Gdzie się podziały tamte prywatki? Tak wyglądały Andrzejki za czasów PRL-u

– Nasi rodzice wychodzili na imprezy do znajomych i my tak samo. Oni szli na śledzia, grzybki i wódeczkę i zawsze ktoś z paczki przyjaciół miał wolne mieszkanie – opowiada Iwona, obecnie pracująca w handlu – piliśmy wino, słuchaliśmy płyt gramofonowych z muzyką. Najczęściej były to "pocztówki", czyli płyty na których były zazwyczaj jeden, dwa utwory. Uwielbialiśmy The Beatles, ale też i polscy wykonawcy byli na topie: Katarzyna Sobczyk czy Czerwono-Czarni.

Oprócz wina i gramofonu obowiązkowa była miska z wodą. Zabawa zabawą, ale dziewczyny koniecznie chciały poznać swoją przyszłość. Często też dla żartu panowie sprawdzali, czy spłodzą syna czy może córkę. Jak to zrobić? Na długim sznurku zawieszało się klucz, jeżeli opuszczając go do szklanki metal uderzył w szkło mężczyzna miał spodziewać się córki, jeśli udało się nie trafić w brzeg - będzie syn. Podobno panowie sporo gimnastykowali się ze sznurkiem w dłoniach, by wywróżyć sobie upragnionego męskiego potomka. Bawiono się do białego rana, bowiem w adwencie prywatek zwyczajnie się nie organizowało.

Nad wszystkim czuwał zazwyczaj wodzirej, w dowcipny sposób komentujący też rezultat wróżb. Wyjście do publicznego lania wosku nagradzane było brawami. Można więc powiedzieć, że spełniało ono rolę... dzisiejszego karaoke.

We wszystkim chodziło jednak o dobrą zabawę. Koniec końców to była ostatnia okazja do wyszalenia się przed Bożym Narodzeniem.