Nie gap się w telefon. Porozmawiaj ze mną!

Jeszcze nie tak dawno, żeby ludzie przestali się do siebie odzywać, szczególnie podczas wspólnego wyjścia, musieli naprawdę mieć poważny powód. Kłótnia, o kilku słów za dużo, problemy rodzinne czy zawodowe. Zawsze jednak zły humor wygrywał z dobrymi zwyczajami. I kulturą osobistą. W towarzystwie rozmowy przez telefon były tak samo źle widziane, jak rozmowy na“ucho”. Kiedyś, czyli jakieś cztery sezony temu. Co się stało w przeciągu ostatnich lat, że ogłupieliśmy do stopnia tego, że ważniejsze od spotkania z przyjacielem czy ukochaną osobą stał się Facebook? Albo inaczej - po co się spotykać, skoro każdy ten czas spędza tak naprawdę osobno?

No dobrze, a co mówią badania? BBC jeszcze w tym roku informowało, że na przełomie czterech ostatnich lat, w Wielkiej Brytanii czas spędzony w świecie wirtualnym wydłużył się z 8 do ponad 11 godzin. Dziennie! W głównej mierze jest to czas spędzony właśnie ze smatfonem w ręce. Nie inaczej jest w Polsce. I nie trzeba tu specjalistycznych badań, aby zauważyć, że mamy z uzależnieniem od smartfonów problem.

Sytuacja powtarza się także w metrze, autobusie, na ławce, w parku. Wszędzie spotkasz ludzi, którzy jak opętani wpatrzeni są w ekrany smartfonów. Na każdym niemal kroku, i to coraz częściej, spotkać można ludzi, którzy “uśmiercają rozmowy”.

To już plaga! Nie lubię obrażać się na rzeczywistość, punktować jej słabych stron, ale uważam, że “Śmierć rozmów” to zjawisko tak smutne, że tego wypunktowania wręcz wymaga. I warto o nim zacząć... rozmawiać. Póki jeszcze potrafimy. Bo nasz obecny status jest absolutnie nie do polubienia.

Także apel do wszystkich - Nie gap się w telefon. Porozmawiaj ze mną!