Francusko-niemiecki duet w nowej odsłonie. Dokąd Francja i Niemcy powiodą UE?

Do powojennej historii przeszło kilka francusko-niemieckich duetów. Po tym jak, Francję i Niemcy zbliżyło członkostwo w 3 Wspólnotach Europejskich – Węgla i Stali, Współpracy Gospodarczej i Euratomie, kolejny ważny krok poczynili generał Charles de Gaulle i kanclerz Konrad Adenauer (obaj prawicowi). Centrowy prezydent Valéry Giscard d’Estaing współpracował z socjaldemokratycznym kanclerzem Helmutem Schmidtem. Razem rzucili podwaliny pod wprowadzenie wspólnej europejskiej waluty. Socjalistyczny prezydent François Mitterrand i chadecki kanclerz RFN Helmut Kohla współpracowali długo, bo w latach 1982-1995. Słynne jest zdjęcie, na którym trzymają się za ręce. Zostało wykonane 22 września 1984 r. przed ossuarium w Douaumont pod Verdun (miejscem składowania kości poległych w tej bitwie żołnierzy), podczas obchodów 70-tej rocznicy bitwy pod Verdun. To symbol pojednania francusko-niemieckiego. Za ich kadencji doszło do zjednoczenia Niemiec, które było uzależnione m.in. od zgody Francji, a także do podpisania traktatu z Maastrich, który powoływał do życia Unię Europejską i ustalał etapy wprowadzenia unii walutowej.

W historii zapisało się też pojęcie Merkozy odnoszące się do współpracy kanclerz Angeli Merkel i prezydenta Nicolasa Sarkozy’ego (obydwoje prawicowi). Między ekstrawertycznym Sarkozym i zdystansowaną Merekl początkowo nie było chemii, ale potem musieli razem wyprowadzać Unię z kryzysu (zdaniem niektórych Sarkozy zbyt podporządkowywał się Merkel). Czy teraz do słownika politycznego wejdzie słowo Merkron (Merkel-Macron), którego niektórzy już używają?

Traktat o współpracy pomiędzy Francją i Niemcami podpisany 22 stycznia 1963 roku (dokładniej mówiąc, podpisy pod nim złożyli ówczesny prezydent Francji generał Charles de Gaulle i kanclerz RFN Konrad Adenauer) to jeden z fundamentów zażyłości francusko-niemieckiej po II wojnie światowej. Podpisanie miało miejsce w Pałacu Elizejskim, siedzibie francuskiej głowy państwa w Paryżu. Początkowo miała to być obopólna deklaracja, ale w styczniu 1963 roku RFN zaproponowało, aby dokumentowi nadać formę traktatu.