Picie wody ze stosunkowo wysokim stężeniem magnezu zapewnia ochronę przed złamaniami szyjki kości udowej – podają naukowcy z Norweskiego Instytutu Zdrowia Publicznego. Jak podkreślają specjaliści, spożywanie napoju przynosi korzyści i kobietom, i mężczyznom. Co ciekawe, picie wody z wapniem nie wiąże się z aż tak dobrymi rezultatami.
Reklama.
Magnez zmniejsza ryzyko złamań, a wapń nie
Istnieją znaczące różnice w jakości norweskiej wody pitnej. Badacze przestudiowali zawartość magnezu i wapnia w wodzie dostępnej w różnych obszarach kraju, ponieważ oba związki uważane są za ważne dla zdrowych kości. Pragnęli oni stwierdzić istnienie związku między stężeniem magnezu i wapnia w wodzie pitnej a występowaniem złamań szyjki kości udowej. Okazało się, że magnez chroni przed urazami zarówno kobiety, jak i mężczyzn. Badacze nie stwierdzili niezależnego działania ochronnego wapnia.
Wyniki badania tłumaczyć mogą, dlaczego w Norwegii występuje tak wiele złamań szyjki kości udowej. Tymczasem wzbogacenie wody pitnej magnezem mogłoby zredukować liczbę podobnych urazów. Aby wyprodukować dobrą wodę pitną i zapobiec korozji, przedsiębiorstwa użyteczności publicznej dodają do niej wapno. W ten sposób staje się ona mniej kwaśna. Wapń dodawany jest do wody jako produkt uboczny. Jak zaznacza Cecilie Dahl z Norweskiego Instytutu Zdrowia Publicznego, być może przedsiębiorstwa takie oprócz lub zamiast wapna powinny używać dolomitu. Zawiera on i magnez, i wapń, podczas gdy wapno dostarcza wyłącznie węglanu wapnia.
Jak dotąd nikt nie poddał podobnej analizie związku pomiędzy wapniem i magnezem a ryzykiem złamań szyjki kości udowej. Jak sugerują badacze, działanie ochronne magnezu nie było zaskoczeniem, jednak powiązanie wapnia i magnezu w wodzie ze złamaniami bioder było złożone i niespodziewane. Z tego powodu konieczne jest przeprowadzenie dodatkowych badań, które ukażą mechanizmy biologiczne w organizmie ludzkim odpowiedzialne za odnotowaną zależność – mówi Dahl.
Czynniki ryzyka złamań szyjki kości udowej
Złamania szyjki kości udowej są poważnym problemem zdrowia publicznego, a Norwegia zajmuje pod tym względem jedną z najwyższych pozycji na świecie. Co roku ok. 9000 Norwegów doświadcza tego urazu, co niesie konsekwencje nie tylko dla poszkodowanych, ale i dla całego społeczeństwa.
Znanych jest wiele czynników ryzyka choroby, takich jak palenie tytoniu, picie alkoholu, wzrost i waga, aktywność fizyczna i dieta, w tym spożycie witaminy D. Podaje się, że ryzyko złamań wzrasta wraz wiekiem, wskutek zmniejszenia gęstości kości i masy mięśniowej. Proces starzenia się organizmu często prowadzi także do problemów ze wzrokiem i równowagą, co przyczyniać się może do ryzyka urazów. Co ważne, kobiety tracą gęstość kości szybciej niż mężczyźni, a za sytuację tę odpowiedzialny jest spadek poziomu estrogenu w czasie menopauzy. Na problem wpływać mogą również współistniejące choroby, takie jak osteoporoza, oraz przyjmowane leki (np. prednizon).
Jednak czynniki te tłumaczą jedynie niewielką część zjawiska nazywanego ryzykiem złamania szyjki kości udowej. Liczne badania wskazują także, że częstość występowania problemu jest różna w zależności od regionu kraju.
Jedyne w swoim rodzaju badanie
Ostatnie badanie jest unikalne z dwóch powodów. Po pierwsze, naukowcy z Norweskiego Instytutu Zdrowia Publicznego stworzyli rejestr wszystkich złamań szyjki kości udowej w Norwegii. Po drugie, zaprojektowali mapę pokazującą zasięg poszczególnych przedsiębiorstw użyteczności publicznej w kraju. W ten sposób możliwe było określenie, które przedsiębiorstwa wodociągowe dostarczają wodę do konkretnych obszarów Norwegii.
Naukowcom udało się połączyć dane pochodzące z trzech źródeł – wcześniejszego badania dotyczącego wody pitnej w Norwegii (Trace Metals Project), Krajowego Rejestru Ludności gromadzącego informacje o mieszkańcach kraju od 1994 do 2000 roku, a także rejestru złamań szyjki kości udowej w Norwegii. Dzięki tym danym stworzono kompilację złamań w obszarach o najwyższym i najniższym stężeniu wapnia i magnezu w wodzie. Specjaliści przez 7 lat przyglądali się danym dotyczącym ok. 700 000 mężczyzn i kobiet. W tym czasie zarejestrowali ok. 5500 złamań szyjki kości udowej wśród mężczyzn oraz 13 600 złamań wśród kobiet.