Polska aktorka w Hollywood? Większości Polaków na myśl przychodzi od razu Weronika Rosati. To prawda, że córka znanego polityka grywa w amerykańskich produkcjach, jednak na firmamencie polskich gwiazd światowego kina można znaleźć aktorki, które od lat robią karierę za oceanem. Do tego zacnego grona zalicza się Dagmara Domińczyk.
O tej aktorce nie jest na tyle głośno w polskich mediach, by przeciętny Kowalski, słysząc jej nazwisko, przywołał z pamięci role, jakie zagrała w filmach made in USA. Tymczasem na swoim koncie Dagmara Domińczyk ma ponad 20 kreacji filmowych w obrazach wyreżyserowanych przez twórców amerykańskiego kina.
Pochodząca z Kielc aktorka urodziła się 17 lipca 1976. Jest córką Mirosława i Aleksandry. Pochodzi z rodziny o tradycjach opozycyjnych – jej ojciec był uczestnikiem strajku w Stoczni Gdańskiej w 1980 roku i pierwszym przewodniczącym Międzyzakładowej Komisji Związkowej NSZZ Solidarność Regionu Świętokrzyskiego.
Z powodu działalności politycznej Domińczykowie musieli emigrować z kraju. Po wyjeździe z Polski w 1983 roku znaleźli azyl w Stanach Zjednoczonych. Dagmara wraz z rodziną zamieszkała w Nowym Jorku. – To był bilet w jedną stronę. Zostaliśmy deportowani i nie mogliśmy już wrócić do Polski – wspominała w tekście dla "Daily Mail".
Pierwsze nauki aktorskie pobierała w publicznej szkole Fiorello H. LaGuardia High School of Music & Art and Performing Arts na Manhattanie. Dzięki stypendium mogła kontynuować edukację w School of Drama przy Carnegie Mellon University, prywatnej uczelni w stanie Pensylwania. Studia aktorskie ukończyła w 1998 roku.
Rok później zadebiutowała na Broadwayu jako dublerka Anny Friel w sztuce "Bliżej" brytyjskiego pisarza Patricka Marbera. Pierwszą rolę w filmie fabularnym otrzymała w komedii romantycznej "Zakazany owoc" (2000), gdzie wcieliła się w Claire. W dramacie muzycznym "Gwiazda rocka" (2001) zagrała transseksualistkę, Tanię Asher.
Filmem, który przyniósł jej największą rozpoznawalność, został "Hrabia Monte Christo" (2002). W wyreżyserowanej przez Kevina Reynoldsa adaptacji powieści Aleksadra Dumasa odtworzyła postać Mercedes Herrery, wielkiej miłości tytułowego bohatera. Na planie zagrała u boku takich gwiazd jak James Caviezel, Guy Pearce i Henry Cavill.
W wywiadzie dla serwisu filmowego Stopklatka tak wspominała angaż w zrealizowanym z rozmachem filmie kostiumowym na podstawie najsłynniejszego obok "Trzech muszkieterów" dzieła francuskiego pisarza:
Z kinem grozy po raz pierwszy zetknęła się, wcielając się w Terry Albę, jedną ze studentek prześladowanych przez koszmary na jawie w obrazie "Oni" (2002). Kolejnymi filmami w jej dorobku były: "Farciarz" (2003), "Kinsey" (2004), "Kwestia zaufania" (2005) i "Mentor" (2006). W tym ostatnim tytule partnerowała na ekranie Rutgerowi Hauerowi.
Po występie w czarnej komedii "Biegając z nożyczkami" (2006) zagrała w kryminale "Samotne serca" (2006) z Johnem Travoltą. W dramacie "Przełamując wiarę" (2011) wcieliła się w Annikę, chorującą na raka mózgu członkinię wspólnoty religijnej. Następnie pojawiła się w dreszczowcu "The Letter" (2012) z Winoną Ryder i Jamesem Franco.
Na liście ostatnich amerykańskich produkcji z udziałem Dagmary Domińczyk znajdują się: melodramat "Imigrantka" (2013), wyreżyserowana przez Scotta Foley'a, jej szwagra, czarna komedia "Let's Kill Ward's Wife" (2014), dramat "Rola kobiety" (2016), film familijny "Abe" (2019) oraz dramat "Asystentka" (2019).
Prywatnie Dagmara Domińczyk jest żoną dość znanego amerykańskiego aktora. W 2005 roku wyszła za mąż za Patricka Wilsona, którego kinomani kojarzą z ról w thrillerze "Dzielnica Lakeview", horrorze "Naznaczony" oraz filmach grozy z cyklu "Obecność". U boku żony wystąpił w m.in. polskim hicie "Jack Strong". Para ma dwóch synów, Kalina i Kassiana.
Aktorka ma dwie młodsze siostry, Marikę Domińczyk i Weronikę Domińczyk, które również realizują się zawodowo na ekranie, grając głównie w serialach telewizyjnych. Drugą pasją Polki, mieszkającej obecnie w Montclair w New Jersey, jest pisanie. W 2013 roku wydała książkę "The Lullaby of Polish Girls" o młodości w Polsce i życiu na emigracji.
Dagmara Domińczyk wydaje się mieć zdrowe podejście do sławy i poczucie humoru. W wypowiedzi dla "The New York Times" żartowała z siebie: "Ci, którzy mnie znają, wiedzą, że uwielbiam pisać. Ci, którzy znają mnie trochę lepiej, wiedzą, że jestem aktorką. A ci, którzy mnie nie znają, wiedzą, że jestem żoną Patricka Wilsona".
Reklama.
Dagmara Domińczyk
Fragment wywiadu dla serwisu Stopklatka, autor: Grzegorz Wojtowicz
Pomyślałam, że po roli transseksualistki bardzo fajnie będzie przebrać się w gorset i zagrać w klasycznej adaptacji. Poszłam na casting. Przeczytałam wspólnie z reżyserem scenę i chyba musiałam spełniać jego wyobrażenie o Mercedes, ponieważ następnego dnia zostałam zaproszona na kolejne spotkanie.
Kupiłam sobie długą sukienkę i zastanawiałam się, czy nie nałożyć peruki, ponieważ po poprzednim filmie miałam krótkie włosy. Ludzie na castingach zwykle nie mają wyobraźni, więc najlepiej jest pójść na takie spotkanie, wyglądając tak jak powinna wyglądać postać, o rolę której się starasz.
Poskutkowało. Kilka dni później odebrałam telefon informujący mnie o tym, że otrzymałam rolę Mercedes.