Ojciec Kramer lekiem na ks. Międlara. Nie spodoba się wielu Polakom, ale nie wstydzi się tego, co mówi

Swój wpis na blogu o zawieszeniu konta na Twitterze zatytułował dla jednych może z satysfakcją, dla innych prowokacyjnie „Ucieczka?”. Właśnie ze znakiem zapytania na końcu. Napisał: – Ciągle słyszę, że nie kocham Ojczyzny, że jestem wrogiem, że skoro na przykład wczoraj wyraziłem sprzeciw wobec przemówienia Prezydenta podczas liturgii Mszy świętej to jestem KODziarzem, zdrajcą narodu, zaprzańcem i parę innych określeń jeszcze.

Czym tak rozsierdził internautów? Jezuita z Krakowa zdenerwował ich pisząc komentarz na Twiterze.

– Generalnie nie przejmuję się tym, bo wiem już trochę jak działają ludzie w internecie, że często tracą hamulce przyzwoitości. Jednak w przeciągu tygodnia dostałem trzy konkretne ostrzeżenia – napisał w uzasadnieniu decyzji zawieszenia wpisu na Twitterze.

Ojciec Kramer przyznaje, że zawieszeni konta jest dla niego ciosem. Jezuita jest "pogromcą internetu", a ewangelizujące może być zwykłe zdjęcie grzybów i tatuażu na przedramieniu jezuity.

Z ciekawości policzyłem i 28 sierpnia, przed zawieszeniem konta na Twitterze było sześć różnych wpisów na jego Facebooku.

Będzie co czytać na profilu do czasu, aż wróci na Twittera. – Za parę dni, zapewne, ale już ostrożniejszy i mniej ufny tym wszystkim chrześcijanom, którym tak łatwo jest napisać: „uważaj, bo źle skończysz” – czytamy.

– Wyszedł niewysoki, łysawy mężczyzna, w okularach. Typ sympatycznego intelektualisty – opowiada. W ruchach sprawiał wrażenie rzutkiej osoby.

A w rozmowie...

– Bardzo konkretny, bezpretensjonalny, rzeczowy. Jakby przeciwieństwo osoby, której obraz wyłania się z jego wpisów, książki, czyli niezwykle uduchowionego człowieka – komentuje dziennikarka.

Ojciec Kramer nie skrywa swojej przeszłości, chociaż w swojej notce biograficznej pisze o niej krótko. Urodził się w 1976 r. w Bytomiu, a wychowywał w Gliwicach. W wieku 21 lat dołączył do Towarzystwa Jezusowego. Pracował przez pięć lat w parafii św. Klemensa we Wrocławiu jako duszpasterz młodzieży i wikary. W latach 2012-2016 był duszpasterzem powołań Prowincji Polski Południowej TJ. Od 2012 roku współpracownik jezuickiego portalu DEON.pl. W 2014 w wydał książkę pt. "Męskie serce. Z dziennika Banity". Książka, po którą może, aby nie użyć słowa powinien, sięgnąć każdy tata.

– W rozmowie ze mną Kramer przyznał się do niełatwej relacji z ojcem. Odnoszę wrażenie, że w Bogu odnalazł tego ojca, którego mu trochę zabrakło – mówi Weyna Szczepańska.

Jak każdy wpis i ten wzbudził liczne komentarze.

– Podoba mi się, że Grzegorz nie tylko coś zasieje w sieci, ale odpowiada na komentarze – ocenia ks. Michał Misiak z Łodzi, który także jest niezwykle aktywnym w "witrualu" duchownym.

Ba, blogowy jezuita przyznał, że podziwia tego łódzkiego księdza.

Rozmowa z Misiakiem zaskakuje. Jego zdaniem Facebook i Internet, to metoda stawiania pierwszych kroków do Boga. Dodaje, że wbrew powszechnemu mniemaniu sieć zmusza do myślenia. Pierwszy krok, a potem spotkanie w rzeczywistości.

No i jest duszpasterzem, który żartem może sprowokować do interpretacji Biblii.

I wbrew pozorom za słowami Kramera kryje się znacznie więcej. Czego nie obwieszcza światu? Co skrywa zakonnik?

Przedsiębiorca z Oławy, Tomasz Wilgosz przyjął pod dach dwie rodziny, syryjskich uchodźców. Rozesłał po znajomych apel o pomoc. Jeden z nich trafił do jezuity Kramera.

– Zadzwonił do mnie z pytaniem, jak może pomóc. Podesłał pracownicę fundacji, która pomogła ogarnąć wsparcie finansowe – opowiada Wilgosz. – Ojciec Kramer na swoim profilu zamieścił apel i dzięki niemu wciąż napływa do nas pomoc. Nie chełpi się tym, że ile zrobił. Nie obwieszcza tego światu. Taki jest. Mógł pomóc, teraz w tej chwili, i to zrobił. Bardzo pozytywny człowiek. Czasem zastanawiam się skąd on bierze na to wszystko czas.

– O mnie! Nie wiem. Nie ma o czym pisać. O... Może tylko to, że drogi mi jest ks. Jerzy Popiełuszko – odpowiada.

I rzeczywiście w swoich wpisach Kramer często odwołuje się do niego. Pisząc o nim po prostu –Jurek.