Wipler jak Frank Underwood, chwali się, że w jedną grę przegrał 500 godzin. "To moja odskocznia"

Każdy człowiek musi mieć odskocznię od stresu. Moją są gry komputerowe.

Od podstawówki. Po zakończeniu roku w pierwszej klasie nie wróciłem ze świadectwem prosto do domu tylko poszedłem do kolegi wypróbować jego nową grę. W domu byłem dopiero wieczorem. Mama nie była zadowolona (śmiech). A potem już poszło. Jako pierwszy w bloku miałem Amigę 500. Bardzo cenię sobie czas przed uchwaleniem ustawy o ochronie praw autorskich. Byłem wtedy częstym bywalcem słynnej giełdy komputerowej na Grzybowskiej, gdzie kupowałem gry dla siebie i dla innych.

Niewiele. Jestem typowym polskim graczem, czyli facetem po 30-tce, który ma pracę i część swoich dochodów wydaje na oryginalne gry, ale nie są to wielkie pieniądze. Pirackie wersje są niepełnowartościowe i nie warto ich kupować. Jestem wierny kilku tytułom.

Na pewno seriom "Cywilizacja" i "Heroes of Might and Magic", chociaż "Herosi" skończyli się na trójce. W czwórkę i piątkę grałem, ale tylko po to, żeby na własnej skórze przekonać się jak twórcy je spaprali. Oprócz tego "Gothic" i "Mass Effect". Na "Gothic" poświęciłem nawet więcej czasu niż "Mass Effect", ale nie przyznam się panu jak dużo.

Nawet więcej. Kolega powiedział mi kiedyś, że jeżeli tyle czasu co na "Gothica" poświęciłbym na naukę języków obcych, to dobrze nauczyłbym się podstaw dwóch języków.

Na PeCecie. Chociaż widzę, że mój najstarszy syn robi się coraz starszy i będę musiał pewnie niedługo kupić konsolę. Dla syna oczywiście.

Rzadko. To nie jest dobry sprzęt do grania. Wykorzystuję go głównie do obsługi mediów społecznościowych, ale mam na nim kilka gier. To takie zabijacze czasu. Choć moje dzieci garną się do grania na telefonie czy iPadzie. Podchodzę do tego ostrożnie, ale normalnie. Wiem, że trudno w grach jest zachować umiar, ale jako ojciec widzę, że jest to potrzebne.

Po pierwsze pogodziła się z tym, po drugie gram prawie wyłącznie gdy wszyscy w domu już śpią. Zresztą teraz gram dużo mniej niż kiedyś. Jak założyłem Republikanów, to miałem nawet sporą przerwę. W ogóle nie grałem przez osiem miesięcy.

Próbowałem wszystkich możliwych wariantów. Fabuła gry jest tak dobra i tak wciągająca, że wszystkie opcje dają wiele zabawy i satysfakcji. Przechodziłem całą trylogię "Mass Effect" trzy razy. To świetna gra. Pierwsza część jest mega klimatyczna, druga jest naprawdę świetna, a trzecia po prostu powala.

Proszę bardzo.

Przeżyła królowa. W końcu ostatnia przedstawicielka ginącego gatunku.

Pozwoliłem zabić.

Żeby córka potem nie zabijała innych. Matka chciała wymierzyć sprawiedliwość, więc nie interweniowałem. Nie wiem, czy Pan wie, ale z "Mass Effect" jest jak z życiem. W wielu przypadkach nie ma jednego ewidentnego i jednoznacznego dobra i zła, prostego i łatwego wyboru miedzy Bogiem i Szatanem. Na każdą decyzję moralną składa się wiele czynników. I dlatego ta gra jest tak fantastyczna.

Wybrałem ten, w którym ktoś poraniony w zbroi N7 leży w gruzach Londynu i się porusza. Uważam, że daje to nadzieję na ciekawą kontynuacją fabuły, a bardzo liczę, że ta gra będzie miała kolejną część.