Tomek Miodek: Jeszcze 10 lat temu uważano, że pszczelarz to zawód dla dziadków na emeryturze

Są mięsożerne, lubią sfermentowane owoce i piwo. Nie zapylają i próbują rabować moje pszczoły. Bywają też pożyteczne, gdy zbierają martwe pszczoły do swych gniazd, by nakarmić nimi larwy. Jestem raczej pozytywnie do nich nastawiony.

Nie, w ogóle z nimi nie rozmawiam. Są pszczelarze, którzy do nich mówią. Słyszałem nawet o takich, którzy twierdzą, że je kochają, a ja mogę wyznawać miłość mojej mamie. Pszczoły noszą miód i taki też mam do nich stosunek.

Zupełnie przez przypadek. Przyjechałem z Australii, miałem dom nad morzem i raz przyszedł do mnie do płota facet z pytaniem, czy chce kupić pszczoły. Miał je dziadek. Tato choć był urzędnikiem państwowym też miał je na własny użytek, więc wiedziałem, jak się z nimi obchodzić i stwierdziłem: dlaczego nie?

Myślałem wtedy o trochę innym biznesie. Przez pierwsze 5 lat prowadziłem pasiekę amatorsko. Polubiłem ten styl życia, bo pszczoły trochę mnie uregulowały. W zimie, poza sezonem miałem czas na robienie innych rzeczy. Obecnie mam ok. 120 pszczelich rodzin.

Człowiek, za którym kryje się chemizacja środowiska. Pszczoły żyją od 5 mln lat i dają radę, a my teraz zapraszamy je do uli i podkradamy miód.

Bywa, że są wytrucia. W tej branży również są lobbyści, dla których podawanie owadom leków, to niezły biznes. Zdarzają się również pasożyty, które osłabiają pszczele rodziny.

To miód, który był z zasklepionego plastra i odwirowany z pszczelim antybiotykiem – dzięki temu dłużej wytrzyma w słoiku.

Oczywiście mówi się, że może być ochrzczony cukrem, ale w naszych czasach nie ma sensu tego robić, bo cukier też kosztuje.

Ważne jest również przechowywanie miodu, który powinien być zamknięty w szklanym szczelnym pojemniku. Nie powinniśmy wkładać do niego brudnej łyżki, bo możemy przez to zaszczepić bakterie.

Pamiętajmy również, że to nie jest lekarstwo, a ma działanie wzmacniające. Powinniśmy go jeść codziennie, ale w małych ilościach. A mam takich klientów, którzy na tydzień kupują 3 słoiki i sami wszystko zjadają...

Istnieje coś takiego jak ziołomiód i przy jego produkcji faktycznie dokarmia się pszczoły cukrem. Tego produktu używa się przeważnie do słodzenia herbaty. Pamiętajmy, że dobry miód to ten wiosenny z rzepaku, mniszka i kwiatu jabłoni.

Boli mnie to, że niektórzy zaczynają podawać do uli pestycydy… Można to robić, ale w odpowiednich momentach na jesieni.

Zabawnym produktem jest coś takiego jak miód manuka, który kosztuje 150 zł za słoik. Babki na forach internetowych wychwalają go i robią sobie maseczki, a tak naprawdę w Polsce mamy roślinę o bardzo podobnych właściwościach - nawłoć...

Można. Są tacy, którzy uważają, że powinno się to robić tylko poniżej 40 °C, ale przecież temperatura w ulu wynosi 35 °C. Mówi się, że miód podgrzewany do 42 °C nie traci swoich właściwości. Pewnie część faktycznie może przestać działać pod wpływem ciepła, ale lepiej jest posłodzić herbatę czy kawę miodem niż zwykłym cukrem.

Z doświadczenia wiem, że ci, którzy dali się przekonać i słodzili herbatę miodem, już po jednym słoiku nie chcieli wrócić do cukru.

Matki pszczele w ulu trzeba wymieniać, by poprawić jakość rodziny. Te nowe są plenne i składają dużo jajek, nawet do 3 tys. Taka rodzina rozwija się wtedy szybko, a to jest bardzo ważne w okresie wiosennym.

Pszczele rodziny dzielą się też na różne grupy i np. jedna z nich potrafi odlecieć ze swoją matką w poszukiwaniu dziupli. Tego typu zabiegi pozwalają pozbyć się również chorób i zmniejszają agresję owadów.

Jeżdżę na różne tereny, ale najbardziej lubię te wrzosowe. Ten miód jest jednym z lepszych w Polsce i powinni spożywać go mężczyźni chorujący na prostatę. Kosztuje wprawdzie 60 zł za słoik, ale jego produkcja nie jest taka prosta. Wrzosowiska w Polsce są rzadkością, zwykle pojawiają się na poligonach, więc muszę starać się o przepustkę dla pszczół.

Raczej tak, ale obecnie coraz więcej osób zaczyna je trzymać na dachach w dużych miastach. Wystarczy jedna rodzina, a w urbanistycznym środowisku radzą sobie bardzo dobrze – miód od miastowych pszczół jest wciąż czysty.

Tyle, że przestałem je czytać. Myślę, że jest ich od 100 do 150… Nie da rady na nie zerknąć, a co dopiero odpisać.

W pszczołach nic nie ma na 100 proc. i nie da się ich nauczyć z podręczników. Mają jeden cel – zapylanie. Najbardziej podoba mi się ich różnorodność jak Apis cerana, Apis mellifica, Apis dorsata…

Mam też małą pasiekę w Indiach, by móc spróbować tropikalnego miodu.

Moi znajomi muszą wstawać codziennie o konkretnej godzinie, pracują u kogoś i mają ciągle taki sam schemat. Ja chociaż teraz pracuję od nich trochę więcej, bo od rana do wieczora, to mimo wszystko czuję się dużo wolniejszy. To czysta satysfakcja, jestem non stop na zewnątrz. Obecnie zatrudniam już 4 pracowników.

Minutę temu. Właśnie pracuję przy pszczołach i w palec dostałem. Dzisiaj to już chyba 30 żądło. Nie chce ich usypiać gazem, bo to skraca im życie. Przerzucam je ręcznie do klateczek i zdarza się, że mnie trzasną.

Na ból nie można się uodpornić, ale już nie puchnę. Po godzinie nawet już nie będę pamiętał, w które miejsce mi się dostało.