Ilość rodzajów mleka, od którego kartonów i butelek uginają się półki sklepowe, może oszołomić klienta do tego stopnia, że nie będzie w stanie zdecydować się na konkretny zakup. Za tymi różnymi markami, nazwami i oznaczeniami kryją się bowiem określone wartości odżywcze. Co więcej, konsumenci z pewnymi dolegliwościami zdrowotnymi niektórych rodzajów mleka w ogóle nie powinni pić.
Odtłuszczone, półtłuste, organiczne a może sterylizowane? Które z nich jest najzdrowsze? To pytanie, na które nie ma jednoznacznej odpowiedzi, dlatego zachęcamy do zapoznania się z krótkim opisem najczęściej spotykanych na rynku wariantów mleka.
Mleko standaryzowane
Mleko o ujednoliconej zawartości tłuszczu. Proces ten polega, w pierwszej fazie, na oddzieleniu tłuszczu od mleka, a następnie mleko chude wzbogacane jest przez dodanie odpowiedniej ilości tłuszczu. W handlu wyróżnia się mleko o naturalnej zawartości tłuszczu (3,7 proc.), mleko pełnotłuste, (3,5 proc.), mleko półtłuste (1,5-1,8 proc.) i mleko chude, inaczej odtłuszczone (0,3 proc.).
Mleko pełnotłuste
Mleko, którego zawartość tłuszczu wynosi 3,5 proc. W odróżnieniu od mleka półtłustego i odtłuszczonego zawiera więcej witamin A i E. Osoby z niedoborem tych rozpuszczalnych w tłuszczach substancji powinny zwrócić uwagę na ten rodzaj mleka.
Mleko półtłuste
Mleko, którego zawartość tłuszczu waha się od 1,5 do 1,8 proc. Mniejsze stężenie tego składnika skutkuje zwiększoną zawartością wapnia, co czyni z tego wariantu mleka produkt idealny dla konsumentów cierpiących na osteoporozę. Również ci, którzy chcą wzmocnić szkliwo swoich zębów, powinni sięgnąć po mleko półtłuste.
Mleko odtłuszczone
Mleko o zawartości tłuszczu, zredukowanej do 0,3 proc. Podobnie jak mleko półtłuste zawiera więcej wapnia od mleka pełnotłustego. Zalecane dla osób będących na tzw. diecie wątrobowej, czyli diecie łatwostrawnej z ograniczeniem tłuszczu, stosowanej przy chorobach takich narządów jak: wątroba, trzustka czy pęcherzyk żółciowy.
Mleko organiczne
Produkowane bez użycia pestycydów i z zachowaniem wyśrubowanych standardów ekologicznych. Cechuje się wyższą zawartością zdrowych, wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, co jest zasługą ekologicznego odżywiania krów karmionych świeżą trawą. Rodzaj mleka przeznaczony dla sercowców.
Mleko homogenizowane
Mleko, w którym rozdrobniono większe kuleczki tłuszczowe tak, aby śmietanka nie gromadziła się na wierzchu w czasie przechowywania. Tak przygotowany płyn zachowuje „czysty” bielutki wygląd. Opcja dla estetów, ale pod względem odżywczym nie wnosi niczego wartościowego. Zdaniem niektórych dietetyków mleko homogenizowane jest trudniejsze do stawienia, stąd powinny unikać go osoby z dysfunkcjami układu pokarmowego.
Mleko UHT
Mleko, które w procesie pasteryzacji poddano działaniu wysokiej temperatury w celu wybicia wszystkich potencjalnie szkodliwych bakterii. Można je przez dłuższy czas przechowywać w temperaturze pokojowej. Dłuższa trwałość mleka UHT okupiona jest niższą zawartością witamin i wapnia w stosunku do mleka świeżego, a także nieobecnością drobnoustrojów uznawanych za pożyteczne dla organizmu człowieka.
Mleko filtrowane
Mleko poddane tzw. mikrofiltracji. Przepuszczono je przez bardzo cieniutkie filtry, które zatrzymują bakterie i zanieczyszczenia. Proces ten sprawia, że jest wolne od drobnoustrojów i dłużej zachowuje świeżość. Jego wartość odżywcza jest zbliżona do tej, jaką charakteryzuje się mleko świeże. Mleko filtrowane stanowi więc zdrowszą alternatywę wobec mleka UHT.
Mleko bezlaktozowe
Mleko pozbawione laktozy, dwucukru, który u osób z nietolerancją laktozy (brakiem lub niedoborem enzymu laktazy) nie może być strawiony, co prowadzi do bardzo nieprzyjemnych dolegliwości żołądkowo-jelitowych. Reszta składników bez zmian. Nieco słodsze od zwykłego mleka z uwagi na zwiększoną zawartość łatwo przyswajalnej glukozy. Jedyny dostępny na rynku wariant mleka dla osób dotkniętych nietolerancją pokarmową na tle laktozy.