Ubóstwo skrajne a relatywne
Wsparcie przewidziane w tarczach antykryzysowych nie zapewniło wystarczającej ochrony socjalnej przed negatywnymi skutkami ekonomicznymi pandemii.
Według autorów raportu do 2017 roku zasięg ubóstwa skrajnego i relatywnego się zmniejszał. W 2018 r. oba wskaźniki wzrosły, aby w 2019 znowu się zmniejszyć. W 2020 r. nastąpiła wyjątkowa sytuacja, gdy zasięg ubóstwa relatywnego zmniejszył się, a ubóstwa skrajnego się zwiększył.
ubóstwo skrajne – występuje, jeśli wydatki gospodarstwa domowego w przeliczeniu na osobę są niże niż 640 zł.
ubóstwo relatywne – sytuacja, gdy wydatki gospodarstwa domowego w przeliczeniu na osobę są niższe niż 50 proc. średnich wydatków
– Spadek zasięgu ubóstwa relatywnego nie wynika z faktycznej poprawy sytuacji materialnej Polaków. W pandemii średnie wydatki rodzin były mniejsze, więc i sama granica ubóstwa relatywnego – 50 proc. średnich wydatków – poszła w dół, stąd taki efekt. Skrajne ubóstwo, mierzone przy pomocy minimum egzystencji, wzrosło (...) Biorąc pod uwagę, że cały rok 2020 r. przyniósł pogorszenie sytuacji na rynku pracy i w wynagrodzeniach, możemy się spodziewać, że i wykluczonych społecznie będzie jeszcze więcej – komentuje wyniki raportu dr hab.
Ryszard Szarfenberg, przewodniczący EAPN Polska.