Nie żyje irlandzki aktor teatralny, filmowy i serialowy, sir Michael Gambon. Na całym świecie był znany jako Albus Dumbledore z sześciu filmów z serii "Harry Potter". Miał 82 lata. Rodzina wybitnego artysty podała przyczynę śmierci.
O śmierci Michaela Gambona poinformowało BBC w czwartek po południu. Wdowa po wybitnym irlandzkim aktorze Anne Miller i jego syn Fergus Gambon ogłosili, że ich "ukochany mąż i ojciec" odszedł spokojnie z rodziną u boku w szpitalu w Essex w Anglii. 82-letni Gambon zmarł na zapalenie płuc.
Sir Michael Gambon był jednym z najwybitniejszych irlandzkich i brytyjskich aktorów swojego pokolenia: teatralnych, filmowych i telewizyjnych, a jego kariera rozciągała się na przestrzeni sześciu dekad. Milionom widzom był jednak znany jako profesor Albus Dumbledore, dyrektor Hogwartu, w filmach o Harrym Potterze. To dzięki tej roli zdobył popularność na całym świecie.
Irlandczyk zastąpił w roli Dumbledore'a zmarłego Richarda Harrisa, który grał czarodzieja w dwóch pierwszych filmach na podstawie powieści J.K. Rowling. Po raz pierwszy pojawił się w tej roli w "Harrym Potterze i więźniu Azkabanu" w 2004 roku. Łącznie zagrał w sześciu z ośmiu filmów o Potterze: "Harrym Potterze i Czarze Ognia" (2005), "Harrym Potterze i Zakonie Feniksa" (2007), "Harrym Potterze i Księciu Półkrwi" (2009), "Harrym Potterze i Insygniach Śmierci: Części I" (2010) i "Harrym Potterze i Insygniach Śmierci: Części II" (2011).
Gambon urodził się w Irlandii, ale jako dziecko przeniósł się z rodziną do Londynu. Na scenie teatralnej zadebiutował jednak w swojej ojczyźnie: w "Otellu" w Dublinie w 1962 roku. Jego kariera nabrała jednak rozpędu, gdy zaczął grać w Royal National Theatre Laurence'a Oliviera. Był jednym z pierwszych członków tego powstałego w 1963 roku teatru.
Grał w wielu adaptacjach scenicznych dzieł Williama Shakespeare'a, takich jak "Otello", "Hamlet", "Makbet" i "Koriolan". W 1997 roku zadebiutował na nowojorskim Broadwayu w sztuce "Skylight", co przyniosło mu nominację do amerykańskich nagród Tony dla najlepszego aktora w sztuce.
Zadebiutował na dużym ekranie w filmie "Otello" w 1965 r. Inne ważne filmy w jego filmografii oprócz "Harry'ego Pottera" to: "Kucharz, złodziej, jego żona i jej kochanek" (1989), "Gosford Park" (2001), "Julia" (2004), "Podwodne życie ze Stevem Zissou" (2004), "Powrót do Brideshead" (2008), "Fantastyczny Pan Lis" (2009), "Jak zostać królem" (2010), "Kwartet" (2012), "Kingsman: Złoty Krąg" (2017), "Powiernik królowej" (2017) czy "Judy" (2019).
W swojej karierze zdobył nie tylko trzy teatralne nagrody Olivier, ale również dwie nagrody Screen Actors Guild i cztery telewizyjne nagrody BAFTA (za "The Singing Detective" z 1986 r., "Żony i córki" z 1999 r., "Długość geograficzną" z 2000 r. oraz "Perfect Strangers" z 2001 r.). W 1999 r. otrzymał tytuł szlachecki z rąk królowej Elżbiety II za zasługi dla teatru.
W 2003 roku Michael Gambon był również nominowany do Złotego Globu w kategorii najlepszy aktor w miniserialu lub filmie telewizyjnym za rolę w "Na ścieżce wojennej". Za tę samą rolę miał również nominację do amerykańskich Emmy, a w 2010 roku zgarnął drugą za "Emmę". W 2017 roku otrzymał honorową irlandzką statuetkę Irish Film & Television Awards za całokształt twórczości.
W 2015 roku 75-letni wówczas aktor ogłosił, że kończy swoją teatralną karierę w wywiadzie w "The Sunday Times". Powodem były poważne problemy z pamięcią, przez które Gambon nie był w stanie nauczyć się swoich kwestii. W ostatnich sztukach, w których się pojawił, miał w uchu słuchawkę, w której podpowiadano mu kolejne zdania.
– Okropnie jest to przyznać, ale nie mogę tego dalej robić. To łamie mi serce. Scenariusz leży przede mną, a nauczenie się go zajmuje mi całą wieczność. To przerażające – powiedział sir Michael Gambon. W 2015 roku aktor podkreślił, że będzie nadal występował w filmach lub serialach, w których otrzyma krótkie kwestie lub będzie mógł czytać fragmenty dialogu na ekranie.
Problemy z pamięcią Gambona stały się jednak coraz poważniejsze. Od 2019 roku angielsko-irlandzki aktor nie zagrał już w żadnym filmie i serialu.
Prywatnie Gambon był od 1962 roku żonaty z Anne Miller, z którą ma syna Fergusa. W 2000 roku aktor związał się z o 25 lata młodszą Philippą Hart, a w 2002 roku, gdy romans wyszedł na jaw, wyprowadził się od żony. Para miała dwoje dzieci, urodzone w 2007 i 2009 roku. Formalnie Gambon nigdy nie rozwiódł się z Miller.