MTV rozpoczęło nadawanie 1 sierpnia 1981 roku. Według niektórych źródeł stacja przeżywała swoje złote dni od 81 do 92 roku, kiedy pokazywało teledyski między innymi takich zespołów jak Nirvana, Culture Club, Duran Duran, A Flock of Seagulls, dzięki którym młodzi ludzie odkrywali pokłady nowej wrażliwości i dzięki którym zostali uwarunkowani tożsamościowo „choreografowie, króliczki Playboya, tancerze, treserzy zwierząt, pirotechnicy, fryzjerzy, kosmetyczki, sprzedawcy suchego lodu, dilerzy kokainy i karły.” Swoich kolejnych wyznawców MTV zdobyła 8 marca 1993 roku i 3 marca 1997 kiedy stacja zaczęła emitować swoje kultowe seriale animowane: Beavis and Butthead oraz Daria.
„Chcę moje stare MTV” – głoszą apele rozżalonych fanów na forach internetowych. Dzisiaj najpopularniejszą formą obecną w MTV Polska są programy rozrywkowe i reality show: Operacja: Stylówa, Ekipa z New Jersey, Cribs, a jesienią tego roku stacja wprowadza urozmaicenie w postaci Ekipy z Warszawy, czyli pewnie coś na kształt "Miłości na bogato", którą tak wszyscy kochamy. Tego typu programy zapełniają 100% ramówki stacji, która zdecydowanie obrała strategię kiczu i idąc z duchem czasu olała swoje wspaniałe dziedzictwo – Darię, Beavisa i Buttheada czy Celebrity Deathmatch. Bohaterowie tych seriali śmiali się właśnie z takich zjawisk, jakie możemy oglądać dzisiaj.
Zjawiska najgorsze:
Operacja Stylówa
Program prowadzony jest w dwugłosie: Aleksandry Szwed i syntezatora mowy, który wygląda jak ogromna kamera. Jego koncepcja jest bardzo prosta: Ola Szwed wybiera oryginalnie ubranych ludzi – takich, którzy mają na przykład tunele w uszach, kolczyki w języku, mocno się malują i noszą dziwne buty, by następnie przemienić ich w zjawiskowe ikony stylu. Program bazuje na idei „bądź naturalna/y” i „dbaj o siebie”, czyli parafraza porad Kasi Tusk w tanim wydaniu.
Na początku syntezator przeprowadza rozmowę z kandydatem by później poddać go ocenie przechodniów. Uczestnik wybiera styl gwiazdy z którą najbardziej się utożsamia (np. Blake Lively, Avril Lavigne, Taylor Swift) i w dwie sekundy na ekranie widzów (dodajmy, że z wykorzystaniem obłędnie brzydkiej grafiki) zostaje przemieniony z brzydkiego kaczątka w łabędzia. Dodatkowo obfituje on w wiele porad, np. „Jesli chcesz zeby twoje stopy odpoczely to wsyp platki owsiane to miski z woda i trzymaj w niej nogi przez jakis czas”.
Ekipa z New Jersey
Zdecydowany hit ramówkowy stacji, Big Brother na bogato z udziałem Guidos (amerykanie swoje korzenie mający we Włoszech). Serial ma formę reality show – osoby sobie zupełnie nieznane zaczynają mieszkać w jednej przestrzeni i razem imprezować. Ich główne rozrywki to solarium, zanoszenie rzeczy do pralni, imprezy, podrywanie mężczyzn i kobiet. Źródła podają, że program wygenerował rekordowe wyniki oglądalności dla MTV. Stacja kręci już 6 sezon serialu, a bohaterowie stali się celebrytami w USA.
Stara gwardia
Beavis and Butthead to serial, który stał się inspiracją do nakręcenia kolejnych animowanych hitów takich jak Family Guy czy South Park. Znajdziemy w nim wiele odniesień popkulturowych i zdecydowaną walkę z purytańską mentalnością obecnymi w amerykańskim społeczeństwie. Beavis i Butthead to nastolatkowie bezczelni, chamscy, niewychowani, ciągiem oglądający teledyski na MTV i komentując je w charakterystyczny sposób: (tutaj oglądając klip zespołu Skatenigs):
„Ta kapela jest do dupy. Ale jest do dupy w nowy sposób, jeszcze nigdy nie widziałem, żeby ktoś był tak do dupy. Dlatego są fajni” lub – Pamiętasz czasy, kiedy Bon Jovi było fajne? – Eee... Nie”. Jest to wspaniała diagnoza amerykańskich nastolatków końca lat 90, której niestety nie można znaleźć nigdzie w całości – pojedyncze odcinki (po polsku) znajdziecie na portalu youtube i mtv.com (tam bardzo interesujący 9 sezon, w którym Beavis and Butthead śmieją się z Ekipy z New Jersey).
Daria po raz pierwszy pojawiła się w serialu Beavis and Butthead. Tak bardzo przypadła widzom do gustu, że producenci, Eichler i Lewis, zdecydowali się na emisję pełnowymiarowego serialu, który pozostał na łamach MTV przez 5 sezonów po 13 odcinków. Daria jest cyniczną, inteligentną nastolatką zanurzoną w prostej, nudnej i sztucznej rzeczywistości małego miasteczka w Stanach. Prowokująca, nieprzystająca do warunków otaczających postać, stała się wzorem emancypacji dla wielu amerykańskich, zakompleksionych nastolatków. Bo Daria wcale nie chciała zostać zaakceptowana, chciała pozostać sobą bez względu na wszystko, bo jak mówiła „I don't have low self esteem. I have low esteem for everyone else”.
Co dalej?
Nawiązania do Allena Ginsberga, tekstów zespołu Led Zeppelin czy poezji Sylwii Plath i tym podobnych możemy znaleźć multum. Zastanawiam się dlaczego stacja, która kreuje gust nastolatków na całym świecie nie chce wrócić do dawnego sposobu promocji postaw. Dzięgielewski – szef programowy MTV - podkreśla, że muzyka została przeniesiona z głównej anteny na kanały tematyczne.
- To, co kiedyś robiły teledyski dla ludzi młodych, dzisiaj robią już inne formy audiowizualne. 20 lat temu teledyski to była najbardziej awangardowa forma audiowizualna. (…) MTV od jakiegoś czasu stara się w Polsce i na świecie odzyskać swoją dawną pozycję. Mamy trochę za uszami. Poszło to wszystko w kierunku randkowo-blichtrowym. Takie były czasy, takie rzeczy fascynowały młodych ludzi. od jakiegoś czasu zauważyliśmy, że to już nie wystarcza - mówił w TOK FM.
Dyrektor Dzięgielewski obiecuje również koniec „odmóżdżającej” telewizji dodając, że niedługo w ramówce będziemy mogli zobaczyć mocny, kontrowersyjny serial o polskiej młodzieży, ponieważ tego typu programy cieszą się wśród nastolatków dużą popularnością. Jak widzimy, same sprzeczności.
Wydaje mi się, że rozumiem Dzięgielewskiego, który mówi, że MTV powinno iść wraz z duchem czasu współczesnego, musi się dostosować do klienta, żeby zarabiać - a klient ma swoje wymagania i zawsze ma rację. W swoim artykule na Natemat.pl Dzięgielewski pisze, że „muzyka pop pokazała, że potrafi przesuwać granice obyczajowe oraz potrafi zwracać uwagę milionów na ważne tematy społeczne”.
Moim zdaniem muzyka pop i w ogóle kultura popularna, w którą niegdyś wpisane były seriale animowane MTV umarła, bo jak to pięknie skonstatował w komentarzu Marcin Szulc: ”ktoś przy tych skandalach zapomniał, że kiedyś na MTV VMA jeszcze trochę o muzykę chodziło”.
Pierwsze reality shows, które pojawiły się już w latach 40 spowodowały, że widz zaczął domagać się zupełnie innego typu rozrywki. Wraz z ich rozwojem i rozkwitem pod koniec lat 90 zdaliśmy sobie sprawę, że uwielbiamy podglądać, uwielbiamy sytuacje synoptyczne, w których wielu ogląda niewielu. Kiedy w roku 2000 pojawiło się reality show Big Brother, wiadome było, że seriale, które ingerują w postawy nastolatków nie przetrwają.
To, co zaczęło się liczyć to bezwzględna obserwacja, zdjęcia, kamery i to co, się dzieje na naszych oczach tu i teraz. Zmieniły się priorytety etyczne – słowo prywatność straciło swoje pierwotne znaczenie, a zdanie Andy’ego Warhola „Każdy będzie miał kiedyś swoje 15 minut sławy” znalazło swoją pełną realizację.