Spodziewałem się, że skoro Polacy kochają grillować, to w sklepach będę przebierał wśród jednorazówek. Okazało się, że wcale nie miałem tak dużego wyboru - jeden z modeli był dostępny w kilku różnych sieciach. Zastrzegam jednak, że na shopping wybrałem się tylko na warszawską Wolę, więc możliwe, że w waszej miejscowości lub innej dzielnicy będziecie mieć większy wybór lub zupełnie inną ofertę.

Założeniem takiej formy biwakowania jest to, by nie brać ze sobą nic innego - z wyjątkiem zapałek lub zapalniczki. I oczywiście jedzenia. Zatem to idealne, bo tanie,  poręczne i lekkie rozwiązanie dla osób, które np. grillują raz na ruski rok lub jadą na wycieczkę rowerową.

Wszystkie grille jednorazowe mają praktycznie te same elementy: tackę wypełnioną węglem, ruszt, łatwopalną kartkę i druciany stojak, który stabilizuje go na twardym podłożu. Zalecam ustawiać go w jednym, konkretnym miejscu, bo mocno się nagrzewa i potem może być problem.

Zasada działania  jest prosta. Najpierw odginamy kawałek rusztu i podpalamy "papierek" nasączony substancją łatwopalną. Płonąca kartka ma za zadanie zająć ogniem węgiel (który również jest ponoć nasączony podpałką). Następnie czekamy aż węgiel stanie się biało-szary i możemy ustawiać na ruszcie nasze smakołyki.

Niestety dwa kupione przeze mnie grille (numer 1 i 2) zawiodły już na wstępie. Papiery szybko spłonęły, jednak nie zdążyły odpowiednio podgrzać węgla. Zwłaszcza zestaw od Dancoal "wyłączył się" w kilka sekund. To zresztą już druga moja przygoda z grillem tej firmy – nie był to zatem felerny egzemplarz. Musiałem użyć na nim płynnej rozpałki. I to dwa razy, by cokolwiek w ogóle zaczęło się dziać. Węgiel "lewiatanowy" płonął nieco dłużej (papierek, a raczej karton, był grubszy i sowicie nasączony), ale też musiałem potraktować go dodatkowym "dopalaczem".

Ocenę 10/10 mógłbym przyznać numerkowi 3, czyli Fire & Flame Picknick Grill. Byłem zdumiony jego możliwościami. Węgiel od razu elegancko zajął się ogniem z papierka i nic nie trzeba było przy nim robić. Nawet zbytnio dmuchać - wystarczył zwykły wiatr. Grill palił się łącznie około dwóch godzin. To spokojnie wystarczy na kilka podmianek jedzenia dla niewielkiego grona osób.

Część chleba i talarki z cukinii podpiekły się w miarę ładnie na na "Flambicie". Grill Dancoala leżał w czasie uczty odłogiem, poddałem się po kilku dolewkach podpałki.  Boczek, kotlety wege, chleb, ser pleśniowy i żółty - to wszystko udało nam się upiec, a nawet trochę spalić (jak widać na zdjęciach) właśnie na "Picknicku" (to nie literówka, ale piknik po... niemiecku). 

Czy pozostałe grille jednorazowe nie są warte kupna? Nie do końca, o ile weźmiemy ze sobą podpałkę. Musimy jednak brać również pod uwagę to, żeby nie przesadzać z ilością i odczekać wystarczająco długo na ulotnienie się specyficznego aromatu z węgla. Tak, by nasze potrawy nie smakowały jak benzyna.  Dla większości osób takie komplikacje są jednak równoznaczne z dyskwalifikacją.