Powoli przekonujemy się do złotych bąbelków i woni świeżo zerwanych jabłek. Cydry wakacyjną alternatywą dla piwa?

Rynek cydru w Polsce sukcesywnie rośnie, w miarę jak zmienia się nasza kultura picia. Rzadziej sięgamy po alkohole wysokoprocentowe i chętniej eksperymentujemy ze smakami, co sprzyja cydrom. Drogę to naszych serc torowała im bez wątpienia moda na piwa rzemieślnicze. Dzięki niej metodą prób i błędów nauczyliśmy się, że piwo nie musi być śmierdzącym napitkiem z kija, który smakuje z konieczności ubogim studentom i ze względu na okoliczności podpitym uczestnikom pikniku country w Mrągowie.

Polska jabłkiem stoi
Dekadę temu o cydrze pod naszą szerokością geograficzną słyszeli tylko nieliczni. Przeważnie ci, którzy wracali z pracy ze Zjednoczonego (jeszcze wówczas) Królestwa. Nasza synergia z Wyspiarzami to nie tylko rynek pracy, ale także jabłka. Polska jest ich największym producentem w Europie (średnio 2,5 miliona ton rocznie). Z kolei Anglicy i Irlandczycy przodują w wyrobie jabłkowego trunku, rozlewając go aż 600 milionów litrów w skali roku. Najlepszą reklamą dla złotego trunku jest jednak książę William, który podkreślał w jednym z wywiadów, że ludzie biorą go za amatora piwa i pytają o ulubiony browar, a on pija głównie cydr.

Cydr wielkiego sezonu
Łukasz Cybula, manager Piw-Paw, sieci warszawskich piwiarni typu multi-tap (wiele rodzajów piw, przede wszystkim rzemieślniczych i regionalnych, nalewanych bezpośrednio z beczek) wskazuje na sezonowe zainteresowanie cydrami wśród klientów. Trudno się zresztą dziwić, cydry mocno orzeźwiają i są idealne jak żaden inny alkohol do lunchu. Choćby dlatego, że nie nadają spożywającemu zapachu gorzelni, jak większość napojów zawierających alkohol. Cydr w swoim pierwotnym wydaniu także były napojem sezonowym, jednak nie ze względu na nasz pociąg do niego podczas upałów. Pierwotnie cydry wytwarzało się po zbiorze jabłek, czasem już trochę odleżałych, a piło wiosną. Obecnie dzięki kontroli temperatury i stabilizatorom chemicznym proces można przyspieszyć czy rozciągnąć w czasie, a sam napój utrwalić na znacznie dłużej niż kilka miesięcy. Cydr najpewniej powstał tak jak większość owocowych alkoholi z przypadku, a konkretniej z mętnych soków jabłkowych trzymanych w niekontrolowanych temperaturach.

Cydr i Radler dwa bratanki?
Cydr w Polsce jeśli nie kojarzy się z drzewem (mimo jego rosnącej popularności wielu ankietowanych nie łączy słowa cydr z napojem z jabłek, a z...cedrem), jest utożsamiany błędnie z piwem smakowym. Za cydr uchodzi np. należące do Carlsberga Somersby, czyli połączenie 45% piwa z napojem jabłkowym. Tymczasem prawdziwy cydr powstaje tylko i wyłącznie z jabłek, a konkretnie tak zwanego moszczu, czyli mętnego soku. Przygotowanie napoju w tradycyjny sposób nie wymaga nawet cukru czy specjalnych drożdży, ponieważ wszystko, co niezbędne zawierają same owoce. Smaki popularnych cydrów dostępnych w sklepach są efektem masowego gustu konsumenckiego, trudno się więc dziwić, że w smaku przeważnie bliżej im do szampana dla dzieci niż do wytrawnych cydrów popularnych np. na północy Francji, czy w Wielkiej Brytanii.

W Polsce liderem rynku pozostaje nieprzerwanie Cydr Lubelski, jednak prawdziwi wyznawcy napojów z gatunku podchodzą do niego niechętnie, wspominając z przekąsem słowa prezesa Ambra S.A., o ambicjach firmy, aby Cydr Lubelski stał się wzorem dla polskich cydrowników. Co by nie mówić o cydrze z Lublina, trzeba przyznać mu, że jego kampanie reklamowe są bezbłędne, podobnie jak minimalistyczny, a przy tym trafiający w powszechne gusta projekt opakowania. Nie do pogardzenia jest też przypominający zapachy lata w dzieciństwie cydr antonówkowy.

Najpopularniejszym w Europie cydrem jest dostępny w Polsce od dwóch lat brytyjski Strong Bow, z kupionej jakiś czas temu przez Heinekena fabryki Bulmers (gratką dla patriotów będzie fakt, że firma od lat korzysta z polskich jabłek). Gold Apple to cydr słodki, bardzo oranżadowy, mocno gazowany, choć z wyczuwalną kwaskową nutą. W Polsce dostaniemy również bliźniaczy cydr Strong Bow Red Berries o smaku syntetycznej truskawki. Cydry brytyjskiego potentata zostały na polski rynek wprowadzone w zeszłym roku przez grupę Żywiec, upatrującą żyły złota w 9 milionach dorosłych Polaków, którzy z różnych powodów nie piją piwa. Obok Cydru Lubelskiego i Strong Bow mocnym graczem jest też Green Mill produkowany przez Kompanię Piwowarską. Jeśli te popularne cydry przypadły wam do gustu, być może miłość do sfermentowanych jabłek macie we krwi i warto rozszerzyć spektrum poszukiwań o marki alternatywne, których napoje są nie tylko smaczniejsze, ale po prostu zdrowsze.

Jabłecznik alternatywnie
Choć na sklepowych półkach często można spotkać cydry malinowe czy porzeczkowe, wszystkie robione są z jabłek, a ich smak jest wynikiem dodatku soku czy ekstraktu z innego owocu. Smakosze tego alkoholu wyjątkowo cenią sobie delikatne bąbelki, zarezerwowane najczęściej dla dłużej fermentowanych napojów (wzrasta wówczas ich procentowość, ale dzięki temu dwutlenek węgla jest w nich wytwarzany naturalnie). W warszawskim pubie PiwPaw dużym powodzeniem cieszy się Cydr Słowiański, dostępny z dodatkiem soku z agrestu albo soku z malin. Zawiera nie tylko sto procent owoców z małopolskich upraw ekologicznych, ale też niewyczuwalne 8,4% alkoholu, które wypełniają do granic możliwości gatunkowe reguły, przyjmujące za górną granicę zawartości procentów w cydrze 8,5 (dolna granica to 1,2%). Innym znakomitym cydrem jest litewski Fizz o gruszkowym smaku, przypominający odrobinę zarówno wyglądem, jak i smakiem delikatnego szampana.

Siostrami cydrów są napoje zwane perry (zapomniana polska nazwa to gruszecznik), wytwarzane, jak sama nazwa wskazuje, z gruszek. Popularnym napojem tego rodzaju jest aromatyczny Perry Miłosławski. Jego smak jest delikatnie słodkawy, bez typowego dla niektórych cydrów kwaśnego posmaku. Smakoszom wytrawnych napojów i miłośnikom mocnego orzeźwienia w towarzystwie niewielu procentów przypadnie do gustu cydr półwytrawny, również z Browaru Fortuna. Cydr Miłosławski jest bodajże najciekawszą polską marką popularną robiącą napoje z gatunku i to właśnie od niego warto zacząć przygodę z cydrami, jeśli jeszcze ich nie próbowaliśmy. Koszt ich przystępnego smakowo cydru półsłodkiego to około 5 zł za pół litra.

Założyciele polskiej marki Dzik produkującej cydr, a od niedawna również perry chcą, jak sami przyznają, być flagowym jabłecznikiem najfajniejszych miejscówek w polskich miastach. Kamil Mazurek i Paweł Jurga zaczynali dystrybucję w od dwóch knajp w Warszawie – nieistniejących już Koszyków i kultowej kawiarni Pardon To Tu. Dziś ich cydr, o delikatnym ciasteczkowym aromacie, można dostać w ponad stu lokalach w całej Polsce, a od niedawna także zabutelkowany w sklepach z wyselekcjonowanymi alkoholami. Pysznym, lokalnym, a przy tym całkowicie naturalnym cydrem jest powstały zaledwie przed pięciu laty Cydr Ignaców. Właściciele nie używają sztucznych barwników i aromatów. Produkcja napoju jest tradycyjnie sezonowa. Cydr Ignaców dojrzewa zimą i wiosną, tak, żeby sprostać pragnieniom (i pragnieniu) rosnącej rzeszy jego fanów wczesnym latem. To prawdziwa alternatywa wśród jabłkowych napojów alkoholowych robionych w Polsce, produkowana w największym zagłębiu sadów w Polsce, jakim jest powiat grójecki.

Wakacje sprzyjają smakowym eksperymentom nie tylko w dziedzinie obiadów. Kiedy temperatura rośnie nie potrzebujemy już energii ze sztuki mięsa w gęstym sosie, a i przychylniejszym okiem patrzymy na trunki wychodzące poza diadę grzane wino, grzane piwo. Za cydrami, zwłaszcza tymi rzemieślniczymi, przemawia nie tylko ich naturalność i lokalność, ale przede wszystkim delikatny smak, który orzeźwia i zachwyci wszystkich, którzy nie lubią czuć, że piją alkohol. Ten niskoprocentowy można popijać z lodem nawet cały dzień i nie skończyć z bólem głowy, który bywa częstym efektem połączenia wino + promienie słoneczne.