Wino i sery na stół! „Sery i wino mają podobnie długą historię i jest to naturalne połączenie”

Preferencje Polaków w kontekście alkoholu, szczególnie w dużych miastach, bardzo się zmieniły w ostatnich 10 latach. Wino jest wybierane głównie ze względu na wysublimowany smak, ale także z powodów wizerunkowych.

Tak, ponieważ niesie ze sobą ogromny, pozytywny ładunek – kojarzy się z kulturą, zdrowiem, smakiem, uśmiechem i dobrą zabawą. Właśnie ze względu na te pozytywne konotacje wino pojawia się podczas bankietów, wystaw, rautów i jest bezpieczniejszym towarzyszem rozmów biznesowych.

Okoliczności mogą być różne, tak samo jak preferencje. Utarło się, że wina musujące są idealne, by wznosić toasty, świętować rocznice czy nadejście Nowego Roku, ale przecież jeśli ktoś nie przepada za winami musującymi, nie ma przecież problemu, żeby wznieść toast winem czerwonym czy różowym.

Jeśli chodzi o dobór win do potraw, to tu już są pewne zasady, które pomogą nam w pełni cieszyć się zarówno winem, jak i jedzeniem.

Większość Polaków zna podstawowe zasady, które są bardzo intuicyjne.

Powszechne jest przekonanie, że białe wino pasuje do drobiu, ryb, a czerwone do mięs. Świat wina i kuchni jest jednak na tyle rozbudowany i różnorodny, że te ogólne zasady w wielu przypadkach się nie sprawdzają.

Niektórzy twierdzą, że do śledzia lepsza jest wódka... Zgodzę się tylko wtedy, jeśli śledź jest w zalewie z octu spirytusowego. Śledź sam w sobie jest delikatną rybą i jeśli jest podany w oliwie czy cytrynie, świetnie pasuje do niego białe, kwasowe wino.

Tak. Podobna sytuacja przy tatarach wołowych – dobrej jakości mięso zostanie przytłumione przez smak 40% alkoholu. Proponuję spróbować z bardzo lekkim czerwonym winem lub nawet białym! W zależności od dodatków. Odpowiedni dobór napoju do potrawy nie może powodować dominacji któregoś ze składników, tylko współpracę wszystkich smaków, które spójnie połączą się na podniebieniu.

Sery i wino mają podobnie długą historię i jest to naturalne połączenie. W wielu regionach świata tworzy się takie wina, które idealnie komponują się z miejscową kuchnią, w tym z tamtejszymi serami.

Doskonale obrazuje to przykład sera Tomme Fruitée, który jest półtwardym serem w kształcie krążka od wieków wytwarzanym w górskich regionach wschodniej Francji. Dojrzewa w popiele w grotach, dzięki czemu zyskuje nie tylko swój ciekawy smak, ale też pleśniową skórkę. Wygląda rustykalnie, ale jest bardzo smaczny – trochę owocowy, nieznacznie orzechowo-kwiatowy. Dzięki tej charakterystyce smakowo-aromatycznej do sera Tomme Fruitée polecam kilkuletnie, dobrej jakości wina z Alzacji, szczególnie Rieslinga i Pinot Gris. Nie zaszkodzi, jeśli nie będą wytrawne…

Ser Le Rustique Munster posiada silny aromat i wyrazisty smak. Idealnym, klasycznym winem, jakie proponuje się do tego sera, jest alzacki gewurztraminer. Dzięki swojemu intensywnemu aromatowi liczi, róż i owoców, a także delikatnej słodyczy, wino skutecznie neutralizuje pikantność sera, tworząc z nim kompleksową całość.

Sery są bardzo podzielne i idealnie nadają się do spożycia w temperaturze otoczenia, nie trzeba ich schładzać ani podgrzewać. Kawałek świeżej bagietki oraz wino i mamy rewelacyjny zestaw piknikowy.

To zależy oczywiście od sera. Do młodych, lekkich serów polecam subtelne wino białe, a do lekkich serów pleśniowych (brie, camembert) – delikatne wino czerwone. Najlepszym i uniwersalnym winem do większości serów – zarówno słonych, pikantnych, tłustych czy pleśniowych, a także dojrzałych – będą wina białe, słodkie. Tak jak do każdego dania i sera można dobrać odpowiednie wino, tak nie zawsze sery pasują do dań... Sery polecam zostawić na deser. Jest diametralna różnica pomiędzy Polską a np. Włochami – u nas podaje się sery na przystawkę, a tam na deser.

W dobrych restauracjach zatrudnia się sommelierów, którzy pomogą w doborze, w telewizji emitowane są programy kulinarne, a w internecie znaleźć można coraz więcej blogów o tematyce winiarskiej. Polacy posiadają podstawowe wiadomości na temat doboru win do potraw, jednak jeśli ktoś chce tę wiedzę zgłębić, wystarczy się rozejrzeć.

Mądry restaurator wie, że wino to część posiłku, a nie pierwszy lepszy alkohol. Dlatego dba o odpowiednio przeszkolony personel, o kartę win, ma na uwadze odpowiednie kieliszki i karafki, a także lodówki, by serwować wina w odpowiedniej temperaturze. Może również zatrudnić sommeliera, który zadba za niego o powyższe kwestie, jak również o zadowolenie gościa. Podstawowym błędem restauratorów jest lekceważenie kwestii wina. Nieprofesjonalny personel, nieprzeszkoleni pracownicy zajmujący się winem, mogą zniechęcić gości nie tylko do wina, ale również do danej restauracji.