Prawie jak szejkowie. Tak Polscy miliarderzy próbowali szukać ropy. I na próbach się skończyło

– Rysiek daj spokój. Nie baw się w szejka – tak znajomi z Polskiej Rady Biznesu próbowali odciągnąć Ryszarda Krauzego od pomysłu zaangażowania się w poszukiwanie ropy w Kazachstanie. Według biznesowej anegdoty, Krauze miał na odpowiadać, że nie odpuści, bo wszystko już gotowe, koncesje poszukiwawcze są pewne, a partnerzy czekają z rozpoczęciem prac na jego pieniądze.

Wówczas jeden z najbogatszych Polaków zaoferował, że skoczy samolotem do Dubaju, kupi najdroższy strój szejka i… odtąd Krauze zawszę będzie tytułowany szejkiem. Byle tylko nie dał się wciągnąć w tę ropę. Ryszard Krauze, jak wiadomo, przestróg nie posłuchał. Utopił w nieudanych poszukiwaniach czarnego złota setki milionów, a akcje założonego przez niego Petrolinvestu są dziś wyceniane na 16 groszy.

Lotos, inwestując kolejne środki, został operatorem złoża (chciał wydobywać samodzielnie) z czterema koncesjami. Projekt był jednak „dramatycznie zarządzany”. Opóźniała się budowa platformy wiertniczej, a kiedy już ja dostarczono „okazała się złomem grożącym zawaleniem i wycofano ja z morza” – wspomina Szcześniak.

Przeciwko szastaniu pieniędzmi protestowali pracownicy Petrobaltic – to inna spółka z Grupy Lotos, która zajmuje się poszukiwaniami i wydobyciem ropy na Bałtyku. Kapitałochłonne inwestycje zmusiły zarząd do przeprowadzenia restrukturyzacji. W 2010 roku na bałtyckiej platformie wybuchł nawet strajk głodowy. Związkowcy uważali, że rozsądniej będzie skupić się na poszukiwaniach na własnym podwórku, niż nabijać kabzę Norwegom.

W tym roku księgowi Lotosu dokonali ostatnich odpisów na nieudanej inwestycji. – W księgach rachunkowych jest teraz wyceniana na zero złotych. Może i mieliśmy rację, ale teraz nie mam z tego żadnej satysfakcji – mówi naTemat Zbigniew Moneta, Przewodniczący Związku Zawodowego Pracowników Ruchu Ciągłego. Dodaje, że żal mu pieniędzy utopionych w Morzu Północnym.

Jakie są przyczyny polskich niepowodzeń? – Firmy inwestujące w wydobycie ponoszą ogromne ryzyko finansowe. Do tego potrzeba specjalnych kompetencji. Amatorów natychmiast weryfikuje życie. Nauczka bywa bardzo kosztowna – komentuje w rozmowie z naTemat Andrzej Szcześniak. Dodaje, że wydobycie ropy to gra największych koncernów świata. Inwestują miliardy, a na wyniki czekają cierpliwie przez lata. Jeśli ktoś chce zagrać w tej samej lidze z kapitałem nawet kilkuset milionów, to proporcjonalnie mniej ma też szans na znalezienie ropy.

Surowcowa spółka Kulczyka zadebiutowała na warszawskiej giełdzie w maju 2010 roku – przybierając imię założyciela – Kulczuk Oil Ventures. Zaproszeni na debiut inwestorzy otrzymali symboliczną fiolkę z „polską ropą”.

Mimo to, warto trzymać kciuki za surowcowe przedsięwzięcia polskich firm. Nawet gdy wstępne plany miałyby być zrealizowane tylko częściowo. Bo poza Krauze, Kulczykiem i kilkoma prezesami nie ma w Polsce innych ludzi z ambicjami ekspansji zagranicznej, gotowych zaryzykować, wyłożyć pieniądze i w razie czego przyjąć krytykę.