Na kilka godzin przeniosłem się do raju, w który uświadomiono mi, że nie potrafię jeździć – w świecie Porsche 911

Jakiś czas temu miałem okazję przenieść się do samochodowego raju. I o dziwo, nie było daleko, bo zaledwie dwie godziny drogi od Warszawy.

Mowa o Torze w Kielcach, gdzie Porsche Polska przy okazji promocji nowych 911-tek zorganizowało Porsche Driving Academy, podczas której można było nauczyć się co nieco o prowadzeniu samochodu.

Kilka godzin na torze z profesjonalistami bardzo szybko potrafią uświadomić, że tak naprawdę większości kierowców tylko wydaje się, że potrafią dobrze jeździć.

I wcale nie chodzi o jakieś drogowe akrobacje, które znamy z filmów, ale często bardzo przyziemne sytuacje.

Na przykład pozycja za kierownicą (ustawienie fotela) oraz ułożenie dłoni na kierownicy. Od tego czasu nabrałem kilku nawyków, na które zwróciły uwagę osoby, które często ze mną jeżdżą.

Jedną z rad było chociażby 10-sekundowe ćwiczenie kręcenia kierownicą za każdym razem zanim ruszymy autem. W ten sposób można wyrobić sobie odpowiedni nawyk i sporo pewności.

Do dyspozycji dziennikarzy oddano 8 M&M-sów lub Skittle'sów, jak dla zabawy je nazywaliśmy. Za sprawą jaskrawych kolorów nowe 911-tki aż prosiły się, by mówić o nich w ten sposób.

Były zwykłe 911, 911 w wersji S, Targa, cabrio, Turbo S, czy wreszcie jeden manual, który cieszył się wyjątkowym zainteresowaniem. Choć zupełnie szczerze, "maxa' wyciągnąć z niego dopiero, mając sporo doświadczenia za kółkiem.

Mi osobiście wystarczał automat, który jest zestrojony już tak dobrze, że w zupełności jest w stanie zapewnić sporo frajdy z jazdy. Co więcej, wtedy możemy w 100 procentach skupić się na trasie.

Pierwszym z ćwiczeń był szybki rajd między słupkami. 911-tki mają to do siebie, że są w stanie wytrzymać naprawdę dużo, ciągnąć praktycznie kierowców po asfalcie. Mimo to, wraz ze wzrastającą prędkością nie było to wcale takie łatwe.

Mocno we znaki dawały się przeciążenia (a był to dopiero przedsmak tego, co czekało nas potem), a przy większych prędkościach niektórym zdarzyło się przetrącić słupek i przypadkowo "rzucić tyłkiem" na wyjściu ze slalomu.

Później przyszedł czas na kontrolowany poślizg na mokrym zakręcie.

O dziwo coś, w czym myślałem, że jestem mocny, tutaj wcale tak łatwo nie poszło. W tym akurat miałem już doświadczenie, choć nie przy takich autach.

Swoje zrobiła pewnie presja i moc pod prawą stopą, bo co i rusz któryś ze Skittle'sów wykonywał już nie tak kontrolowany obrót.

Tuż za mokrym zakrętem czekał kolejny, już suchy, dzięki czemu można było zobaczyć, jak auto zachowuje się na dwóch różnych nawierzchniach.

W każdym z samochodów znajdowały się krótkofalówki, przez które instruktorzy na bieżąco instruowali, co jest nie tak. Było – hmm – po męsku i bardzo konkretnie.

Potem przyszła kolej na małą rywalizację nie tylko z samym sobą, ale i innymi – mini tor gokartowy.

Niby mały, niby nieco ponad 30 sekund na "pętlę", a i tak potrafił dostarczyć sporo emocji.

Jeździliśmy dwójkami. Na początku kilka kółek zapoznawczych, a później jedna próba czasowa mierzona fotokomórką.

Mój rezultat pomińmy milczeniem, ale na swoje usprawiedliwienie mam to, że to pierwszy raz w życiu, gdy miałem okazję jeździć na torze wyścigowym.

Czasówki były jednak swojego rodzaju eliminacjami do kolejnej konkurencji, która była wyścigiem na 1/4 mili zakończonym parkowaniem w "kopercie'.

Zanim jednak przyszedł czas na finałowy sprint, założyliśmy kaski i pojechaliśmy w leśną część toru za prowadzącym ten mały peleton instruktorem w Porsche Macan. To kilkukilometrowa kręta trasa, którą pokonywaliśmy prędkościami dochodzącymi do 160km/h. Mało jak na tor? Polecam spróbować wszystkim, którzy tak sądzą utrzymać się "gęsiego" jeden za drugim nie łamiąc szyku. Nie jest łatwo.

Kilkanaście rundek w jedną i drugą stronę za kierownicą każdego z modeli potrafiło skutecznie wymieszać wnętrzności. Do tego stopnia, że niektórzy zdecydowali się nie jeździć do końca.

Pierwsze "koty za płoty" i kolejne rundki udało mi się pokonywać już zgodnie z oczekiwaniami instruktora. Od nich także dostałem kilka cennych rad, na co zwracać uwagę przy tego typu jeździe, jak pokonywać konkretne zakręty, czy wreszcie, jak wykorzystywać szerokość jezdni, gdy jest to możliwe.

Kaski z głów – przyszedł czas na finał, w których konkurowaliśmy ze sobą na podstawie czasów uzyskanych podczas okrążenia na torze kartingowym. Startowaliśmy dwójkami metodą eliminacji. Słabszy odpadał.

Równie ważne co dojechanie jako pierwszy, było trafienie w kopertę. Wyjechanie poza jej linie wiązało się z dyskwalifikacją. Rozpędzenie samochodu do ok. 160km/h i zahamowanie tak, by trafić akurat w dany punkt nie jest łatwe. Czasami opłacało się jechać wolniej i nie przestrzelić.

Tutaj nie było prób i treningów, co było widać po "lądowaniach". Sporo osób przestrzeliło, podobnie jak i ja.

Na koniec czekało coś extra, czyli tzw. taxi drive. Chętni mogli przejechać się jako pasażerowie 911-tek prowadzonych przez zawodowych kierowców. Tutaj możecie zobaczyć, jak wyglądało to na żywo:[block position="inside"]195671[/block]

Te kilka godzin na torze było jednym z bardziej pouczających doświadczeń w moim życiu. Przy profesjonalistach można bardzo szybko zostać sprowadzonym na ziemię, jeśli chodzi o umiejętności za kierownicą. Na szczęście udało mi się stamtąd wynieść kilka cennych rad. Nowymi 911-tkami, które były tam męczone na naprawdę różne sposoby, Porsche udowodniło, że mało kto może się z nimi równać, jeśli chodzi o frajdę i osiągi z jazdy. W końcu handlują marzeniami. Tutaj przeczytasz dokładną recenzją jednej z 911-tek w wersji S.