 Z polskich pól naftowych, zarówno lądowych, jak i morskich w 2014 r. wydobyto 951 tys. ton ropy naftowej i stanowiło to wzrost w porównaniu z 2012 r. o 41,35%, natomiast spadek w stosunku do 2013 r. o 1,18%. Możliwości odkrycia nowych pokładów węglowodorów w poszczególnych częściach Polski ocenia się różnie, przy czym za najbardziej perspektywiczny uchodzi obszar polskiej strefy ekonomicznej Morza Bałtyckiego. W celu wsparcia pionu wydobywczego zarówno PKN ORLEN S.A., jak i Grupa LOTOS S.A. powołały wyspecjalizowane przedsiębiorstwa, których profil działalności obejmuje poszukiwanie i wydobycie surowców energetycznych (LOTOS Petrobaltic oraz ORLEN Upstream). Głównym producentem ropy naftowej na terenie Polski pozostaje jednak PGNiG S.A., którego wydobycie w ostatnich latach kształtowało się na poziomie ok. 500 tys. ton. Spółka zakłada w swojej strategii rozwoju tego segmentu działalności i zwiększenie wydobycia m.in. dzięki uruchomieniu prac produkcyjnych na złożu Lubiatów-Międzychód-Grotów. Pozytywnie należy ocenić zakup przez Grupę LOTOS S.A. ropy naftowej wydobywanej przez PGNiG (wydobywany w Polsce surowiec jest przerabiany w krajowych rafineriach). Wzrost wydobycia ropy naftowej w strefie morskiej będzie możliwy dopiero po uruchomieniu złoża B8. Wartość projektu jest oceniana na 1,8 mld zł. W jego sfinansowaniu mają spółce pomóc Polskie Inwestycje Rozwojowe. Złoże jest oceniane na ok. 3,5 mln ton. Spółka liczy, że roczna produkcja ropy naftowej ze złoża wyniesie ok. 250 tys. ton.

 Ponadto polskie firmy są aktywne w obszarze inwestycji wydobywczych poza granicami kraju. W szczególności pozytywnie należy ocenić zaangażowanie PGNiG S.A. na szelfie Morza Norweskiego, jak również aktywność LOTOS Petrobaltic na Litwie, poprzez przejęcie spółki AB Geonafta – obecnie AB LOTOS Geonafta. Wspomnieć należy także inwestycje PKN ORLEN S.A. w aktywa wydobywcze w Kanadzie (przejęcie spółki TriOil Resources). Ten sektor niewątpliwie się rozwija.

 Ograniczone możliwości w zakresie wydobycia własnego oraz dostępu polskich spółek do zasobów ropy za granicą i wynikające z tego niemalże całkowite uzależnienie od importu ropy naftowej, w olbrzymiej większości z Federacji Rosyjskiej, oznaczają jednak konieczność koncentracji polityki energetycznej w zakresie sektora naftowego na działaniach mających na celu zapewnienie optymalnego stanu bezpieczeństwa naftowego poprzez rozwój logistyki ropy naftowej i udział w mechanizmie antykryzysowym na rynku naftowym w ramach członkostwa w Międzynarodowej Agencji Energetycznej. Polska dysponuje zapasami ropy naftowej i paliw w wysokości co najmniej 90 dni zużycia. W zakresie logistyki ropy naftowej należy przede wszystkim wspomnieć realizowany obecnie przez spółkę PERN Przyjaźń S.A. projekt budowy terminala naftowego w Gdańsku. Projekt przewiduje w I etapie budowę 6 zbiorników na ropę naftową o pojemności blisko 400 tys. m3. etap ten ma być zakończony jeszcze w bieżącym roku. Budowa terminalu przyczyni się do poprawy bezpieczeństwa zaopatrzenia polskich rafinerii w ropę naftową. Stwarza możliwości importu różnych gatunków ropy naftowej
i przyjmowania większych ilości ropy droga morską. Terminal stworzy także nowe możliwości dla Spółki – może być wykorzystywany jako hub dla handlu ropą naftową.

Reklama.