Upewnij się, że kotek na pewno nie ma mamy

jeżeli kocia mama uzna, że zachodzi taka potrzeba, może przenosić swoje dzieci z miejsca na miejsce. Dlatego jeśli znalazłeś małego kotka bez matki, to zanim podejmiesz jakiekolwiek działania, upewnij się, że na pewno jest sam. Kotki wychodzą też polować.

Trudno dokładnie określić, ile czasu trzeba czekać na powrót kocicy. Z reguły kocie mamy nie opuszczają swoich maleństw na dłużej niż 2-3 godziny. Jeśli kociak nawołuję matkę, ona po tym czasie nie przychodzi, to znak, że został porzucony lub jego mama zginęła.

Jeśli jesteś pewien, że masz do czynienia z kocią sierotą, musisz podjąć odpowiednie działania. Bez pomocy człowieka porzucony kotek na 100 proc. umrze. Z pomocą człowieka ma 70 proc. szans na przeżyucie. To od ciebie zależy, czy przetrwa.

Możesz próbować wykarmić kociaka na własną rękę albo skontaktować się z lokalną fundacją zajmującą się kotami. Być może udać się wskazać „mamę-zastępczą”, która ogrzeje i wykarmi porzuconego kotka. Jeśli to się nie uda będziesz musiał wykarmić kotka sam.

Oszacuj wiek małego kotka

Wiek małego kotka możesz oszacować po jego oczach. Kocięta rodzą się ślepe i z zamknietymi oczami. Oczy małych kotów otwierają się 7-10 dni po porodzie. Początkowo kotek widzi słabo, ale z każdym dniem zyskuje ostrość.

Jeśli oczy kotka są zamknięte, tzn. że zwierzę ma kilka dni. Takie maleństwa potrzebują trzech rzeczy: mleka, ciepła, pomocy w wypróżnianiu. Szanse przeżycia wzrastają z każdym przeżytym dniem. Kluczowe są pierwsze dni.

Rozwój kotka prezentuje się następująco:

• 1. tydzień życia – kociak ma zamknięte oczy, nie potrafi chodzić, jest zupełnie bezbronny;
• 2. tydzień życia – kociak otwiera oczy, zaczyna słyszeć i reagować na dźwięki;
• 3. tydzień życia – kotek uczy się chodzić;
• 4. tydzień życia – kotek wychodzi poza legowisko, uczy się polować, zaczyna sam jeść i pić, ale nadal pije mleko;
• 5. tydzień życia – kotek jest coraz sprawniejszy ruchowo, doskonali umiejętności;
• 6. tydzień – kotek jest prawie samodzielny, uczy się załatwiać w kuwecie, pokarm stały powoli wypiera mleko.

Potrzeby małego kotka będą różniły się w zależności od jego wieku. Niezależnie od etapu życia na jakim się znajduje, najważniejsze będzie dla niego bezpieczeństwo. Doplinuj, aby do małego kotka nie miały dostępu psy oraz niezbyt delikatne dzieci.

Przygotuj bezpieczne i ciepłe legowisko

Małe kotki po urodzeniu są ogrzewane przez ciało matki i leżące obok rodzeństwo. Koty mają wysoką temperaturę ciała. W niektórych przypadkach wynosi ona nawet 39 st. Celsjusza. Z tego powodu osesek (mały kotek bez matki) może ulec wychłodzeniu.

Żeby zapobiec wychłodzeniu małego kotka, należy zapewnić mu ciepło. Może być to koc elektryczny, termofor, a jeśli nie masz żadnej z tych rzeczy, to sprawdzi się również słoik z ciepłą wodą zawinięty w starą koszulkę.

Uważaj jednak, żeby nie przesadzić z temperaturą. Jeżeli maluch ma mniej niż tydzień to nie będzie w stanie się odsunąć i może ulec poparzeniu. Temperatura powinna być zbliżona do ciepła wydzielanego przez matkę. Możesz sprawdzić to za pomocą termometru.

Istotne jest to, żeby dopływ ciepła był stały, szczególnie w nocy, kiedy jest zimniej. Dlatego mały kotek powinien znajdować się na niewielkiej przestrzeni. Najlepszy będzie transporter, wiklinowy koszyk albo po prostu pudełko.

Legowisko możesz wyłożyć polarową bluzą. Polar to materiał, który doskonale grzeje, nie chłonie wilgoci, ponadto jest odporny na rozerwanie. W sam raz na koci materac! Tkaninę po zabrudzeniu wycieraj zwilżoną ściereczką z mikrofibry albo wymieniaj.

Zadbaj o prawidłowe żywienie kociaka

Żywienie małego kociaka to ogromne wyzwanie. Potrzebne do tego będzie specjalne mleko dla kociąt. Można kupić je w wybranych lecznicach weterynaryjnych – najlepiej zadzwonić i się zapytać. Alternatywą jest mleko dla niemowląt. Kociętom nie można podawać mleka krowiego.

Do karmienia małego kotka niezbędna jest butelka z małym smoczkiem. Najmniejsze można kupić w sklepach zoologicznych lub u weterynarza. Ewentualnie można wykorzystać laboratoryjną pipetę lub strzykawkę.

Początkowo maluch nie będzie chciał jeść. Dla niego smoczek to nowość, która niekoniecznie przypada mu do gustu. Twoje zadanie polega na przekonaniu go do smoczka. Jeśli tego nie zrobisz, a kotek nie otrzyma pożywienia w ciągu kilku godzin, umrze.

Pozycja małego kotka podczas karmienia powinna przypominać pozycję przy jedzeniu z piersi matki. Kotek powinien leżeć na brzuchu, oprzeć o coś przednie łapki i unieść lekko główkę w górę. Możesz podłożyć mu pod łapki ręcznik lub pluszowego misia.

Kotka należy karmić co 2-3 godziny. W nocy ten czas można wydłużyć do 4-5 godzin. Jeśli kociak będzie wymagał częstszego karmienia, na pewno powiadomi cię o tym miauczeniem. Cały czas monitoruj wagę kotka. Powinien stopniowo przybierać na wadze.

4-tygodniowego kotka można powoli uczyć samodzielnego jedzenia. Najpierw należy przyzwyczaić go do picia wody. Potem można podawać mu mokrą karmę albo nasączoną wodą suchą karmę. Pokarm powinien mieć niewielkie kawałki, żeby mały mógł go swobodnie gryźć i połykać.

Pomóż mu w wypróżnianiu

Małe kotki nie potrafią same się wypróżniać. Kocica pobudza ich układ pokarmowy do wydalania treści pokarmowej poprzez lizanie jego ujścia. W ten sposób odbytnica ulega rozluźnieniu, a kotek może się wypróżnić. Na szczęście da się to zrobić również w inny sposób.

Do stymulacji procesu wypróżniania wystarczy zwilżona chusteczka. Potrzyj nią delikatnie okolice odbytu kotka, następnie posprzątaj. Regularne powtarzanie tej czynności jest bardzo ważne. Małe kotki mają tendencję do zaparć.

Jeśli kotek nie wypróżnia się mimo twoich starań to trzeba zabrać go do weterynarza. Lekarz weterynarii poda zwierzęciu środki przeciw zaparciom. Z naturalnych metod polecana jest herbatka z koperku – taka sama jaką podaje się niemowlakom.

Odwiedźcie razem weterynarza

Po zaspokojeniu podstawowych potrzeb maluszka nadejdzie czas na wizytę u weterynarza. Lekarz oceni stan zdrowia zwierzęcia, założy mu książeczkę zdrowia i zaleci szczepienia. Do tego czasu unikaj wychodzenia z kociakiem na dwór, a także nie pozwól mu na kontakty z innymi kotami.

Warto również wykonać badania laboratoryjne w kierunku kociej białaczki i chorób zakaźnych. To ważne, gdybyś chciał oddać kotka gdzieś, gdzie już żyje inny, albo masz swojego kota. Dzięki temu będziesz mieć pewność, że oboje są bezpieczni.

Nie da się ukryć, że przy małym kotku czeka cię sporo pracy, ale nagroda z uratowania bezbronnemu zwierzakowi życia jest bardzo satysfakcjonująca. Możliwe, że dzięki swojej wytrwałości zyskasz przyjaciela, jakiego nigdy dotąd nie miałeś. Powodzenia!