
Alison Chedwick urodziła się w Birmingham, ale dorastała w Kornwalii. Wspinaczkę rozpoczęła jako 18-latka. Janusza Onyszkiewicza poznała w Tatrach. – Ona przyjechała do Polski na staż w Akademii Sztuk Pięknych – opowiadał Onyszkiewicz podczas jednego ze spotkań Centrum Myśli Jana Pawła II. Połączyła ich pasja, pobrali się w 1971 roku. Alison była drugą żoną Onyszkiewicza. Pierwsza zginęła w 1967 roku w czasie wyprawy do jaskiń na Kaukazie.
W 1975 roku ruszyli w Himalaje, by zdobyć dziewiczy jeszcze Gaszerbrum III (7 952). Kierownikiem żeńskiej wyprawy została Wanda Rutkiewicz, jej zastępcą Janusz Onyszkiewicz, który kierował też męską wyprawą. – Myśleliśmy, że zrobimy wyprawę kobiecą na Gaszerbrum III, ale obok jest szczyt który się nazywa Gaszerbrum II. W związku z tym myśl była taka, by zrobić dwie wyprawy. Żeńska na Gaszerbrum III, męską – Gaszerbrum II. To umożliwiało prowadzenie wspólnej akcji przez bardzo długi czas – opowiadał Onyszkiewicz w Centrum Myśli Jana Pawła II.
Trzy lata później Alison jedzie na kobiecą wyprawę na Annapurnę, jej mąż – chce zdobyć K2. Jeden z jej kolegów w mediach wspominał, że Chadwick chciała zawsze w wysokich górach rywalizować z mężczyznami.
Fragment książki Annapurna. Góra kobiet Arlene Blum:
Kiedy zaczęłyśmy planować nową wyprawę, na początku 1977 roku, Piro, Joan i Alison były tu oczywistymi kandydatkami. Teraz, gdy o zmierzchu leciałyśmy na zachód, Joan i Alison już były w Nepalu, organizując na miejscu jedzenie i inne zapasy. Przypadkowo była tam również Wanda Rutkiewicz, jako członkini międzynarodowej ekspedycji, która miała wejść na Mount Everest. Piro Kramar, siedząc w fotelu na pokładzie samolotu, zapisywała coś w swoim dzienniku. Ta 40-letnia okulistka z Seattle była lekarką naszej ekspedycji. Zerknęłam na jej dziennik, ale nie zrozumiałam ani słowa z tego, co pisała.