Od pięciu lat walczy z nielegalnymi fotoradarami. Straż miejska mści się procesami za stalking i przejechanie ciągłej

Dla pana Emila szczególne są trzy sprawy z Kargowej (w dwóch został uniewinniony, jedna wciąż się toczy), gdzie bohaterami są dwie osoby: strażniczka miejska i pracownik firmy wynajmującej fotoradary. – Otóż najpierw, w styczniu tego roku, Straż zarzuciła mi, że nadużywałem świateł drogowych oraz przejechałem przez linię ciągłą przy skręcie w lewo. Katarzyna S., czyli strażniczka i Leszek W., czyli pracownik firmy, występowali jako świadkowie. Kiedy udowodniłem, że w moim samochodzie światła mijania zawsze się włączają przy otwieraniu drzwi, a linii ciągłej w ogóle tam nie było, sąd nie miał wątpliwości – opowiada.

– Na tym nie koniec. Potem Leszek W. zarzucił mi, że naruszyłem jego nietykalność cielesną (rzekomo popchnąłem go na fotoradar) i nękałem go podczas dokonywania pomiarów. Świadkiem w tej sprawie była, uwaga... Katarzyna S. Tutaj znów zostałem uniewinniony. No i w końcu ostatni proces, który wciąż się toczy. Tym razem pozywa mnie Katarzyna S., a świadkiem jest Leszek W.. Zarzuca mi, że potrąciłem ją samochodem, tyle że biegły na zlecenie prokuratury stwierdził, że "zaparkowany pojazd był w bezruchu". Jak widać, to ciągle teatr dwóch aktorów, tylko paragrafy się zmieniają.

Rau przekonuje, że do stycznia tego roku nie miał podobnych problemów ze strażnikami. Nie wyszukiwali jego "przestępstw", nie ciągali po sądach. A biorąc pod uwagę, jak często interweniował i ilu internautów ogląda jego filmy, aż trudno dać wiarę, że dopiero teraz poszli na noże. – Rozumiem, że to może ich boleć. W końcu wytykam ich niekompetencję i to, ze zamiast troski o bezpieczeństwo preferują pompowanie kasy z mandatów do lokalnego budżetu – mówi.

"Niekompetencja" – to w tym przypadku słowo klucz. Bo działalność pana Emila nie polega na złośliwym utrudnianiu życia funkcjonariuszy, ale na rzetelnym wskazywaniu bezprawnych działań. – Każdy fotoradar ma swoją instrukcję obsługi, która mówi na przykład, że urządzenie nie może być ustawione w pobliżu metalowych przedmiotów, jak znak, płot czy reklama. Praktycznie w każdym badanym przypadku ten wymóg nie jest dochowany. Następna rzecz: radar nie może być rozstawiony przy urządzeniach zakłócających pole magnetyczne, np. przy skrzynkach tranzystorowych. To też szwankuje. Poza tym strażnicy nie poziomują go właściwie i nie ustawiają odpowiedniego kąta – wylicza.

O sukcesie jego pomysłu świadczy też fakt, że coraz więcej osób inspiruje się zamieszczanymi na YouTube filmami. Dzwonią, pytają o radę, w końcu także sami dokumentują przypadki cwaniactwa strażników stawiających fotoradary. – Wyrobiłem sobie też znajomości w samej straży. Dostaję czasem grafikę ze schematem planów rozmieszczenia fotoradarów. Dochodzi do sytuacji, że na miejscu jestem wcześniej niż oni – śmieje się pan Emil.

Czy 11 procesów z trzema gminami zahamuje jego działalność? Na to pytanie też reaguje śmiechem. Jak mówi, jest wręcz przeciwnie - to dodatkowy bodziec do pracy. – Tym sposobem tylko dolali benzyny do ogniska wiedzy, które coraz bardziej się rozpala. Im więcej takich przypadków, tym częściej ludzie będą się interesowali działalnością strażników, instrukcjami fotoradarów. Nie dajmy sobie wmówić, że mandaty wystawiają ze względu na bezpieczeństwo. Po prostu poprawiają budżety samorządów. Jeśli zmienilibyśmy przepisy i te pieniądze spływałyby do kasy państwa, zaraz okazałoby się, że "Łowca Fotoradarów" nie ma nic do roboty. I tego sobie życzę – stwierdza.