Sejm III RP, znosząc święto 22 lipca, zrobił powtórkę z historii i to w zdecydowanie gorszym stylu. Komuchy zlikwidowały święto 11 listopada, które miało zaledwie dwuletnią historię w II RP. Za to postkomuchy, w ramach wypierania swoich komuszych życiorysów, zlikwidowały Narodowe Święto Odrodzenia Polski, uroczyście obchodzone przez 45 lat i powszechnie lubiane, bo 22 lipca było ciepło, słonecznie, były deficytowe kiełbaski, oranżada, baloniki na druciku, cukrowa wata...
11 listopada, jako święto państwowe, został ustanowiony ustawą z 23 kwietnia 1937 roku o Święcie Niepodległości. Z art.1. wynika, że 11 listopada uczczono jako dzień odzyskania niepodległości, ale przede wszystkim, wazeliniarsko, "jako dzień po wsze czasy związany z wielkim imieniem Józefa Piłsudskiego, zwycięskiego Wodza Narodu w walkach o wolność Ojczyzny".
Oficjalnie święto 11 listopada obchodzone było zaledwie 3 razy: w 1937 i 1938 r. oraz w 1944 r. w części Polski wyzwolonej spod niemieckiej okupacji. Uroczystości w Lublinie zorganizowały KRN i PKWN. Była parada wojskowa, przemawiał Bierut. Stalin przysłał depeszę z życzeniami z okazji "narodowego święta Polski". Uroczystości były też w Moskwie, a jedno z przemówień transmitowało Radio Moskwa.
22 lipca, jako Narodowe Święto Odrodzenia Polski, ustanowiono ustawą KRN z 22 lipca 1945 r. W "Rzeczpospolitej”, która była organem prasowym PKWN, tak zapowiedziano nowe święto: „11 listopada pozostanie dla nas dniem niepodległości. Dniem zakończenia 120-letniej walki narodu o niepodległość. Dniem realizacji dążeń Tadeusza Kościuszki, Henryka Dąbrowskiego, Romualda Traugutta, Jarosława Dąbrowskiego. Ale w ogniu burzy dziejowej zrodził się nowy dzień niepodległości, nowy dzień odrodzenia państwowości polskiej. Jest nim dzień 22 lipca 1944 roku. Dzień, w którym proklamowana została jedyna legalna władza odrodzonego państwa – PKWN”.
Przywrócenie 11 listopada, jako święta państwowego i dnia wolnego od pracy nastąpiło w PRL, ustawą z 15 lutego 1989 r. o ustanowieniu Narodowego Święta Niepodległości.
Likwidacja, przypadającego na 22 lipca, Narodowego Święta Odrodzenia Polski była elementem eliminacji PRL z narodowej historii i pamięci. Została dokonana ustawą z 6 kwietnia 1990 r., podpisaną przez prezydenta Jaruzelskiego.
Rok 1989 był jedynym, w którym Polacy oficjalnie świętowali dwa dni symbolizujące odzyskanie niepodległości. Tej po zaborach i tej po niemieckiej okupacji. 22 lipca śpiewali Wyklęty powstań ludu ziemi, a 11 listopada My, pierwsza brygada. I komu to przeszkadzało?