Kilka smutnych faktów

A potrzeby są ogromne. Jeżeli chodzi o sama tylko infrastrukturę to : nowy budynek klubowy, hala sportowa, boisko ze sztuczna nawierzchnia, zadaszenie trybun, oświetlenie boisk... Z czegoś te obiekty i sam sport trzeba będzie utrzymywać, w tym celu potrzebna jest wiec komercja.

Problem jest jednak o wiele większy, nie chodzi tu tylko o Wartę. Generalnie – nie trudno dostrzec, że w Polsce, zwłaszcza w Poznaniu (chociaż nie tylko) kuleje wspieranie sportu.

Szerzenie informacji o zdrowym odżywianiu i stawianie sportowców za wzorzec stylu życia, ma realny wpływ na nasze zdrowie. To niezwykle istotne, zwłaszcza teraz, w erze tabletów, telewizorów i fastfoodów.

Non stop pojawiają się informacje – m.in. ze Szczecina, Kielc czy Chorzowa – o tym, że miasto wsparło klub kilkoma milionami złotych, przejęło akcje klubu, buduje dla niego nowy stadion itp. itd. Patrzę na to wszystko z dużą dozą zazdrości.

Poniżej po raz kolejny przedstawiam zestawienie, które można nazwać (z perspektywy Warty) tabelą płaczu. To nieoficjalne dane, które otrzymałam przed startem trwającej rundy od włodarzy klubów I ligi.

Od Miasta dostajemy 80 tysięcy złotych. Największą część potrzebnego budżetu stanowią: choćby skromne pensje 20-25 zawodników, podatki, ZUS-y, pensje minimum 2 trenerów, fizjoterapeuty, kilku pracowników klubu oraz opłaty za mecze wyjazdowe i domowe. Do tego dochodzi sprzęt sportowy, stroje sportowe, wynajem obiektów (np. hali w okresie zimowym) i ewentualne koszty obozów.

Uważam, że pensja na poziomie 8/10 tysięcy złotych, jest zbyt wysoka jak na warunki funkcjonowania w I lidze. Są jednak kluby, które płacą średnio nawet więcej niż 10 tysięcy złotych. I to przeważnie te kluby biją się o awans do Ekstraklasy. Pensje minimalne w postaci od 2 do 4 tysięcy złotych są niestety niezbędne na podstawowa egzystencje. Poniżej nich nie da się stworzyć zespołu na miarę pierwszej ligi.

Cieszę się i jestem dumna z tego, że przez dwa lata mojego finansowania w Warcie było normalnie, pensje zawodników były średnie jak na I ligę i wynosiły średnio 6 tysięcy złotych na miesiąc.

Natomiast w całej lidze jest wielu piłkarzy, którzy zarabiają kokosy, i wielu z nich nie potrafi tego docenić. Często ich poziom sportowy czy zaangażowanie są nieadekwatne do zarobków.

Miejsce w tabeli danego klubu jest ściśle powiązane z jego budżetem. Oczywiście zdarzają się wyjątki.

Jedyna liga, w której "opłaca" się w Polsce grać, to Ekstraklasa. Są tam środki z praw telewizyjnych, które zapewniają podstawy budżetu. W I lidze ani niżej tego nie ma. Na udany awans do najwyższej klasy rozgrywkowej trzeba mieć wysoki budżet min 4-5 mln i to na kilka lat z rzędu.

Nikt w Warcie nie wywiesza białej flagi. Walczymy o sponsorów, staramy się być bardziej kreatywni niż Salomon i nalewać z pustego. Do pełna. Jak długo jednak starczy na to sił? Bez pieniędzy nie będzie Warty w I lidze, ani nawet w II. Koszty drugoligowe nie są drastycznie mniejsze, zawodnicy też muszą coś zarabiać, tam też rozgrywa się mecze wyjazdowe.

Szkółka piłkarska Warty licząca ponad 300 dzieci rocznie dostaje z samorządu 110 tysięcy złotych. Gdyby nie składki rodziców w wysokości 100 złotych miesięcznie, nie było by szans na jej istnienie.Ciągle brakuje środków finansowych na rozwój szkółki i na bieżące opłaty, chociażby na wynajem hal do treningów, zwłaszcza, gdy zima trwa tak długo. Nie jesteśmy i nie chcemy być szkółką typowo komercyjna (takowe biorą np. 140 zł miesięcznie w Poznaniu), chcemy dawać szansę i szkolić dzieci też z rodzin mniej zamożnych. I dawać im szansę gry w piłkę nie tylko do 12 czy 14 roku życia, ale uzdolnionych szkolić aż do wejścia do pierwszej drużyny – chcemy mieć w składzie jak najwięcej swoich wychowanków. To praca na lata i na efekty trzeba czekać.

Myślę, że przez te dwa lata ja i Family House zrobiło więcej dla sportu zawodowego w Poznaniu, niż Miasto i wszyscy inni sponsorzy razem wzięci, zwłaszcza jeśli chodzi o rozbudowę klubowej infrastruktury przy Drodze Dębińskiej. Na pewno dla Warty nikt nigdy tyle nie zrobił. Chociaż rzecz jasna nie należy zapominać o Zakładach Cegielskiego, które swego czasu bardzo wspierały Wartę.

Na pewno nie jest normalna sytuacja, kiedy całe utrzymanie klubu i budowę infrastruktury zapewnia jedna prywatna firma. Na pewno nie jest to normalne w mieście tak dużym jak Poznań i jeżeli chodzi o ten poziom rozgrywek.

Są miasta i miasteczka, które marzą o takich sponsorach sportu. Przyjeżdżają, piszą, dzwonią, proszą i pytają, czy może nie zechciałabym zainwestować w ich klub. Obiecują, że będą pomagać, będą się starać "nieba przychylić", byle tylko ktoś klubem X się zajął i wziął na siebie część ciężaru jego finansowania.

Jeśli Miasto nie pomoże, jeśli nie znajdą się żadni inwestorzy i sponsorzy, to Warty nie będzie w pierwszej ani drugiej lidze od sezonu 2013/2014.

Mamy rezerwy w IV lidze, które będą walczyć o awans do III ligi. Będziemy kontynuować pracę szkółkipiłkarskiej i starać się o jej rozwój. Szkoda, że nie będzie wzorca w postaci pierwszej drużyny, a wielu z naszych juniorów odejdzie z Warty i z Poznania do innych klubów i miast.

Przypomnę, ze Warta grała poprzedni sezon na Stadionie Miejskim płacąc Miastu 19 tys + VAT za wynajem obiektu na jeden mecz. Gdy pojawił się operator, spółka Marcelin Menagment, zażądał od pierwszoligowej Warty 50 tys + VAT za wynajem obiektu na 1 mecz.

Na początku tego roku zwróciłam się o zwiększenie dotacji z Miasta na rundę wiosenna z kwoty 40 tys na 400 tys zł. Otrzymałam odpowiedz, ze w Poznaniu jest blisko 250 klubów sportowych i Miasto nie może im pomagać. Czyli drugiej co do poziomu rozgrywek i ilości kibiców po Lechu drużynie, pomoc się nie należy. Należy się tylko jednemu Ekstraklasowemu Klubowi.

Miasto i jego włodarze nie są bezstronni. Opinia kibiców przekłada się na wyborców.