Samozwańcze internetowe wyrocznie. Jak prawicowe strony "obnażają manipulacje" manipulując

Tymczasem to właśnie te samozwańcze wyrocznie zajmują się manipulowaniem. Kilka miesięcy temu o manipulacjach prawicy pisał w naTemat Michał Gąsior. Wtedy skupił się na portalach. A przecież jest jeszcze duża część internetu, która (oficjalnie) nie jest związana z żadną firmą. Jednego nie można im odmówić: umiejętności tak sugestywnego pisania, że czytelnicy rezygnują z samodzielnego myślenia. A może to właśnie sprawa czytelników, którym wystarczy napisać "ha ha ha, ale zaorał" i rzeczywiście wierzą, że ktoś kogoś "zaorał". Oczywiście wybór "zaoranych" jest prosty: to krytycy PiS.

Pitu Pitu prowadzi Rafał Otoka-Frąckiewicz, były redaktor naczelny "Uważam Rze Historia". W biogramie pisze, że dzięki temu może się oderwać od polityki, ale nie wskazuje na to administrowany przez niego fanpage. Zajmuje się on głównie wyśmiewaniem mediów krytycznie piszących o PiS. I to w niezbyt dobrym stylu, bo trudno uznać za taki sugerowanie, że Dominika Wielowieyska z "Gazety Wyborczej" leczy się psychiatrycznie.

Z kolei głosujących na PO porównuje do wojsk III Rzeszy z 1945 r. Za ten styl przekraczający granice dobrego smaku Pitu Pitu było już kilkakrotnie usuwane z Facebooka po zgłoszeniach użytkowników (i nie dziwię się). Ale oczywiście, jak to zwykle u prawicy, chciałoby być ponad prawem. Dlatego normalne działanie moderatorskie porównuje do cenzury z czasów PRL. Po ostatnim usunięciu strony Pitu Pitu działa dopiero od niecałych dwóch tygodni, więc nie ma tam jeszcze zbyt wiele materiału do przeanalizowania. Jednak ci, którzy obserwowali poprzednie wcielenia fanpage'a pamiętają, że nie brakowało tam manipulacji i przedstawiania wydarzeń w świetle korzystnym dla PiS.

Ale taka wybiórczość nie powinna dziwić, biorąc pod uwagę fakt, że strona jest zapewne prowadzona przez administratorów innego popularnego wśród kibiców PiS fanpage'a TV48. Wskazuje na to zbieżność treści, które pojawiają się na obu stronach (tutaj From Twitter With LOL, a tutaj TV48) Część użytkowników Twittera podejrzewa, że jego autorem jest jeden z prawicowych dziennikarzy, ale jako, że jest znany z wysyłania długich sprostowań, nie mając niezbitych dowodów, nie będę ujawniał jego nazwiska.

Oczywiście na prawicowym YouTube dominuje Mariusz Max-Kolonko, ale jego odpuścimy – zajmowali się nim m.in. Tomasz Machała (tutaj, tutaj, a przede wszystkim tutaj) i Michał Gąsior. Sporo wyświetleń mają też filmiki PodziemnaTV. Tutaj przynajmniej wiemy, z kim mamy do czynienia, bo autor nie ukrywa się pod pseudonimem czy nazwą fanpage'a. Niestety, to nie podtrzymuje go od gadania głupot. Ot, pierwsza z brzegu. "Wybory w Polsce są niekonstytucyjne, a przez to nieważne" – obwieszcza z poważną miną autor kanału.

Taka teza to zbyt proste, zbyt dosłowne odczytywanie ustawy zasadniczej. Bo choć rzeczywiście w art. 96 zapisano proporcjonalność wyborów, to wybory z progiem są nadal proporcjonalne. A próg ma jeden cel: zapewnienie stabilnych rządów. W wyborach w 1991 roku progu nie było i w Sejmie znalazło się 29 ugrupowań, z czego 11 miało tylko po jednym pośle. Kadencja upłynęła pod znakiem kolejnych zmian rządów. Dlatego żądanie zniesienia progu to wołanie o anarchię. Więcej na ten temat można przeczytać w ciekawym artykule w Obserwatorze Konstytucyjnym.

Ale cóż, mało kto ma czas i ochotę wgłębiać się w te zawiłości. Wystarczy, że pan pod krawatem powie, że (tu cytaty) "robią nas w konia", "jaja jak berety" . Ale podczas kampanii wyborczej wychodzi, po co było budowanie takiej publiczności: PodziemnaTV bez żenady reklamowała zarówno indywidualnych kandydatów, jak i całe komitety.

Na progi wyborcze i sposób przeliczania głosów narzekają także administratorzy fanpage'a, konta na Twitterze i portalu Żelazna logika. Tutaj nazwa jest najbardziej wprowadzająca w błąd, bo strona tak naprawdę nie zajmuje się wyłapywaniem niespójności logicznych, tylko tekstów/wypowiedzi nieprzychylnych PiS-owi, do których można się jakoś przyczepić. W sprawie progów zarzuca jakiejś nieokreślonej grupie ludzi, że była przeciw JOW-om, a teraz narzeka na rezultaty wyborów. Niestety, nie podaje cytatów, więc trudno stwierdzić, czy rzeczywiście jacyś publicyści bądź politycy wyrażali takie opinie.

Jednak prawdziwym fetyszem Żelaznej jest tropienie Polaków piszących dla zagranicznych mediów. Przy tym fanpage posuwa się do daleko idących manipulacji, bo o tak daleki brak wiedzy, a przede wszystkim spostrzegawczości nie śmiem nikogo podejrzewać. Najnowszy wpis na stronie traktuje o "reakcji francuskich mediów na wygraną PiS". Wszystko opatrzone tagami "propaganda", "manipulacja", "dezinformacja". "Wyborcza.pl grzmi już w tytule" – piszą autorzy notki, stosując to samo uogólnienie, które w wykonaniu "Wyborczej" uważają za skandaliczne. Bo stosując ich optykę skoro "grzmią" nie "zagraniczne media" tylko konkretni autorzy, to tak samo nie "Wyborcza", a Piotr Moszyński.

Kilka dni wcześniej próbowano rozdmuchać aferę i wmówić czytelnikom, że są oszukiwani. Atakowano wówczas Onet i Jana Cieńskiego. Chodziło o to, że Cieński po wyborach komentował ich wyniki na zaproszenie Onetu, a później Onet zacytował jego artykuł z portalu Politico Europe. Wszystko okraszone na maksa manipulatorskim tytułem "Jak w 24 godziny z komentatora Onetu stać się głosem europejskiej prasy".

Ale autorzy Żelaznej pewnie będą kontynuować swój cykl, stawiając się w roli obrońców prawdy i demaskatorów manipulacji. Jutro pewnie będą gardłować, że autor artykułu w "The Economist" się ich przestraszył i nie podpisał swojego tekstu, bo to na pewno jakiś anty-PiS-owski publicysta, a może i nawet poseł PO. Po co? W kilku zdaniach zawarł to Janusz Korwin-Mikke, który poza licznymi odlotami, miewa też trafne obserwacje.

Przez lata bycia w opozycji (zarówno politycznej, jak i światopoglądowej) prawica wytworzyła swój własny ekosystem mediów. To dobrze naoliwiony mechanizm, wspierający partię. Kiedy jeden fan page zostaje usunięty, zaraz powstaje jego kolejna wersja, a inne strony napędzają mu lajki.