście godzin, bo nagrałem już przeszło 20 płyt – powiedział w rozmowie z Onet.pl. Jest otwarty na współpracę - ale nie z byle kim, muszą to być osoby znane, niekoniecznie grające disco polo.

Ludzie otwarcie przyznają, że mają do niego szacunek. Zdarzył też się taki komentarz: „ Nie słucham disco polo, to rani moje uszy i mój intelekt, ale Zenka posłuchałam i jestem pod wrażeniem. Zenek to klasa sama w sobie, a ten tekst nawet nie jest taki prymitywny jak to bywa w piosenkach tego typu. Tylko jakby jeszcze podkład zmienić:) Zenek pięknie się zmienił, dojrzewa chłop bardzo przystojnie.”

Artysta był na koncercie Akcentu, to doświadczenie uświadomiło mu, że Martyniuk jest właściwą osobą na właściwym miejscu. – Klub tej nocy nie był zchamiony – był uśmiechnięty. Nie wiem jak później, nie dotrwałem do 4 rano, ale póki grał Akcent, póty w powietrzu skakały promile miłości. Jeśli nawet było sporo ludzi ze wsi, to zdawali się mniej przewożeni niż bandy hiphopowców ze swoimi wąskimi piąstkami (do których się zaliczam). Na koncercie Akcentu kicali osobnicy, którzy nie piją na półki, raczej wciągają nosem oceany bimbru, podczas gdy ich wrogowie leżą przebici widłami z rojem much na oczach. Ale woleli śpiewać o tęsknocie z Zenkiem niż udowadniać kozactwo swego plemienia. Bardzo mi się to podobało. Pasowało mi do piwa i dwóch przybyłych ze mną kobiet, których nikt nie zaczepiał.