True Detective 2 - gorszy czy lepszy? Czyli serialowe antologie i pułapka sukcesu

Dlaczego twórcy coraz częściej decydują się na krótkie zamknięte formy? Bez wątpienia wiele zmian wymusił ewoluujący dynamicznie rynek telewizyjny. Pierwszym wyraźniejszym tąpnięciem był strajk scenarzystów w latach 2007-2008, kiedy to wielu ciągnących się przez 20 i więcej odcinków seriali nie dało się kontynuować, bo scenarzyści po prostu nie przyszli do pracy. Spowodowało to poważne straty finansowe w branży i wymusiło skrócenie niektórych produkcji o co najmniej kilka odcinków (spotkało to nawet Breaking Bad, które zamiast planowanych 13 odcinków w pierwszej serii miało ich zaledwie 7). Aby jakoś wybrnąć z trudnej sytuacji amerykański rynek telewizyjny zaczął wzorować się na Brytyjczykach, którzy od lat produkują treści wysokiej jakości, za to z bardzo krótkimi sezonami. Stąd był tylko krok do odkrycia, że nie tylko nie trzeba robić długich serii, żeby widzowie pozostali przy serialu, ale zdecydowanie łatwiej zadbać o jakość fabuły, jeśli jest ona z góry zaplanowana i zamknięta w kilku odcinkach.

Krótkie i konkretne serie to także idealny typ produkcji dla niszowych stacji kablowych, nie dysponujących ogromnymi budżetami, ale dbającymi o wysoki poziom swoich produkcji. Niewątpliwie specjalizację w tym kierunku przeszła stacja FX, która oprócz AHS i ACS wyprodukowała fantastyczne Fargo, którego drugi sezon wystartuje jesienią bieżącego roku.

Antologie są też idealnym produktem dla nowego typu widza, uprawiającego tzw. binge-watching, czyli oglądającego seriale w większych dawkach, po kilka odcinków a czasem nawet całymi sezonami, za pośrednictwem mediów elektronicznych.

W końcu - antologia daje twórcom złudne poczucie wolności. Nie muszą bać się popadnięcia w rytunę i nudy, nie zadręczają się myślą, że pewnych radykalnych decyzji fabularnych nie wolno podejmować, bo w tego typu produkcjach liczy się historia a nie uzależnienie widza od emocjonalnej więzi z bohaterem. I faktycznie, antologie które w ostatnich latach pojawiły się na rynku to małe dzieła sztuki, miejscami tak dobre, że aż trudno wyobrazić sobie kolejne ich części, które będą w stanie powtórzyć ich sukces.

I tu dochodzimy do pułapki. Bo co jeśli antologie padną w końcu ofiarą swojego własnego sukcesu? Wystarczy spojrzeć na to, co działo się przed premierą drugiego sezonu True Detective i jak z miesiąca na miesiąc rósł poziom oczekiwań. Tuż po pokazie prasowym dla dziennikarzy z USA najbardziej opiniotwórcze magazyny amerykańskie zaczęły publikować mieszane recenzje, w których przewijało się wciąż to samo zdanie “to już nie to samo”, podczas gdy twórcy jak mantrę powtarzali “to jest antologia, druga seria to osobna całość, przestańcie porównywać”. Ale porównywać nie przestano. Premiera drugiej serii True Detective na pewno rozwieje niektóre wątpliwości, ale nie jest wykluczone, że wielu widzów porzuci serial właśnie dlatego, że to nie będzie już to samo. Podobnie trudna próba czeka jesienią Fargo.

Czy da się nieustannie powtarzać ten sam sukces? A może antologie powinny być tylko jednosezonowe? Co o tym sądzicie? Piszcie w komentarzach.

__________________________