Nie będziesz miał rozgłośni radiowych przed Trójką

Wśród dziennikarzy muzycznych Marek Niedźwiecki nigdy nie należał do moich ulubionych. Zawsze uważałem, że serwuje muzykę zbyt lekką, zbyt przewidywalną, a z rzeczy wielkich sprzed lat przypomina stały, niezbyt obszerny zestaw nagrań.

Od mniej więcej trzydziestu lat nie interesują mnie dokonania Kazimierza Staszewskiego i jego macierzystej kapeli, Kultu. Jestem zdania, że ten pan jest słabym wokalistą, a jego koledzy przez parę dziesięcioleci nie nauczyli się grać. Istotne czasem teksty nie przebijają się przez mur kiepskiej ścieżki dźwiękowej. „Twój ból jest lepszy niż mój” jest dokonaniem artystycznie żałosnym, zaśpiewanym fatalnie, z knajpianą instrumentacją (nie pierwszy już raz) i mało subtelnym (również po raz enty) tekstem. Z jednej strony trochę więc żałuję, że tak słaby kawałek stał się detonatorem kolejnej bomby w Trójce, a z drugiej – czy tego chcę, czy nie – Kazik jest muzykiem od zawsze w tej rozgłośni obecnym i przez tysiące kochanym i wielbionym.

Czy jeszcze nią jest, czy przestanie nią definitywnie być, gdy nie usłyszymy już głosów Piotra Metza (dla mnie – przede wszystkim), Piotra Barona czy Piotra Stelmacha? Pomijam tu całą sferę, jakże istotną, tematów innych niż muzyczne.

Jestem z tych, co od zawsze słuchają radia – czyli Trójki. Robię to, za sprawą starszych braci, od czasów, gdy ledwie wystawałem nad stół. Trójka towarzyszy mi od godzin porannych aż po wieczorne, codziennie. Mimo kręcenia głową, zżymania się na to czy tamto, do dziś trwam przy tej radiostacji.