Początek końca? Rozmowy o lodzie i zmianie klimatu [recenzja]

Wskutek ocieplającego się klimatu od wielu lat topnieją lodowce i pokrywy lodowe na całym świecie. Przyczynia się do tego antropogeniczna emisja gazów cieplarnianych takich jak dwutlenek węgla (CO2) do atmosfery, co w przyszłości będzie skutkować wieloma negatywnymi skutkami m.in. podnoszeniem się poziomu mórz, co z kolei przyczyni się do wzrostu erozji brzegowej i wzmocnienia fal sztormowych. Ucierpią na tym najpierw nisko położone państwa wyspiarskie i atole (np. Kiribati, Malediwy) oraz takie kraje jak Niderlandy. Najszybciej na świecie ociepla się Arktyka, o czym w książce "Początek końca?" opowiada Dr Jakub Małecki, glacjolog i badacz lodowców na Spitsbergenie, największej wyspie norweskiego archipelagu Svalbard.

Ta książka to fascynujący wywiad-rzeka przeprowadzony przez Julitę Mańczak z Dr Jakubem Małeckim, w którym badacz lodowców odpowiada na wiele interesujących pytań. Śmiało można potraktować "Początek końca?" jako kompendium wiedzy o lodzie i lodowcach Spitsbergenu, choć oczywiście nie jest to forma trudno przyswajalnego podręcznika akademickiego. Czytelnik dowie się z niej m.in. o pracach polowych glacjologów na arktycznych lodowcach, o formach tzw. kriosfery i typach lodowców, sposobach ich powstawania oraz o regionalnych/globalnych konsekwencjach ich stopienia. Topnienie Arktyki wskutek zmian klimatycznych stanowi długoterminowe zagrożenie nie tylko dla ludzi, ale także dla arktycznej bioróżnorodności.

Książka jest napisana zwięzłym i klarownym językiem, co oznacza, że jest to popularyzacja wiedzy o Arktyce, lodzie, lodowcach, lądolodach, pokrywach lodowych i zmianach klimatycznych na najwyższym poziomie. Nie brakuje w niej wywiadów z innymi naukowcami np. z fizyczką atmosfery Aleksandrą Kardaś (portal Nauka o klimacie), a także z polskim himalaistą Piotrem Pustelnikiem. Cel nadrzędny "Początku końca?" jest szczytny: należy chronić ogromnie cenne lodowce i starać się kolektywnie (w skali globalnej) zahamować/zredukować zmiany klimatyczne, gdyż wymaga tego troska o dobrostan przyszłych pokoleń i środowisko Ziemi. Dość powiedzieć, że w trakcie lektury udzieliła mi się fascynacja Dr Małeckiego lodem i lodowcami. W rzeczy samej lodowce są piękne, niezwykłe, jedyne w swoim rodzaju. Są niczym żywe organizmy, o które należy dbać. Nie możemy ich tak po prostu stracić.