W tym tygodniu w Sejmie kończą się prace nad ustawą o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób. Projekt tej ustawy budzi wiele kontrowersji i wątpliwości, czy jest zgodny z Konstytucją RP? Oczywiście Ministerstwo Sprawiedliwości przygotowało ten projekt w oparciu między innymi o orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Podobne rozwiązania istnieją w wielu krajach np. we Francji, na Słowacji, w Niemczech itd.

REKLAMA
Według Ministra Sprawiedliwości przepisy wprowadzane z tą ustawą nie są sprzeczne z Konstytucją RP. Projekt dotyczy przede wszystkim sprawców zaburzonych psychicznie oraz sprawców najgroźniejszych przestępstw, wobec których brak było podstaw orzeczenia środka zabezpieczającego w postaci umieszczenia w szpitalu psychiatrycznym, gdyż w czasie popełnienia przestępstwa byli częściowo lub całkowicie poczytalni. Część tych sprawców w dalszym ciągu stanowi zagrożenie dla społeczeństwa z uwagi na charakter lub nasilenie zaburzeń psychicznych. W stosunku do takich osób projektodawca, wzorem rozwiązań przyjętych w niemieckiej ustawie z 22.12.2010 r. dotyczącej terapii i umieszczania w odpowiednim zakładzie sprawców czynów z użyciem przemocy o zaburzonych czynnościach psychicznych zdecydował się na wprowadzenie rozwiązań umożliwiających wydanie diagnozy przez biegłych lekarzy psychiatrów i ewentualną terapię sprawców w Krajowym Ośrodku Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym. Rozwiązanie to będzie chronić społeczeństwo przed najbardziej brutalnymi przestępstwami popełnianymi przez osoby, które w przeszłości już się takich czynów dopuściły, a zachodzi bardzo wysokie prawdopodobieństwo, że w związku z zaburzoną psychiką dopuszczą się ich ponownie. Sprawcy natomiast uzyskają szanse, aby poddać się terapii i powrócić do życia w społeczeństwie w sposób, który nie będzie stwarzał zagrożenia dla innych osób. Należy pamiętać, ze istotnym skutkiem projektowanych regulacji może być zmiana stosunku społeczeństwa do takich sprawców. W chwili obecnej są oni po opuszczeniu zakładu karnego, narażeni na silne, negatywne reakcje innych osób. Ponieważ społeczeństwo ma mocne poczucie zagrożenia z ich strony, wywołuje to odpowiedź agresji wobec nich, mogącej prowadzić nie tylko do zagrożenia ich poczucia bezpieczeństwa, ale nawet do zagrożenia ich własnego życia i zdrowia. Po wejściu w życie projektowanych rozwiązań stosunek do tych sprawców powinien maleć, gdyż wykształci się społeczna świadomość, że powracający do społeczeństwa po odbyciu terapii sprawcy nie będą już stanowić zagrożenia. W ustawie zabezpieczono wszystkie procedury ze skierowaniem przez Sąd Cywilny tego typu osób do Ośrodka.