Polska najpiękniejsza jest w jego obiektywie. Marcin Kęsek: Fotografia górska to nie Photoshop, a wiele poświęceń

Marcin Kęsek: Szczerze powiedziawszy nie rozumiem tego kociego fenomenu, bo wolę psy... (śmiech). Myślę jednak, że zarówno koty jak i moje krajobrazy mają szansę na znalezienie swoich fanów. Choć jeśli ktoś woli dzielić się ze znajomymi moimi krajobrazami niż zdjęciami słodkich kotków, to jest mi niezmiernie miło.

Rzeczywiście prawie codziennie pojawia się nowy post, ale niestety nie mam tak dobrze, bym mógł fotografować każdego dnia. Staram się więc jak najlepiej korzystać z każdej wolnej chwili, żeby być na szlaku lub w ciekawym miejscu. Na Facebooku dbam jednak o to, by ludzie codziennie mogli zobaczyć nowy kadr, bo to zaangażowanie procentuje i wracają po więcej. To mnie niezwykle motywuje do ciągłego rozwoju.

Osobiście za najtrudniejszy element fotografii górskiej uważam noszenie całego ekwipunku pod górę. Jest tego naprawdę sporo, bo prócz aparatu i kilku obiektywów zawsze muszę mieć ze sobą coś ciepłego do ubrania i jedzenie. W przyszłości planuję także spać "na dziko" w różnych miejscach świata", więc na pewno do bagażu dojdzie jeszcze namiot i śpiwór. To wszystko waży bardzo dużo i nieźle daje w kość kręgosłupowi, zwłaszcza jeśli do pokonania jest spora liczba przewyższeń.

Jednak im wyżej jestem i im lepsze warunki widzę przed sobą, tym dostaję większego kopa energii i lżej jest mi się z tym wszystkim się wspinać. Bardzo często fotografuję świty, a to wymusza na mnie nocne wstawanie i wędrówkę po ciemku, którą niezwykle lubię. Ta niepewność warunków i tego, na co trafię po drodze, zawsze ekscytuje.

Bardzo bym tego chciał, ale niestety rzeczywistość nie jest aż tak różowa jakby się mogło wydawać. Rzadko zdarzają się świetne warunki do fotografowania krajobrazu, czyli miękkie światło, kontrasty, ciekawe niebo nadające charakteru i odpowiednia "plastyczność sceny". Często bywa raczej tak, że aby trafić na ciekawe warunki świetlne muszę w dane miejsce wracać po kilka razy zanim osiągnę to, co sobie wcześniej założyłem w głowie. Często chodzę w góry w niepewnych warunkach, bo wtedy mam szansę trafić na coś wyjątkowego. Jeśli zza okna widzę, że jest "lampa" to wtedy raczej nie ruszam się z domu, bo dla mnie takie warunki są mało fotogeniczne.

Może jestem romantykiem, lub człowiekiem nieco zbyt wrażliwym na piękno przyrody, ale uważam, że Polska to absolutnie piękny kraj! Jest naprawdę niezwykły pod kątem krajobrazowym. Kto nie był jeszcze w Gorcach, Beskidach, czy Pieninach, a podobnie jak ja jest uzależniony od Tatr, przynajmniej raz powinien odwiedzić też jeden z tych mniej popularnych regionów.

Najważniejszym narzędziem w fotografii krajobrazu jest przede wszystkim światło. Im jest delikatniejsze, bardziej plastyczne, tym mniej mam roboty przed komputerem. Poza tym zawsze w plenery zabieram różnego rodzaju filtry - szare, połówkowe i polaryzacyjny, które pomagają mi zarejestrować w możliwie najlepszy sposób daną scenę. Skłamałbym gdybym powiedział, że nie korzystam z programów cyfrowych, bo w dzisiejszych czasach to normalne. Staram się jednak przede wszystkim korzystać z nich w taki sposób, by podkreślić, jak wyjątkowo czułem się oglądając na żywo krajobraz, który miałem przed oczami robiąc dane zdjęcie. Cieszę się, że ludziom tak spodobało się to moje spojrzenie na otaczający nas świat.

Nie potrafię tego zrozumieć. Ta grupa niedowiarków rzeczywiście posądza mnie o przeróżne rzeczy związane z doklejaniem tego i owego. Strasznie mnie to bawi, bo nawet nie potrafię używać Photoshopa w taki sposób, o który mnie podejrzewają. Choć warto zwrócić uwagę, że najczęściej robią to osoby, które z Photoshopem czy jakimkolwiek innym programem graficznym nie miały wiele wspólnego. No ale zdziwiłbym się, gdyby tacy hejterzy się nie pojawiali...

A ja uważam, że to dobry przyjaciel. Jeśli tylko potrafisz z niego właściwie korzystać. Ludzkie oko rejestruje o wiele więcej szczegółów niż aparat fotograficzny, nawet ten najdroższy. Dlatego umiejętne wywołanie surowego pliku także jest istotną kwestią w fotografii pejzażu. Poza tym, dla mnie finalnym produktem w fotografii jest druk na papierze fotograficznym lub płótnie. Krajobraz wygląda wtedy zdecydowanie lepiej niż na monitorze komputera.