Zima powoli dobiega końca, a większość z nas z utęsknieniem wyczekuje ciepłych i dłuższych dni zapowiadających nadejście wiosny. W marcu musimy liczyć się jeszcze z chwilowymi nawrotami zimy i kapryśną pogodą, ale zmiana jest tuż za rogiem. Kiedy wypada początek astronomicznej i kalendarzowej wiosny?
Kalendarzowe dni wyznaczające początek poszczególnych pór roku są niezmienne. 21 marca to początek kalendarzowej wiosny. Pierwszy dzień lata będziemy obchodzić 22 czerwca, pierwszy dzień jesieni 23 września, a 22 grudnia - pierwszy dzień zimy.
21 marca to też Dzień Wagarowicza, kiedy to niektórzy uczniowie postanawiają spędzić czas – jeśli oczywiście dopisuje pogoda – ogrzewając się w pierwszych promieniach wiosennego słońca zamiast w szkolnych murach. Stara polska tradycja przypadająca na pierwszy dzień wiosny to topienie lub palenie Marzanny. Zniszczenie słomianej kukły ma symbolizować koniec zimy i nadejście ciepłych dni.
Kiedy wypada początek astronomicznej wiosny?
Data astronomiczne, w przeciwieństwie do tych kalendarzowych, są ruchome i zależą od ruchu Słońca. Pierwszy dzień astronomicznej wiosny to przesilenie wiosenne, czyli równonoc. Dzień i noc będą trwać dokładnie tyle samo, a dni będą się wydłużać aż do 21 czerwca. W tym roku początek astronomicznej wiosny wypada 20 czerwca. Do roku 2043 wszystkie kolejne wiosny astronomiczne wypadać będą właśnie tego dnia.
Oprócz wiosny kalendarzowej i astronomicznej, mamy również tą termiczną i fenologiczną. Ta pierwsza związana jest z temperaturą. O wiośnie termicznej możemy mówić, kiedy co najmniej przez 5 dni średnie dobowe pomiary w ciągu dnia i nocy wahają się od 5 do 15 stopni.
Wiosna fenologiczna to ta, na którą wielu z nas czeka najbardziej. Oznacza okres kwitnienia wielu gatunków kwiatów i roślin. Krokusy czy przebiśniegi to pierwsze zwiastuny wiosny. Te kwiaty zakwitają najszybciej i zwiastują, że ciepłe dni są już naprawdę tuż za rogiem.