Dzieje Jakuba Wędrowycza

Coś jest pociągającego w bohaterach negatywnych. Łamią oni powszechnie obowiązujące zasady, żyją po swojemu, według przez siebie i dla siebie ustalonych zasad. Nie chcemy żyć według ich schematu, ale jednak przyglądamy się nim z takim samym zainteresowaniem, z jakim obserwujemy choćby zachowanie zwierząt czy egzotyczne, dla nas, zwyczaje mieszkańców drugiej półkuli. Właśnie z takim zainteresowaniem zapoznawałem się z przygodami Jakuba Wędrowycza.

Nasz negatywny bohater to urodzony na początku XX wieku mieszkaniec dawnego województwa lubelskiego. Jego ród, sięgający XVII wieku, przez lata doskonalił produkcję bimbru, osiągając w tym mistrzostwo. Homo bimbrovnicus zapija się na śmierć, jednak brakuje dlań miejsca zarówno w piekle, jak i niebie. Jedynym wyjściem wydaje się życie wieczne na ziemi, odseparowanego od alkoholu bohatera. Ale Wędrowycz potrafi pogodzić produkcję bimbru nawet z islamem, pozostawiono go więc w spokoju na ziemi, gdzie mógł, wraz z przyjacielem, Semenem Korczaszką, choćby podróżować w czasie, ratować świat przed Armagedonem, czy ponownie przeżywać historie opisane w bajkach. Te iście alkoholowe, deliryczne majaczenia naszego bohatera kończy zazwyczaj meldunek stróża prawa o naruszeniu porządku publicznego przez podstarzałego degenerata.

Pilipiuka można oczywiście czytać, ale lepiej jest słuchać. Grzegorz Pawlak znakomicie moduluje głos czyniąc z prostego czytania całe słuchowisko. Jego praca głosem bawi, a słuchający może zapomnieć o najbardziej przykrych obowiązkach domowych. Sam umilałem sobie Homo bimbrovnicusem jak i Zagadką Kuby Rozpruwacza prasowanie, odkurzanie, mycie podłóg czy koszenie trawnika, równie dobrze słucha się audiobooków przy piwie, czy w samochodzie. Sprawdzone przeze mnie osobiście.

Jaką więc masz wymówkę by nie czytać?