Lider Elektrycznych Gitar szczerze o eutanazji. "Chciałbym mieć przedawkowaną morfinę"

Kuba Sienkiewicz to doktor nauk medycznych, specjalista w dziedzinie neurologii. Pracę w zawodzie lekarza rozpoczął w roku 1986 w Centralnym Szpitalu Klinicznym Warszawskiej Akademii Medycznej. Od roku 1988 przyjmował chorych w tamtejszej poradni parkinsonizmu. Specjalizował się w neurologii w roku 1990.

W ramach doktoratu i w działalności naukowej zajmował się badaniami elektrofizjologicznymi w chorobie Parkinsona. Pracował w Klinice Neurologii I Wydziału Lekarskiego Warszawskiej Akademii Medycznej oraz w Klinice Neurologii Wydziału Nauki o Zdrowiu Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Wykonywał konsultacje neurologiczne dla Mazowieckiego Stowarzyszenia Osób z Chorobą Parkinsona.

Obecnie przyjmuje pacjentów w Poradni Parkinsonizmu i Chorób Układu Pozapiramidowego Mazowieckiego Szpitala Bródnowskiego w Warszawie. Współpracuje jako neurolog z Fundacją "Żyć z Chorobą Parkinsona", a w zakresie dydaktyki z Warszawskim Uniwersytetem Medycznym. Sienkiewicz jest też doskonale znany szerszej publiczności jako lider Elektrycznych Gitar. Przypomnijmy, że zespół wylansował takie kawałki jak m.in. "Jestem z miasta", "Wszystko ch." "Głowy Lenina", "Przewróciło się", "Człowiek z liściem", "Włosy", "Co ty tutaj robisz" czy "Kiler", które w latach 90. nuciła cała Polska.

Prywatnie muzyk jest tatą rozchwytywanego muzycznego duetu, "Kwiatu Jabłoni", czyli rodzeństwa Katarzyny i Jacka Sienkiewiczów. Lider Elektrycznych Gitar skusił się ostatnio na wywiad w "Polityce". Na tapet wzięto kwestię eutanazji.

"Przecież praktyka lekarska na oddziałach intensywnej opieki czy nawet na neurologii, gdzie pracowałem, jest jasna - prowadzimy terapię do etapu, kiedy ma ona jeszcze sens" – podkreślił neurolog. "Nieetyczne jest jej przedłużanie i stosowanie terapii uporczywej, a więc leczenie wbrew faktom i stanowi pacjenta. A czym jest zaprzestanie uporczywej terapii jak nie eutanazją właśnie? Tylko wykonaną w innych warunkach i nieco innymi metodami. Sam to zresztą robiłem" – zwierzył się, a potem wyjaśnił dokładniej, co miał na myśli.

W rozmowie lekarz podzielił się swoimi obserwacjami ws. tego, jak ludzie zachowują się w obliczu śmierci.

"W stronę religii i odwrotnie. Różaniec można zastąpić medytacją, a lęk przekuć w działanie. Niektórzy sytuację ostatniego roku życia ćwiczą hipotetycznie, ale wczuwając się prawdziwie. Wobec realnego końca jednym z możliwych wyborów jest przestać się oszukiwać, co może oznaczać mocne poczucie obecności Boga albo odkrycie, że go nie ma" – wyjawił.

Wywiad został zwieńczony niełatwym pytaniem o to, czy neurolog był świadkiem, "kiedy ktoś – lekarz, pielęgniarka czy rodzina – świadomie przedawkował morfinę, by ulżyć umierającemu".

"Sam bym chciał mieć w takiej sytuacji przedawkowaną morfinę" – skwitował Sienkiewicz, nie owijając w bawełnę.